1ใน​สมัย​ของ​อาหสุเอรัส1:1 เป็น​ชื่อ​ใน​ภาษา​ฮีบรู ท่าน​มี​ชื่อ​ใน​ภาษา​กรีก​คือ เซอร์ซิส ซึ่ง​ปกครอง​อาณา​จักร​เปอร์เซีย​ระหว่าง 486-465 ปี​ก่อน ค.ศ. คือ​อาหสุเอรัส​ผู้​ที่​ปกครอง 127 แคว้น ตั้งแต่​อินเดีย​ถึง​คูช

2ใน​สมัย​นั้น เมื่อ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ครอง​ราช​บัลลังก์​ใน​สุสา​เมือง​ป้อม​ปราการ

3ใน​ปี​ที่​สาม​หลัง​จาก​ที่​ได้​ขึ้น​ครอง​ราชย์ ท่าน​จัด​งาน​เลี้ยง​ให้​แก่​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​และ​ข้า​ราชการ​ทั้ง​สิ้น​ของ​ท่าน กอง​ทัพ​ของ​เปอร์เซีย​และ​มีเดีย บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​และ​ผู้ว่า​ราชการ​ประจำ​แคว้น​ต่าง​ก็​มา​พร้อม​หน้า​กัน

4ตลอด​เวลา 180 วัน ท่าน​แสดง​ความ​มั่งมี​แห่ง​ราช​อาณา​จักร ความ​รุ่งเรือง​ของ​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​ท่าน

5เมื่อ​เสร็จ​สิ้น กษัตริย์​ก็​โปรด​ให้​มี​งาน​เลี้ยง​ใน​สุสา​เมือง​ป้อม​ปราการ แก่​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​ผู้น้อย งาน​นี้​ใช้​เวลา​นาน​ถึง 7 วัน ณ ลาน​สวน​แห่ง​ราชวัง

6ใน​สวน​มี​ม่าน​ผ้า​ฝ้าย​สี​ขาว​และ​สี​ฟ้า ผูก​ด้วย​เชือก​ป่าน​เนื้อ​ดี​สี​ม่วง​คล้อง​กับ​ห่วง​เงิน​และ​เสา​หิน​อ่อน มี​เตียง​ทองคำ​และ​เงิน​ตั้ง​อยู่​บน​พื้น​หิน​โมเสค​สี​แดง​ม่วง หิน​อ่อน เปลือก​มุก และ​เพชร​พลอย

7เครื่อง​ดื่ม​ริน​ใส่​ถ้วย​ทองคำ ถ้วย​หลาก​ชนิด และ​มี​เหล้า​องุ่น​ของ​กษัตริย์​ให้​ดื่ม​โดย​ไม่​จำกัด เพราะ​กษัตริย์​ใจ​กว้าง

8การ​ดื่ม​เป็น​ไป​ตาม​คำ​สั่ง​ที่​ว่า “ไม่​มี​การ​บังคับ​ใดๆ” เพราะ​กษัตริย์​ได้​ออก​คำ​สั่ง​แก่​พนักงาน​ทุก​คน​ใน​วัง​ของ​ท่าน​ว่า แต่​ละ​คน​ทำ​ตาม​ความ​พอใจ​ของ​ตน

9ส่วน​ราชินี​วัชที​ก็​จัด​งาน​เลี้ยง​สำหรับ​ผู้​หญิง​ใน​วัง​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ด้วย

10ใน​วัน​ที่​เจ็ด เมื่อ​ใจ​ของ​กษัตริย์​หรรษา​ด้วย​เหล้า​องุ่น ท่าน​สั่ง​เมหุมาน บิสธา ฮาร์โบนา บิกธา อาบักธา เศธาร์ และ​คาร์คาส ผู้​เป็น​ขันที​ทั้ง​เจ็ด​ที่​รับใช้​กษัตริย์​อาหสุเอรัส

11ให้​พา​ราชินี​วัชที​มา​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ พร้อม​กับ​สวม​มงกุฎ​ของ​เธอ​ด้วย เพื่อ​ให้​ประชาชน​และ​บรรดา​เจ้า​ขุน​มูล​นาย​ได้​ชม​ความ​งาม​ของ​เธอ เพราะ​เธอ​รูป​งาม​ยิ่ง​นัก

12แต่​ราชินี​วัชที​ปฏิเสธ​คำ​บัญชา​ของ​กษัตริย์​ที่​รับสั่ง​ไป​กับ​ขันที กษัตริย์​จึง​กริ้ว​ยิ่ง​นัก​และ​ความ​โกรธ​ก็​เร่าร้อน​อยู่​ใน​ใจ

13กษัตริย์​จึง​กล่าว​กับ​ผู้​เรือง​ปัญญา​ว่า​ควร​จะ​ทำ​อย่างไร (เพราะ​เป็น​วิธี​การ​ของ​กษัตริย์​ที่​จะ​ปรึกษา​ผู้​ชำนาญ​กฎ​มนเทียรบาล​และ​การ​ตัดสิน​ความ

14และ​เป็น​คน​สนิท​ของ​กษัตริย์​ด้วย​คือ คาร์เช-นา เชธาร์ อัดมาธา ทาร์ชิช เมเรส มาร์เส-นา และ​เมมูคาน ซึ่ง​เป็น​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​แห่ง​เปอร์เซีย​และ​มีเดีย เข้า​ถึง​ตัว​กษัตริย์​ได้​เสมอ​และ​มี​ตำแหน่ง​สูง​ใน​อาณา​จักร)

15กษัตริย์​ถาม​ว่า “จะ​ต้อง​ทำ​อย่างไร​ต่อ​ราชินี​วัชที​ตาม​กฎหมาย ใน​เมื่อ​เธอ​ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ที่​รับสั่ง​ไป​กับ​ขันที”

16เมมูคาน​จึง​กล่าว​ต่อ​หน้า​กษัตริย์​และ​บรรดา​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​ว่า “ราชินี​วัชที​ไม่​เพียง​กระทำ​ผิด​ต่อ​กษัตริย์​เท่า​นั้น แต่​ผิด​ต่อ​บรรดา​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​และ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​ใน​ทุก​แคว้น​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ด้วย

17เพราะ​การ​กระทำ​ของ​ราชินี​จะ​เป็น​ที่​ทราบ​กัน​ใน​บรรดา​ผู้​หญิง​ทั้ง​ปวง ซึ่ง​เป็น​เหตุ​ให้​พวก​เขา​ดู​หมิ่น​สามี​ของ​ตน​เอง และ​จะ​พูด​กัน​ได้​ว่า ‘กษัตริย์​อาหสุเอรัส​บัญชา​ราชินี​วัชที​ให้​มา​เข้า​เฝ้า แต่​พระ​นาง​ก็​ไม่​มา’

18ใน​วัน​นี้ บรรดา​ผู้​หญิง​ที่​เป็น​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​แห่ง​เปอร์เซีย​และ​มีเดีย ที่​ทราบ​ถึง​การ​กระทำ​ของ​ราชินี ก็​จะ​พูด​เหมือน​กัน​แก่​บรรดา​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​ของ​กษัตริย์ จะ​เกิด​การ​ดู​หมิ่น​ดู​แคลน​และ​ความ​โกรธ​เกรี้ยว​มาก​มาย

19ถ้า​หาก​ว่า​จะ​เป็น​ที่​พอใจ​ของ​กษัตริย์ ขอ​ให้​มี​คำ​สั่ง​ของ​ราช​สำนัก​ซึ่ง​เขียน​ระบุ​ใน​กฎ​ของ​ชาว​เปอร์เซีย​และ​ชาว​มีเดีย​ว่า นาง​วัชที​ไม่​มี​สิทธิ์​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​อาหสุเอรัส และ​จะ​ไม่​มี​การ​เปลี่ยน​แปลง​คำ​สั่ง​นี้ และ​ขอ​ให้​กษัตริย์​มอบ​ราช​ตำแหน่ง​แก่​ผู้​อื่น​ที่​เหมาะ​สม​กว่า​เธอ

20ดังนั้น​เมื่อ​มี​การ​ประกาศ​กฤษฎีกา​ของ​กษัตริย์​ทั่ว​อาณา​จักร​อัน​กว้าง​ใหญ่ ผู้​หญิง​ทั้ง​ปวง​ก็​จะ​ยกย่อง​สามี​ของ​ตน ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​ผู้น้อย”

21คำ​แนะนำ​นี้​เป็น​ที่​พอใจ​ของ​กษัตริย์​และ​บรรดา​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่ กษัตริย์​จึง​กระทำ​ตาม​ดัง​ที่​เมมูคาน​เสนอ

22ท่าน​ส่ง​สาสน์​ไป​ยัง​แคว้น​ต่างๆ ของ​กษัตริย์ ถึง​แต่​ละ​แคว้น​เป็น​ลาย​ลักษณ์​อักษร​ต้น​ฉบับ​แก่​ชน​ทุก​ชาติ​ใน​ภาษา​ของ​เขา​เอง คือ​ให้​ชาย​ทุก​คน​เป็น​เจ้านาย​ใน​ครัว​เรือน​ของ​ตน