Aa
โยบ​ตอบ: ทำไม​จึง​ดู​หมิ่น​ฉัน
1โยบ​จึง​ตอบ​ว่า
2“ท่าน​จะ​ทรมาน​ฉัน​อีก​นาน​แค่​ไหน
และ​ใช้​คำ​พูด​เสียด​แทง​ฉัน​จน​เจ็บ​แสบ
3ท่าน​ได้​ดู​หมิ่น​ฉัน​จน​นับ​ครั้ง​ไม่​ถ้วน
ท่าน​ไม่​รู้สึก​ผิด​บ้าง​หรือ​ที่​ทำ​ให้​ฉัน​ทรมาน​เช่น​นี้
4และ​ถ้า​แม้​ว่า​ฉัน​ทำ​ผิด​จริง
ความ​ผิด​ก็​มี​ผล​กระทบ​ต่อ​ฉัน​คน​เดียว​เท่า​นั้น
5ถ้า​ท่าน​ยกยอ​ตัว​เอง​ว่า​ดี​กว่า​ฉัน
และ​ความ​อัปยศ​ของ​ฉัน​พิสูจน์​ว่า​ฉัน​ผิด
6จง​รู้​เถิด​ว่า พระ​เจ้า​เป็น​ผู้​ทำ​ให้​ฉัน​ต้อง​รับ​ทุกข์
และ​ทำ​ให้​ฉัน​ติด​ใน​ตาข่าย

7ดู​เถิด ฉัน​ร้อง​ขึ้น​ว่า ‘ฉัน​ถูก​โจมตี’ แต่​ฉัน​ไม่​ได้​รับ​คำ​ตอบ
ฉัน​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ แต่​ไม่​ได้​รับ​ความ​ยุติธรรม
8พระ​องค์​ปิด​กั้น​ทาง​จน​ฉัน​ผ่าน​ไป​ไม่​ได้
และ​พระ​องค์​ทำ​ให้​ทาง​ของ​ฉัน​มืด​มิด
9พระ​องค์​พราก​เกียรติยศ​ไป​จาก​ฉัน
และ​ถอด​มงกุฎ​ออก​จาก​ศีรษะ​ของ​ฉัน
10พระ​องค์​ทำ​ให้​ฉัน​ทรุด​ลง​ทุก​ด้าน หมด​สิ้น​ทุก​อย่าง
และ​ความ​หวัง​ของ​ฉัน​ก็​ถูก​ถอน​ขึ้น​อย่าง​ราก​ต้นไม้
11ความ​กริ้ว​ของ​พระ​องค์​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​ฉัน
และ​นับ​ว่า​ฉัน​เป็น​ศัตรู​ของ​พระ​องค์
12กอง​ทหาร​ของ​พระ​องค์​รวม​พลัง​เข้า​ด้วย​กัน
ก่อ​เชิง​เทิน​ประชิด​ตัว​ฉัน
และ​ตั้ง​ค่าย​อยู่​รอบ​กระโจม​ของ​ฉัน

13พระ​องค์​ทำ​ให้​บรรดา​พี่​น้อง​ของ​ฉัน​รังเกียจ​ฉัน
ฉัน​กลาย​เป็น​คน​แปลก​หน้า​สำหรับ​คน​ที่​รู้จัก​ฉัน
14ญาติ​พี่​น้อง​ของ​ฉัน​ทอด​ทิ้ง​ฉัน
บรรดา​ผู้​ที่​รู้จัก​ฉัน​ก็​ลืม​ฉัน​ไป​แล้ว
15บรรดา​ผู้​ที่​พัก​อยู่​ที่​บ้าน​ฉัน​และ​หญิง​รับใช้​ทั้ง​หลาย​ก็​นับ​ว่า​ฉัน​เป็น​คน​แปลก​หน้า
ฉัน​ได้​กลาย​เป็น​คน​ต่าง​ชาติ​ใน​สาย​ตา​ของ​พวก​เขา
16ฉัน​เรียก​หา​คน​รับใช้​ของ​ฉัน แต่​เขา​ก็​ไม่​ตอบ
ฉัน​ต้อง​เอ่ย​ปาก​ขอ​ความ​เมตตา​จาก​เขา
17ภรรยา​ของ​ฉัน​ยัง​เกลียด​กลิ่น​ปาก​ของ​ฉัน
พี่​น้อง​แท้ๆ ของ​ฉัน​ก็​ทน​ฉัน​ไม่​ไหว
18แม้​แต่​เด็กๆ ก็​หัวเราะ​เยาะ​ฉัน
เวลา​ฉัน​ลุก​ขึ้น​ยืน พวก​เขา​พูด​เหยียด​หยาม​ฉัน
19พวก​เพื่อน​สนิท​ชิง​ชัง​ฉัน
และ​บรรดา​ผู้​ที่​ฉัน​รัก​ก็​หัน​หลัง​ให้​ฉัน
20ฉัน​มี​แต่​หนัง​หุ้ม​กระดูก
และ​ฉัน​แทบ​จะ​เอา​ชีวิต​ไม่​รอด

21โอ พวก​ท่าน​ที่​เป็น​เพื่อน​ของ​ฉัน โปรด​เห็น​ใจ​ฉัน​ด้วย เห็น​ใจ​ฉัน​ด้วย
เพราะ​พระ​เจ้า​ได้​ลง​โทษ​ฉัน​แล้ว
22ทำไม​ท่าน​จึง​ตาม​ล่า​ฉัน​อย่าง​ที่​พระ​เจ้า​ทำ
ทำไม​ท่าน​จึง​ไม่​พอใจ​ฉัน
23ฉัน​อยาก​ให้​ใคร​สัก​คน​เขียน​คำ​พูด​ของ​ฉัน​ไว้
ฉัน​อยาก​ให้​มี​หนังสือ​ม้วน​บันทึก​คำ​พูด​เก็บ​ไว้
24ฉัน​อยาก​ให้​มี​ใคร​สลัก​คำ​พูด​ของ​ฉัน​บน​หิน
ด้วย​ปากกา​เหล็ก​และ​ตะกั่ว​เพื่อ​ให้​คง​ทน​ไป​ตลอด​กาล
25เพราะ​ฉัน​รู้​ว่า ผู้​ไถ่​ของ​ฉัน​ดำรง​อยู่
และ​ใน​ที่​สุด​พระ​องค์​จะ​แก้​คดี​ใน​โลก​นี้​ให้​ฉัน
26หลัง​จาก​ที่​ผิว​หนัง​ของ​ฉัน​เน่า​เปื่อย​ไป
แม้​จะ​ไร้​ร่าง​กาย ฉัน​ก็​ยัง​จะ​เห็น​พระ​เจ้า
27ฉัน​จะ​เห็น​พระ​องค์​เอง
ฉัน​จะ​เห็น​พระ​องค์​ด้วย​ตา​ของ​ฉัน​เอง
ฉัน​รอ​ด้วย​ใจ​จด​จ่อ

28ถ้า​ท่าน​พูด​ว่า ‘เรา​จะ​ตาม​ล่า​เขา​อย่างไร​ดี’
และ ‘ต้น​เหตุ​ของ​เรื่อง​ก็​อยู่​ที่​ตัว​ของ​เขา​เอง’
29ท่าน​จง​กลัว​ดาบ​เถิด
เพราะ​ความ​กริ้ว​ของ​พระ​เจ้า​จะ​นำ​ดาบ​มา​ลง​โทษ
แล้ว​ท่าน​จะ​รู้​ว่า​มี​การ​พิพากษา​จริง”