Aa
ความ​พินาศ​ของ​ผู้สอน​จอมปลอม
1แต่​ใน​อดีต มี​พวก​ผู้เผย​คำกล่าว​จอมปลอม​ใน​หมู่ชน เช่นเดียว​กับ​ที่​จะ​มี​ผู้สอน​จอมปลอม​ใน​กลุ่ม​พวก​ท่าน เขา​เหล่า​นั้น​จะ​แอบ​เสี้ยม​สอน​ลัทธิ​ที่​นำ​ความ​พินาศ​มา จนถึง​กับ​ปฏิเสธ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​สูงสุด​ที่​ได้​ไถ่​พวก​เขา​ไว้ การ​ทำ​เช่น​นี้​จะ​ทำ​ให้​เขา​พินาศ​อย่าง​รวดเร็ว
2มี​หลาย​คน​จะ​กระทำ​ตาม​ราคะ​ตัณหา​ของ​พวก​เขา และ​จะ​ทำ​ให้​หนทาง​แห่ง​ความ​จริง​ถูก​ดูหมิ่น​ดูแคลน
3เพราะ​ความ​โลภ พวก​เขา​จึง​เอาเปรียบ​ท่าน​ด้วย​การ​อ้าง​ถึง​หลัก​คำสอน​ที่​ผิด การ​กล่าว​โทษ​สำหรับ​พวก​เขา​ก็​มี​มา​นาน​แล้ว และ​พวก​เขา​จะ​ต้อง​พินาศ
4ถ้า​พระ​เจ้า​มิ​ได้​ยกเว้น​เหล่า​ทูต​สวรรค์​เมื่อ​กระทำ​บาป แต่​ส่ง​พวก​เขา​ไป​ยัง​นรก แล้ว​ล่าม​โซ่​ไว้​ใน​ความ​มืด​เพื่อ​รอ​วัน​พิพากษา
5ถ้า​พระ​องค์​มิ​ได้​ยกเว้น​มนุษย์​ใน​สมัย​โบราณ​เมื่อ​พระ​องค์​ปล่อย​ให้​น้ำ​ท่วม​โลก​ของ​ผู้​ไร้​คุณธรรม แต่​คุ้มครอง​โนอาห์​ผู้​ประกาศ​ถึง​ความ​ชอบธรรม​และ​คน​อื่น​อีก 7 คน​ด้วย
6ถ้า​พระ​องค์​ได้​กล่าวโทษ​เมือง​โสโดม​และ​เมือง​โกโมราห์​ให้​ไหม้​จน​เป็น​เถ้า​ถ่าน ซึ่ง​เป็น​ตัวอย่าง​อัน​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​อะไร​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​ผู้​ไร้​คุณธรรม
7ถ้า​พระ​องค์​ช่วย​ชีวิต​ของ​โลท​ผู้​มี​ความ​ชอบธรรม​และ​มี​ความ​ทุกข์​จาก​คนชั่ว​ที่​มี​ราคะ​ตัณหา
8ผู้​มี​ความ​ชอบธรรม​ผู้​นั้น​ใช้​ชีวิต​วันแล้ว​วันเล่า​ใน​หมู่​คน​เหล่า​นั้น จะ​ได้​รับ​ความ​ทรมาน​ใน​จิตใจ​อัน​เป็น​ที่​ชอบธรรม เมื่อ​ได้​เห็น​และ​ได้ยิน​เรื่อง​การ​กระทำ​ที่​ชั่วร้าย​ของ​พวก​เขา
9ดังนั้น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทราบ​ว่า จะ​ช่วย​ชีวิต​ของ​คน​ที่​เดิน​ใน​ทาง​ของ​พระ​เจ้า​ได้​อย่างไร เพื่อ​ให้​พ้น​จาก​ความ​ลำบาก และ​พระ​องค์​กักขัง​พวก​ที่​ไม่​มี​ความ​ชอบธรรม​ไว้ เพื่อ​ให้​รับ​โทษ​จนถึง​วัน​พิพากษา
10โดย​เฉพาะ​พวก​ที่​ประพฤติ​ตาม​ความ​ต้องการ​อัน​เป็น​มลทิน​ฝ่าย​เนื้อหนัง2:10 ฝ่าย​เนื้อหนัง ใน​ที่​นี้​เป็น​สิ่ง​ตรงข้าม​กับ ฝ่าย​วิญญาณ คือ​ความ​ต้องการ​ที่​มัก​จะ​โน้ม​ไป​ใน​ทาง​ไม่​ดี ซึ่ง​มนุษย์​ทุก​คน​มี​โดย​ธรรมชาติ และ​ดูหมิ่น​ผู้​มี​อำนาจ​หน้าที่​สูง
คน​เหล่า​นี้​บังอาจ หยิ่ง​ยโส และ​ไม่​สะทก​สะท้าน​ใน​การ​พูด​หมิ่นประมาท​ชาว​สวรรค์
11ขณะ​ที่​เหล่า​ทูต​สวรรค์​ผู้​มี​พลัง​และ​อำนาจ​เหนือ​กว่า ก็​ยัง​มิ​อาจ​กล่าว​หมิ่นประมาท​ชาว​สวรรค์​เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
12แต่​คน​เหล่า​นี้​หมิ่นประมาท​ใน​เรื่อง​ที่​ตน​ไม่​เข้าใจ เขา​เป็น​เสมือน​สัตว์​ป่า​ดุร้าย​ที่​ทำ​ตาม​สัญชาตญาณ เกิด​มา​เพื่อ​ถูก​จับ​ฆ่า และ​ก็​จะ​พินาศ​เยี่ยง​สัตว์​ป่า​เช่น​กัน
13เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​ทำ​ให้​ผู้​อื่น​เป็น​ทุกข์ เขา​ก็​จะ​ต้อง​ได้​รับ​ทุกข์​กลับคืน เขา​มี​มลทิน​ด่างพร้อย​ติด​ตัว เพราะ​เขา​หา​ความ​เพลิดเพลิน​ให้​ตนเอง​ใน​เวลา​กลางวัน​อย่าง​หรูหรา หา​ความ​สำราญ​ขณะ​ที่​เขา​เลี้ยง​ฉลอง​อยู่​กับ​ท่าน
14เขา​มั่วสุม​กับ​พวก​ที่​ประพฤติ​ผิด​ประเวณี เขา​กระทำ​บาป​อย่าง​ไม่​หยุด​ยั้ง ชักจูง​คน​ใจ​เขว ด้วย​ว่า​เขา​มี​ใจ​โลภ​อยู่​เป็น​พื้น เขา​จึง​ตก​อยู่​ภาย​ใต้​คำ​สาปแช่ง​ของ​พระ​เจ้า
15เขา​เหล่า​นั้น​ละทิ้ง​ทาง​ที่​ถูกต้อง และ​หลง​ไป​ตาม​ทาง​ของ​บาลาอัม​บุตร​ของ​เบโอร์​ซึ่ง​รัก​ค่าแรง​แห่ง​ความ​ชั่ว
16แต่​ลา​ซึ่ง​เป็น​สัตว์​พูด​ภาษา​คน​ไม่​ได้ มัน​ได้​ห้าม​บาลาอัม​ไม่​ให้​ทำ​ผิด โดย​ที่​ครั้ง​นั้น​มัน​พูด​เป็น​เสียง​คน และ​ยับยั้ง​ความ​บ้าคลั่ง​ของ​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​คน​นั้น​ไว้​ได้
17คน​เหล่า​นี้​เป็น​เสมือน​น้ำพุ​ที่​ปราศจาก​น้ำ และ​เป็น​เมฆ​หมอก​ที่​ถูก​พายุ​พัดพา ความ​มืดมิด​กำลัง​รอ​รับ​พวก​เขา​อยู่
18เพราะ​เขา​พูด​เรื่อง​ไร้​สาระ​อย่าง​หยิ่ง​ยโส และ​ใช้​เนื้อหนัง​เป็น​เครื่อง​ชักจูง​บรรดา​ผู้​ที่​เพิ่ง​หลุดพ้น​จาก​ชีวิต​เดิม
19พวก​เขา​สัญญา​กับ​คน​เหล่า​นั้น​ว่า​จะ​มี​อิสระ แต่​ตนเอง​ยัง​เป็น​ทาส​ของ​ความ​เสื่อม​ทราม เพราะ​คน​ที่​พ่ายแพ้​แก่​สิ่ง​ใด​ย่อม​เป็น​ทาส​ของ​สิ่ง​นั้น
20ถ้า​เขา​ได้​หลุดพ้น​จาก​มลทิน​ของ​โลก​ด้วย​การ​รู้จัก​พระ​เยซู​คริสต์ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​ผู้​ช่วย​ให้​รอด​พ้น​ของ​เรา​แล้ว แต่​กลับ​ไป​ติด​กับดัก​อีก​จน​พ่ายแพ้ ใน​บั้นปลาย​เขา​ย่อม​เสื่อม​ทราม​ยิ่ง​กว่า​ตอน​ต้น
21หากว่า​พวก​เขา​ไม่​รู้​ทาง​ไป​สู่​ความ​ชอบธรรม ก็​จะ​ดี​กว่า​รู้​แล้ว​หัน​หลัง​ให้​กับ​พระ​บัญญัติ​อัน​บริสุทธิ์​ซึ่ง​เขา​เคย​ยอมรับ
22เขา​ก็​เป็น​จริง​ตาม​สุภาษิต​ที่​ว่า “สุนัข​กลับ​ไป​กิน​สิ่ง​ที่​มัน​สำรอก​ออก​มา”2:22 สุภาษิต 26:11 และ “สุกร​ที่​ถูก​ทำ​ความ​สะอาด​แล้ว​กลับ​ไป​ลุย​ลง​ใน​เลน​อีก”