1ใน​ครั้งนั้น​เฮโรด14:1 เฮโรด​ผู้นี้​เป็น​บุตร​ของ​กษัตริย์​เฮโรด​ใน​บทที่ 2​ผู้​ปกครอง​แคว้น​ได้ยิน​เรื่องราว​ของ​พระ​เยซู

2จึง​พูด​กับ​พวก​ผู้​รับใช้​ว่า “ผู้นี้​เป็น​ยอห์น​ผู้​ให้​บัพติศมา ท่าน​ฟื้น​คืนชีวิต​จาก​ความ​ตาย​แล้ว จึง​เป็น​เหตุ​ให้​ท่าน​มี​อานุภาพ​สำแดง​สิ่ง​อัศจรรย์​ต่างๆ ได้”

3เมื่อ​ครั้งที่​เฮโรด​ให้​คน​จับกุม​ยอห์น ท่าน​ให้​จำตรวน​ไว้​ใน​คุก เพราะ​เห็นแก่​นาง​เฮโรเดียส​ภรรยา​ของ​ฟีลิป​น้อง​ชาย​ของ​ตน

4เพราะ​ยอห์น​ได้​พูด​ไว้​เสมอ​ว่า “เป็น​การ​ผิด​กฎ​ที่​ท่าน​จะ​สมรส​กับ​นาง”

5แม้​เฮโรด​ต้องการ​จะ​ฆ่า​ยอห์น​ให้​ตาย​แต่​ยัง​กลัว​ฝูง​ชน​อยู่ เพราะ​พวก​เขา​นับว่า​ยอห์น​เป็น​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า

6เมื่อถึง​วันเกิด​ของ​เฮโรด บุตร​สาว​ของ​นาง​เฮโรเดียส​เต้นระบำ​ต่อ​หน้า​ผู้​คน และ​เป็นที่​พอใจ​ของ​เฮโรด

7เฮโรด​จึง​ให้​คำ​มั่น​สัญญา​จะ​ให้​สิ่งใด​ก็​ตาม​ที่​เธอ​ขอ

8มารดา​ของ​เธอ​แนะ​ให้​เธอ​ขอ เธอ​จึง​ขอ​ว่า “ข้าพเจ้า​ขอ​ศีรษะ​ของ​ยอห์น​ผู้​ให้​บัพติศมา​บน​ถาด​เดี๋ยวนี้”

9แม้​เฮโรด​จะ​เศร้าใจ แต่​เป็น​เพราะ​คำ​มั่น​สัญญา​ของ​ท่าน​และ​แขก​ใน​งาน ท่าน​จึง​สั่ง​ให้​นำ​มา​ให้

10ท่าน​สั่ง​ให้​คน​ตัด​ศีรษะ​ของ​ยอห์น​ใน​คุก

11ฉะนั้น​ศีรษะ​ถูก​วาง​มา​บน​ถาด​นำ​มา​ให้​เด็ก​สาว​คนนั้น และ​เธอ​ก็​นำ​ไป​ให้​มารดา

12พวก​สาวก​ของ​ยอห์น​มารับ​เอา​ร่าง​ของ​ท่าน​ไป​ฝัง แล้ว​ไป​รายงาน​ต่อ​พระ​เยซู

13เมื่อ​พระ​เยซู​ทราบ​เรื่อง​จึง​ลง​เรือ​จาก​ที่นั่น​ไป​ยัง​ที่​ร้าง​ตาม​ลำพัง ฝูง​ชน​จาก​เมือง​ต่างๆ รู้​เช่นนั้น​ก็​ได้​เดิน​ตาม​พระ​องค์​ไป

14เมื่อ​พระ​องค์​ขึ้น​ฝั่ง​ก็​เห็น​มหา​ชน​และ​เกิด​ความ​สงสาร พระ​องค์​ได้​รักษา​ผู้​คน​ที่​ป่วยไข้

15ครั้น​ถึง​เวลา​เย็น เหล่า​สาวก​มา​พูด​กับ​พระ​องค์​ว่า “ที่นี่​เป็น​ที่​กันดาร​และ​เวลา​ล่วงเลย​แล้ว​เช่นนี้ ฉะนั้น​ปล่อย​ให้​ผู้​คน​ไป​เถิด พวก​เขา​จะ​ได้​เข้า​ไป​ตาม​หมู่บ้าน​ซื้อ​อาหาร​กัน​เอง”

16พระ​เยซู​กล่าว​ว่า “พวก​เขา​ไม่​จำเป็น​ต้อง​ไป​หรอก พวก​เจ้า​เอา​อาหาร​มา​ให้​เขา​เถิด”

17บรรดา​สาวก​จึง​พูด​กับ​พระ​องค์​ว่า “พวก​เรา​มี​เพียง​ขนมปัง 5 ก้อน​กับ​ปลา 2 ตัว​เท่า​นั้น”

18พระ​องค์​กล่าว​ว่า “เอา​อาหาร​นั้น​มา​ให้​เรา​เถิด”

19พระ​องค์​สั่ง​ฝูงชน​ให้​นั่งลง​บน​พื้น​หญ้า พระ​องค์​หยิบ​ขนมปัง 5 ก้อน​กับ​ปลา 2 ตัว แล้ว​แหงนหน้า​ขึ้น​สู่​สวรรค์​กล่าว​ขอบคุณ​พระ​เจ้า และ​บิ​ขนมปัง​ยื่น​ให้​เหล่า​สาวก ซึ่ง​สาวก​ก็​แจกจ่าย​ให้​แก่​ฝูง​ชน

20พวก​เขา​ทุก​คน​ได้​รับประทาน​กัน​จน​อิ่มหนำ และ​สามารถ​รวบ​รวม​อาหาร​ที่​เหลือ​ได้ 12 ตะกร้า​เต็มๆ

21มี​ผู้​ชาย​ประมาณ 5,000 คน​ที่​รับประทาน​กัน ไม่​นับ​ผู้​หญิง​และ​เด็ก

22พระ​องค์​สั่ง​เหล่า​สาวก​ให้​ลง​เรือ​ข้าม​ฟาก​ไป​ล่วงหน้า​พระ​องค์​ทันที ขณะ​เดียวกัน พระ​องค์​บอก​ให้​ฝูง​ชน​กลับ​ไป​บ้าน

23หลัง​จาก​พระ​องค์​บอก​ฝูงชน​ให้​กลับ​ไป​บ้าน​แล้ว พระ​องค์​ก็​ขึ้น​ไป​บน​ภูเขา​ตาม​ลำพัง​เพื่อ​อธิษฐาน เมื่อ​เย็นลง​พระ​องค์​ก็​ยัง​อยู่​ที่นั่น​แต่​ผู้เดียว

24เรือ​ออกไป​ไกล​จาก​ฝั่ง​มาก​แล้ว และ​ถูก​คลื่น​ซัด​เพราะ​ทวนลม

25ระหว่าง​ตี​สาม​ถึง​หก​โมง​เช้า​พระ​องค์​เดิน​บน​ผิวน้ำ​ใน​ทะเลสาบ​ไป​ยัง​สาวก

26เมื่อ​สาวก​เห็น​พระ​องค์​เดิน​บน​ผิวน้ำ ก็​ตกใจ​พูด​ว่า “ผี​มา” แล้ว​ส่งเสียง​ร้อง​ด้วย​ความ​กลัว

27พระ​องค์​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ทันที​ว่า “ทำใจ​ให้ดี​ไว้ นี่​เรา​เอง อย่า​กลัว​เลย”

28เปโตร​ตอบ​ว่า “พระ​องค์ท่าน ถ้า​เป็น​พระ​องค์ โปรด​สั่ง​ให้​ข้าพเจ้า​เดิน​บน​น้ำ​มาหา​พระ​องค์​เถิด”

29พระ​องค์​กล่าว​ว่า “มา​เถิด” เปโตร​ก้าว​ออกจาก​เรือ แล้ว​เดิน​บน​น้ำ​ไป​หา​พระ​เยซู

30เปโตร​เห็น​ว่า​มี​ลมพัด จึง​เกิด​ความ​กลัว​แล้ว​เริ่ม​จมน้ำ เขา​ร้อง​ส่งเสียง​ว่า “พระ​องค์ท่าน ช่วย​ข้าพเจ้า​ด้วย”

31ทันใด​นั้น พระ​เยซู​ยื่น​มือ​ออกไป​จับ​เปโตร​แล้ว​กล่าว​ว่า “เจ้า​มี​ความ​เชื่อ​น้อย​เสียจริง ทำไม​เจ้า​จึง​สงสัย”

32เมื่อ​ได้​ลง​เรือ​กัน​แล้ว ลม​ก็​หยุด​พัด

33พวก​คน​ที่​อยู่​ใน​เรือ​ก็​ก้ม​กราบ​นมัสการ​พระ​องค์ แล้ว​พูด​ว่า “พระ​องค์​เป็น​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​อย่าง​แท้จริง”

34ครั้น​ข้าม​ฟาก​ไป​แล้ว​ก็​ขึ้น​ฝั่ง​ที่​แขวง​เยนเนซาเรท

35ผู้​คน​ใน​เมือง​นั้น​จำ​พระ​องค์​ได้ จึง​ให้​คน​ไป​บอก​และ​พา​คน​ป่วยไข้​จาก​แขวง​เมือง​รอบๆ นั้น​มาหา​พระ​องค์

36และ​ขอ​ให้​พระ​องค์​โปรด​ให้​ผู้ป่วย​เพียงแต่​แตะ​ชาย​เสื้อ​ตัว​นอก​ของ​พระ​องค์ ทุก​คน​ที่​กระทำ​อย่าง​นั้น​แล้ว​ก็​หายขาด​จาก​โรค