微读圣经

1จิตวิญญาณของฉันแตกสลาย

วันเวลาของฉันสั้นลง

หลุมศพกำลังรอฉันอยู่

2แน่ละ มีคนเย้ยหยันอยู่รอบข้าง

และตาของฉันเพ่งไปที่ความโหดร้ายของพวกเขา

3โปรดให้คำรับรองแก่ข้าพเจ้า

มีใครที่จะค้ำประกันให้ข้าพเจ้า

4ในเมื่อพระองค์ปิดใจพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่เข้าใจ

ฉะนั้นพระองค์จะไม่ปล่อยให้พวกเขาชนะข้าพเจ้า

5คนที่ทรยศเพื่อนๆ ของเขาเพื่อชิงทรัพย์สินไป

ลูกๆ ของเขาเป็นฝ่ายที่ต้องรับทุกข์

6พระเจ้าทำให้ฉันเป็นที่หัวเราะเยาะของคนทั่วไป

และพวกเขาถ่มน้ำลายรดหน้าฉัน

7ตาของฉันมัวจนแทบมองไม่เห็นเนื่องจากความเศร้าโศก

แขนขาของฉันเป็นเหมือนเงา

8บรรดาผู้มีความชอบธรรมตกตะลึงในเรื่องนี้

และผู้ไร้ความผิดไม่พอใจคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า

9ถึงกระนั้นผู้มีความชอบธรรมก็ยังเชื่อในวิถีทางของเขา

และคนมือสะอาดจะมีจิตวิญญาณที่เข้มแข็งยิ่งขึ้น

10แต่พวกท่านทุกคน เชิญกลับมาอีก

และฉันก็จะพบว่าไม่มีผู้เรืองปัญญาสักคนในหมู่พวกท่าน

11วันเวลาของฉันสิ้นสุดลง แผนการของฉันพังพินาศ

ใจของฉันก็แตกสลาย

12พวกเขาทำกลางคืนให้เป็นกลางวัน

พวกเขาพูดว่า แสงสว่างอยู่ใกล้กับความมืด

13ถ้าฉันรอคอยให้แดนคนตายเป็นที่อยู่

ถ้าฉันให้ที่นอนของฉันอยู่ในความมืด

14ถ้าฉันพูดกับหลุมศพว่า ‘เจ้าเป็นพ่อของฉัน’

และพูดกับตัวหนอนว่า ‘แม่ของฉัน’ หรือ ‘พี่สาวของฉัน’

15แล้วความหวังของฉันอยู่ที่ไหน

ใครจะเห็นความหวังของฉัน

16ความหวังจะลงไปสู่โลกแห่งแดนคนตายหรือไม่

เราจะลงไปเป็นผงธุลีด้วยกันหรือไม่”