เฉลยธรรมบัญญัติ 32章 NTV

书卷

章

旧约

新约

圣经版本

播放

版本对照

设置

显示节号

显示标题

显示脚注

逐节分段

1“ฟ้าสวรรค์จงฟังเถิด แล้วเราจะพูด

ขอให้ผืนแผ่นดินได้ยินคำจากปากของเรา

2ขอให้คำสั่งสอนของเราหลั่งลงดั่งหยาดฝน

คำพูดของเราหยดลงดั่งหยาดน้ำค้าง

ประหนึ่งหยดฝนบนใบหญ้า

และดุจดังละอองฝนโปรยลงบนพืชพรรณไม้

3ด้วยว่าเราจะประกาศพระนามของพระผู้เป็นเจ้า

จงยอมรับว่า พระเจ้าของพวกเรายิ่งใหญ่

4พระองค์เป็นศิลา การงานของพระองค์เพียบพร้อมทุกประการ

ด้วยว่าทุกวิถีทางของพระองค์เที่ยงธรรม

พระเจ้าแห่งความสัตย์จริงและปราศจากความผิด

พระองค์เที่ยงธรรมและมีความชอบธรรม

5เขาทั้งหลายประพฤติเลวทรามต่อพระองค์

เขาไม่ใช่บุตรของพระองค์อีกต่อไปแล้วเพราะมลทินของเขา

และเป็นคนในยุคที่บิดเบือนและไม่ซื่อตรง

6ท่านโง่เขลาและไม่มีสติยั้งคิด

ท่านกระทำตอบพระผู้เป็นเจ้าเช่นนี้หรือ

พระองค์มิใช่พระบิดาของท่านหรอกหรือที่เป็นผู้บันดาลท่านขึ้นมา

ผู้สร้างและทำให้ท่านมั่นคง

7จงจำสมัยดึกดำบรรพ์

นึกถึงสมัยที่ผ่านพ้นมานานแล้ว

จงถามบิดาของท่าน และเขาจะบอกท่าน

ถามพวกอาวุโสของท่าน แล้วพวกเขาจะเล่าให้ท่านทราบ

8เมื่อองค์ผู้สูงสุดมอบมรดกแก่บรรดาประชาชาติ

เมื่อพระองค์แยกบรรดาบุตรของมนุษย์ให้จากกัน

พระองค์กั้นเขตแดนให้บรรดาชนชาติได้อยู่อาศัย

ตามแต่จำนวนบุตรของอิสราเอล

9และส่วนที่พระผู้เป็นเจ้าได้รับก็คือชนชาติของพระองค์

ชาวอิสราเอลเป็นผู้สืบมรดกของพระองค์ที่ได้มั่นหมายไว้

10พระองค์พบพวกเขาในถิ่นทุรกันดาร

ในที่ร้างอันแร้นแค้นปราศจากผู้คน

พระองค์อารักขาและดูแลเขา

พระองค์ปกปักรักษาเขาดั่งแก้วตาของพระองค์

11ดั่งนกอินทรีที่เขี่ยกระตุ้นรังของมัน

ที่บินวนเวียนอยู่ใกล้ลูกน้อย

กางปีกของมันออกคอยโอบ

ประคับประคองให้ลูกๆ พักพิงบนปีกของมัน

12พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นที่นำพวกเขาไป

โดยไม่มีเทพเจ้าต่างชาติเกี่ยวข้องด้วย

13พระองค์ให้พวกเขาปกครองในที่สูงแห่งแผ่นดินโลก

และพวกเขาได้รับประทานผลผลิตจากทุ่งนา

พระองค์ให้เขาดื่มน้ำผึ้งจากซอกหิน

และน้ำมันจากหินเหล็กไฟ

14โยเกิร์ตจากนมโค และน้ำนมจากฝูงแพะแกะ

ลูกแกะ อีกทั้งแพะ

และแกะตัวผู้ของบาชานอันอ้วนพี

กับข้าวสาลีชนิดดีที่สุด

และท่านได้ดื่มเหล้าองุ่นแดงพันธุ์ดี

15เยชูรูน32:15 มีความหมายว่า มีความชอบธรรม คืออิสราเอลอ้วนพีและขัดขืน

เจ้าอ้วนใหญ่ขึ้น ตัวหนา และอ้วนท้วน

เขาทอดทิ้งพระเจ้าผู้สร้างเขามา

และเยาะเย้ยศิลาแห่งความรอดพ้นของเขา

16พวกเขากระตุ้นให้ความหวงแหนของพระองค์พลุ่งขึ้นด้วยบรรดาเทพเจ้าต่างชาติ

เขายั่วโทสะพระองค์ด้วยรูปเคารพที่น่าชัง

17พวกเขามอบเครื่องบูชาแก่มารซึ่งไม่ใช่พระเจ้า

แต่เป็นเทพเจ้าที่ไม่เคยรู้จัก

เป็นบรรดาเทพเจ้าใหม่ๆ

ซึ่งบรรพบุรุษของท่านก็ไม่เคยเกรงกลัว

18ท่านเพิกเฉยต่อศิลาผู้บังเกิดเกล้าของท่าน

และท่านลืมพระเจ้าผู้ให้กำเนิดแก่ท่าน

19พระผู้เป็นเจ้าเห็นการกระทำเช่นนั้น

พระองค์โกรธและปฏิเสธบรรดาบุตรชายบุตรหญิงของพระองค์

20และพระองค์กล่าวว่า ‘เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขา

เราจะดูว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเขาในที่สุด

เพราะพวกเขาเป็นคนในยุคที่บิดเบือน

เป็นบุตรที่ไม่ภักดี

21พวกเขาได้ปลุกให้เราเกิดหวงแหนด้วยสิ่งที่ไม่ใช่เทพเจ้า

พวกเขาทำให้เราโกรธด้วยรูปเคารพซึ่งไร้ค่าของเขา

ฉะนั้นเราจะกระตุ้นให้พวกเขาอิจฉาบรรดาผู้ที่ไม่ได้เป็นชนชาติ

เราจะทำให้พวกเขาโกรธด้วยประชาชาติที่โง่เขลา32:21 โรม 10:19

22เพราะเพลิงไฟลุกขึ้นจากความโกรธของเรา

และมันเผาไหม้ถึงก้นบึ้งของแดนคนตาย

เผาผลาญแผ่นดินโลกกับพืชผล

และทำให้ฐานรากของภูเขาลุกโพลง

23เราจะสุมความวิบัติไว้กับพวกเขา

และเราจะยิงลูกธนูใส่เขา

24ชีวิตของเขาจะดับลงด้วยความหิวโหย

และถูกกลืนกินด้วยความร้อนดั่งเพลิงและโรคระบาดร้ายแรง

และเราจะทำให้เขาถูกรังควานด้วยสัตว์ป่า

และด้วยพิษของสัตว์เลื้อยคลานที่อยู่บนดิน

25จะมีการฆ่ารันฟันแทงในที่แจ้ง

สิ่งอันน่าสะพรึงกลัวจะเกิดขึ้นในเรือน

ทำให้ชายหนุ่มและหญิงสาวล้มตาย

รวมทั้งเด็กเล็กและคนชราด้วย

26เราจะพูดก็ได้ว่า เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปให้ไกล

เราจะทำให้มนุษย์ไม่รำลึกถึงพวกเขาอีกต่อไป

27แต่เราไม่อยากให้ศัตรูคุยโว

เกรงว่าปฏิปักษ์จะสำคัญผิดไป

และพวกเขาจะพูดว่า “เราได้ชัยชนะด้วยมือของเราเอง

พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้เป็นผู้กระทำสิ่งเหล่านี้”’

28พวกเขาเป็นประชาชาติหนึ่งที่ขาดคำปรึกษา

และไม่มีความหยั่งรู้

29ถ้าพวกเขามีสติปัญญาก็จะเข้าใจเรื่องนี้ได้

และก็จะสังเกตได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับเขาในที่สุด

30คนเดียวจะขับไล่คนเป็นพัน

และสองคนทำให้คนเป็นหมื่นเตลิดหนีได้อย่างไร

นอกจากว่าศิลาของพวกเขาทอดทิ้งเขาไปแล้ว

และพระผู้เป็นเจ้ายอมยกพวกเขาให้แล้ว

31เพราะศิลาของพวกเขาไม่เป็นเช่นศิลาของพวกเรา

แม้แต่พวกศัตรูเองก็ทราบดี

32เพราะกิ่งก้านของพวกเขาผลิออกมาจากกิ่งก้านของโสโดม

และจากทุ่งนาของโกโมราห์

ผลองุ่นของพวกเขาเป็นผลที่มีพิษ

เป็นพวงองุ่นขม

33เหล้าองุ่นของพวกเขาเป็นพิษดั่งพิษงู

พิษร้ายของงูเห่า

34‘เราไม่ได้เก็บเรื่องนี้ไว้เอง

และปิดไว้อย่างมิดชิดดั่งของมีค่าของเราหรอกหรือ

35การแก้แค้นและการสนองตอบเป็นของเรา

เมื่อถึงคราวเท้าของพวกเขาจะพลาดพลั้ง

เพราะวันหายนะใกล้จะถึง

และเขาจะถูกพิพากษาอย่างฉับพลัน’

36เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะพิสูจน์ว่าคนของพระองค์ไม่ผิด

และเมตตาต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์

เมื่อพระองค์เห็นว่าพลังของพวกเขาหมดสิ้นแล้ว

และไม่มีใครเหลืออยู่เลย ไม่ว่าจะเป็นทาสหรืออิสระ

37พระองค์จะกล่าวว่า ‘เทพเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน

ศิลาที่เขาพึ่งพิง

38เทพเจ้าผู้กินเครื่องสักการะที่ดีที่สุดของพวกเขา

และดื่มเหล้าองุ่นจากเครื่องดื่มบูชาของเขา

ให้เทพเจ้าเหล่านั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้า

และปกป้องเจ้าเถิด

39บัดนี้ จงดูเถิด เรานี่แหละ เราเป็นผู้นั้น

และไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา

เราฆ่า และเราทำให้มีชีวิตอยู่

เราทำให้บาดเจ็บ และเรารักษาให้หาย

และไม่มีใครที่สามารถช่วยให้พ้นจากมือของเราได้

40เราชูมือของเราขึ้นสู่สวรรค์ และประกาศว่า

ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ชั่วนิรันดร์กาล

41เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเรา

และการพิพากษาอยู่ในมือของเรา

เราจะลงโทษพวกศัตรูของเรา

และจะสนองตอบพวกที่เกลียดชังเรา

42เราจะทำให้ลูกธนูของเราอาบชุ่มด้วยเลือด

และดาบของเราจะกลืนกินเนื้อหนัง

พร้อมกับเลือดของคนถูกเชือดและเชลย

จากหัวของศัตรูซึ่งมีผมยาว’

43บรรดาประชาชาติเอ๋ย จงยินดีกับชนชาติของพระองค์เถิด

เพราะพระองค์จะแก้แค้นเลือดของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์

พระองค์จะลงโทษศัตรูของพระองค์

และลบล้างบาปให้แผ่นดินและชนชาติของพระองค์”

44แล้วโมเสสก็มากล่าวคำในบทเพลงทั้งหมดให้ประชาชนได้ยิน ทั้งตัวท่านกับโยชูวาบุตรของนูน

45เมื่อโมเสสกล่าวแก่ชาวอิสราเอลจบแล้ว

46ท่านกล่าวแก่พวกเขาต่อไปว่า “จงใส่ใจในคำพูดที่เรากำชับพวกท่านในวันนี้ เพื่อท่านจะได้สั่งลูกๆ ของท่านให้กระทำตามคำกล่าวในกฎบัญญัตินี้อย่างระมัดระวัง

47เพราะไม่ใช่เรื่องพูดเล่น แต่เป็นชีวิตของพวกท่าน ท่านจะมีชีวิตยืนยาวในแผ่นดินที่ท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปเพื่อยึดครองก็ด้วยการกระทำตามคำสั่งดังกล่าว”

โมเสสสิ้นชีวิตที่ภูเขาเนโบ

48ในวันเดียวกันนั้นเอง พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า

49“จงขึ้นไปที่เทือกเขาอาบาริมนี้ ไปยังภูเขาเนโบซึ่งอยู่ในแผ่นดินโมอับ ตรงข้ามกับเมืองเยรีโค แล้วมองดูแผ่นดินคานาอันที่เรามอบให้ชาวอิสราเอลเป็นเจ้าของ

50และสิ้นลมบนภูเขาที่เจ้าขึ้นไป เจ้าจะถูกนำไปรวมอยู่กับชนชาติของเจ้าที่ล่วงลับไปแล้ว อย่างที่อาโรนพี่ชายของเจ้าสิ้นชีวิตที่ภูเขาโฮร์และถูกนำไปรวมอยู่กับชนชาติของเขาที่ล่วงลับไปแล้ว32:50 กันดารวิถี 20:22-29

51เพราะเจ้าไม่ภักดีต่อเราท่ามกลางชาวอิสราเอลที่แหล่งน้ำเมรีบาห์-คาเดช32:51 อพยพ 17:1-7; กันดารวิถี 20:1-13 ในถิ่นทุรกันดารศิน เพราะเจ้าไม่แสดงความเคารพต่อเราท่ามกลางชาวอิสราเอลว่าเราบริสุทธิ์

52เจ้าจะเห็นแผ่นดินอยู่เบื้องหน้าเจ้า แต่จะไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปยังแผ่นดินที่เรามอบให้แก่ชาวอิสราเอล”

New Thai Version Foundation

旧约

新约

圣经版本

โมเสส​สิ้น​ชีวิต​ที่​ภูเขา​เนโบ

โมเสสสิ้นชีวิตที่ภูเขาเนโบ