บิลดัดพูด: พระเจ้าลงโทษคนชั่ว
1ครั้นแล้ว บิลดัดชาวชูอัคตอบว่า
2“ท่านจะสรรหาคำพูดไปนานแค่ไหน
คิดดูเสียก่อน หลังจากนั้นเราจึงจะพูด
3ทำไมจึงนับว่าพวกเราเป็นสัตว์
ทำไมพวกเราจึงดูโง่เขลาในสายตาของท่าน
4ท่านทำลายตัวท่านเองด้วยความโกรธ
เราควรจะละทิ้งแผ่นดินโลกเพื่อท่านหรือ
และผาหินควรจะเขยื้อนจากที่ของมันหรือ
5ตะเกียงของคนชั่วร้ายจะถูกดับลง
และเปลวไฟของเขาก็ไม่ส่องแสง
6แสงไฟในกระโจมของเขามืด
และตะเกียงที่อยู่เหนือศีรษะเขาก็ถูกดับ
7เท้าของเขาที่ก้าวไปอย่างมั่นคงก็อ่อนแอลง
และแผนการของเขาเองทำให้เขาล้มลง
8เพราะเขาถูกเหวี่ยงลงในตาข่ายด้วยเท้าของเขาเอง
และเขาเดินในร่างแห
9ส้นเท้าของเขาติดกับดัก
เขาติดบ่วงแร้ว
10สายรัดซ่อนอยู่ใต้พื้นดินไว้ดักตัวเขา
เป็นกับดักสำหรับเขาที่ข้างทาง
11สิ่งที่ทำให้เขาตกใจกลัวอยู่รอบข้างเขา
และไล่ล่าเขาอย่างกระชั้นชิด
12เขาอ่อนกำลังลงเพราะความหิวโหย
และความวิบัติรอให้เขาสะดุดล้ม
13มันทำให้เขาเป็นโรคผิวหนังขั้นร้ายแรง
โรคร้ายกำลังกัดกินแขนขาของเขา
14ความตายพรากเขาไปจากกระโจมที่เขาไว้วางใจ
และเขาถูกพาตัวไปหาผู้มีอำนาจเหนือความตาย
15ผู้อาศัยอยู่ในกระโจมของเขาไม่ใช่คนของเขา
กำมะถันถูกโปรยบนที่อยู่ของเขา
16รากของเขาแห้งเหี่ยวอยู่เบื้องล่าง
และกิ่งก้านของเขาเหี่ยวเฉาอยู่เบื้องบน
17แผ่นดินโลกไม่รำลึกถึงเขาอีกต่อไป
และไม่มีใครที่จำเขาได้
18เขาถูกผลักออกจากแสงสว่างไปสู่ความมืด
และถูกขับไล่ออกไปจากโลก
19เขาไม่มีบุตรหรือผู้สืบเชื้อสายท่ามกลางชนชาติของเขา
และไม่มีผู้ใดรอดชีวิตออกมาได้จากที่ซึ่งเขาเคยอยู่
20ชาวตะวันตกก็ตกตะลึงกับวันแห่งความตายของเขา
และชาวตะวันออกก็หวาดหวั่น
21แน่นอนทีเดียว ที่อยู่อาศัยของคนไร้ความชอบธรรมก็เป็นเช่นนั้น
และนี่เป็นที่ของคนซึ่งไม่รู้จักพระเจ้า”
New Thai Version Foundation
