1ใน​ระยะ​เวลา​นั้น กษัตริย์​เฮโรด​จับ​กุม​บาง​คน​ที่​มี​ส่วน​ร่วม​ใน​คริสตจักร โดย​เจตนา​จะ​ข่มเหง​คน​เหล่า​นั้น

2เฮโรด​สั่ง​ฆ่า​ยากอบ​ซึ่ง​เป็น​พี่​ชาย​ของ​ยอห์น​ด้วย​ดาบ

3เมื่อ​ท่าน​เห็น​ว่า​ชาว​ยิว​พอใจ​ก็​คิด​จะ​จับ​กุม​เปโตร​ด้วย เหตุการณ์​เหล่า​นี้​เกิด​ขึ้น​ใน​ระหว่าง​เทศกาล​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ

4หลัง​จาก​ที่​ท่าน​ได้​จับ​กุม​เปโตร​แล้ว​ก็​สั่ง​จำคุก มี​ทหาร 4 กลุ่ม กลุ่ม​ละ 4 คน​คุม​ตัว​ไว้ เฮโรด​ตั้งใจ​ที่​จะ​พิจารณา​คดี​ต่อ​หน้า​ประชาชน​หลัง​จาก​เทศกาล​ปัสกา

5ขณะ​ที่​เปโตร​ถูก​จำคุก คริสตจักร​ก็​ตั้ง​จิต​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​เจ้า​เพื่อ​ท่าน​มาก​ยิ่ง​ขึ้น

6ใน​คืน​ก่อน​ที่​เฮโรด​จะ​นำ​ตัว​เปโตร​ออก​พิจารณา​คดี เปโตร​นอน​อยู่​ระหว่าง​ทหาร 2 คน​โดย​มี​โซ่​ล่าม​ไว้ 2 เส้น และ​มี​พวก​ทหาร​ยาม​เฝ้า​อยู่​ทาง​เข้า

7ใน​ทันใด​นั้น ทูต​สวรรค์​องค์​หนึ่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มา​ปรากฏ และ​มี​แสง​ส่อง​ใน​เรือนจำ ทูต​สวรรค์​สัมผัส​เปโตร​ที่​สีข้าง​ให้​ตื่น​ขึ้น​แล้ว​กล่าว​ว่า “เร็วๆ ลุก​ขึ้น​เถิด” แล้ว​โซ่​ก็​หลุด​ออก​จาก​ข้อ​มือ​ของ​เปโตร

8ทูต​สวรรค์​กล่าว​กับ​เปโตร​ว่า “จง​สวม​เสื้อผ้า​และ​รองเท้า​ของ​ท่าน​เถิด” เปโตร​ก็​ทำตาม ทูต​สวรรค์​จึง​กล่าว​ต่อ​ไป​ว่า “สวม​เสื้อ​คลุม​แล้ว​ตาม​เรา​มา”

9เปโตร​ก็​ตาม​ทูต​สวรรค์​ออก​ไป​จาก​คุก แต่​ไม่​คิด​ว่า​ที่​ทูต​สวรรค์​กระทำ​อยู่​นั้น​เป็น​ความ​จริง คิด​ว่า​ที่​เห็น​เป็น​เพียง​ภาพ​นิมิต​เท่า​นั้น

10เมื่อ​ทั้ง​สอง​ผ่าน​ยาม​ชั้น​ที่​หนึ่ง​และ​ที่​สอง​มา แล้ว​ก็​มา​ถึง​ประตู​เหล็ก​ทาง​เข้า​สู่​เมือง ประตู​ก็​เปิด​ออก​เอง​ให้​เขา​ทั้ง​สอง​ผ่าน​ไป​ได้ เมื่อ​ออก​มา​ได้​ไกล​ประมาณ​ถนน​หนึ่ง ทูต​สวรรค์​ก็​จาก​ท่าน​ไป​โดย​ฉับพลัน

11เปโตร​รู้สึก​ตัว​ขึ้น​จึง​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​ทราบ​แน่​แล้ว​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ส่ง​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​องค์​มา​ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้​พ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​เฮโรด และ​จาก​ทุก​สิ่ง​ที่​ชาว​ยิว​คาด​หมาย​ว่า​จะ​ทำ”

12เมื่อ​ท่าน​ตระหนัก​เช่น​นั้น​แล้ว จึง​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​มารีย์​มารดา​ของ​ยอห์น​ที่​มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​มาระโก ที่​นั่น​มี​ผู้​คน​จำนวน​มาก​กำลัง​ร่วม​กัน​อธิษฐาน​อยู่

13ครั้น​เปโตร​เคาะ​ประตู​ทาง​เข้า​ด้าน​นอก เด็ก​รับใช้​หญิง​ชื่อ​โรดา​ก็​มา​ฟัง​ที่​ประตู

14และ​จำ​เสียง​ของ​เปโตร​ได้ จึง​เกิด​ความ​ยินดี วิ่ง​กลับ​ไป​โดย​ไม่​ได้​เปิด​ประตู​ให้ พลาง​ร้อง​ว่า “เปโตร​อยู่​ที่​ประตู”

15เขา​เหล่า​นั้น​บอก​เธอ​ว่า “เธอ​เสีย​สติ​แล้ว” เมื่อ​เธอ​ยืนกราน​ว่า​เป็น​เช่น​นั้น​จริงๆ พวก​เขา​จึง​กล่าว​ว่า “คง​ต้อง​เป็น​ทูต​สวรรค์​ของ​ท่าน”

16แต่​เปโตร​ก็​ยัง​เคาะ​ประตู​อยู่ เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​เปิด​ประตู​แล้ว เห็น​ท่าน​ยืน​อยู่​ก็​พา​กัน​แปลก​ใจ

17เปโตร​โบก​มือ​ให้​พวก​เขา​เงียบ แล้ว​อธิบาย​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​นำ​ท่าน​ออก​จาก​คุก​ได้​อย่างไร ท่าน​พูด​ว่า “จง​รายงาน​เรื่อง​นี้​ให้​ยากอบ​และ​พวก​พี่​น้อง​ทราบ​ด้วย” แล้ว​ท่าน​ก็​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​ที่​อื่น​ต่อ​ไป

18พอ​รุ่ง​เช้า ก็​เกิด​ความ​อลหม่าน​ไม่​น้อย​ใน​หมู่​ทหาร เพราะ​ไม่​ทราบ​ว่า​ได้​เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​เปโตร

19ส่วน​เฮโรด​ก็​ค้นหา​แต่​ไม่​พบ​เช่น​กัน จึง​ไต่​สวน​พวก​ทหาร​ยาม​และ​สั่ง​ฆ่า​เสีย แล้ว​ก็​ลง​จาก​แคว้น​ยูเดีย​ไป​พัก​อยู่​ที่​เมือง​ซีซารียา​ชั่ว​ระยะ​หนึ่ง

20ช่วง​นั้น​เฮโรด​กำลัง​บาดหมาง​กับ​ชาว​เมือง​ไทระ​และ​เมือง​ไซดอน​อยู่ และ​ชาว​เมือง​ของ​ทั้ง​สอง​ได้​ร่วม​ใจ​กัน​เข้า​พบ​ท่าน โดย​เกลี้ยกล่อม​บลัสตัส​ต้น​ห้อง​ของ​กษัตริย์​เฮโรด​ได้ แล้ว​ก็​ขอ​เป็น​ไมตรี เพราะ​พวก​เขา​ต้อง​อาศัย​อาหาร​จาก​ดินแดน​ของ​เฮโรด​เลี้ยง​คน​ใน​เขต​เมือง​ของ​พวก​เขา

21เมื่อ​ถึง​วัน​ที่​กำหนด​ไว้ เฮโรด​สวม​เสื้อ​คลุม​ของ​กษัตริย์​อยู่​บน​บัลลังก์ และ​กล่าว​คำ​ปราศรัย​แก่​ผู้​คน

22ฝ่าย​ผู้​คน​ก็​ร้อง​ตะโกน​ว่า “นี่​คือ​เสียง​ของ​เทพเจ้า ไม่​ใช่​เสียง​ของ​คน”

23ทันใด​นั้น​เอง ทูต​สวรรค์​องค์​หนึ่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บันดาล​ให้​ท่าน​ล้ม​เจ็บ เป็น​เพราะ​ว่า​เฮโรด​ไม่​ได้​สรรเสริญ​ยกย่อง​พระ​เจ้า และ​ท่าน​ก็​ถูก​หนอน​กิน​จน​สิ้น​ชีวิต

24คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​กลับ​แผ่​ขยาย​และ​เพิ่มพูน​ไป​มาก​ยิ่ง​ขึ้น

25เมื่อ​บาร์นาบัส​และ​เซาโล​ทำ​หน้าที่​ซึ่ง​ได้​รับ​มอบ​หมาย​เสร็จ​แล้ว จึง​ได้​กลับ​ไป​จาก​เมือง​เยรูซาเล็ม และ​ได้​พา​ยอห์น​ที่​มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​มาระโก​ไป​ด้วย