Aa
เมือง​บาบิโลน​ถล่ม​ลง
1หลัง​จาก​เหตุการณ์​เหล่า​นี้​แล้ว ข้าพเจ้า​ก็​เห็น​ทูต​สวรรค์​อีก​องค์​กำลัง​ลง​มา​จาก​สวรรค์ ท่าน​มี​สิทธิ​อำนาจ​ยิ่ง​ใหญ่ และ​แผ่นดิน​โลก​ได้​สว่างไสว​ขึ้น​ด้วย​สง่า​ราศี​ของ​ท่าน
2ท่าน​ร้อง​เสียง​ดัง​ด้วย​อานุภาพ​ว่า
“บาบิโลน เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่ ถล่ม​ลง​แล้ว ถล่ม​ลง​แล้ว
นาง​ได้​กลาย​เป็น​ที่​อยู่​อาศัย​ของ​พวก​มาร
และ​ที่​สิง​อยู่​ของ​วิญญาณ​ร้าย​ทุก​ดวง
เป็น​ที่​สิง​อยู่​ของ​นก​ที่​เป็น​มลทิน
และ​ที่​สิง​อยู่​ของ​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​และ​น่า​ขยะแขยง​ทุก​ตัว
3ด้วย​ว่า​ทุก​ประเทศ​ได้​ดื่ม​เหล้า​องุ่น
แห่ง​ความ​ใคร่​ใน​การ​ประพฤติ​ผิด​ทาง​เพศ​ของ​นาง
และ​บรรดา​กษัตริย์​ของ​แผ่นดิน​โลก​ได้​ผิด​ประเวณี​กับ​นาง
และ​พ่อค้า​ทั้ง​หลาย​ของ​แผ่นดิน​โลก​ได้​กลาย​เป็น​คน​ร่ำรวย
เนื่องจาก​กิเลส​ที่​ไม่​อาจ​ยับยั้ง​ได้​ของ​นาง”

4แล้ว​ข้าพเจ้า​ก็​ได้ยิน​อีก​เสียง​หนึ่ง​จาก​สวรรค์​ว่า
“ประชาชน​ของ​เรา​เอ๋ย จง​ออก​มา​จาก​เมือง​บาบิโลน​เถิด
เพื่อ​ว่า​เจ้า​จะ​ได้​ไม่​ร่วม​ใน​การ​กระทำ​บาป​เหมือน​กับ​นาง
เพื่อ​ว่า​เจ้า​จะ​ได้​ไม่​รับ​ภัย​พิบัติ​อย่าง​ที่​นาง​ได้​รับ
5ด้วย​ว่า​บาป​ต่างๆ ของ​นาง​กอง​สูง​ถึง​ฟ้า​สวรรค์
และ​พระ​เจ้า​ไม่​ลืม​การ​กระทำ​ชั่ว​ของ​นาง
6จง​สนอง​ตอบ​นาง​อย่าง​ที่​นาง​ได้​กระทำ
จง​จ่าย​คืน​ให้​นาง​เป็น 2 เท่า​ของ​ที่​นาง​ได้​กระทำ​ไว้
ใน​ถ้วย​ที่​นาง​ได้​ผสม​ไว้​แล้ว​นั้น ก็​จง​ผสม​ให้​นาง​มาก​เป็น 2 เท่า​ให้​นาง​ไป
7จง​ให้​ความ​ทรมาน​และ​ความ​ระทม​ทุกข์​แก่​นาง
มาก​เท่า​กับ​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​และ​ความ​ใคร่​ฝ่าย​กิเลส​ที่​นาง​บำเรอ​ตน​เอง
นาง​โอ้อวด​ใน​ใจ​ว่า
‘เรา​นั่ง​อย่าง​เช่น​ราชินี
เรา​ไม่​ใช่​แม่ม่าย
และ​เรา​จะ​ไม่​มี​วัน​ระทม​ทุกข์’
8ด้วย​เหตุ​นี้ ภัย​พิบัติ​ของ​นาง​จะ​เกิด​ขึ้น​ภาย​ใน​วัน​เดียว​คือ
โรค​ระบาด การ​ร้อง​คร่ำครวญ และ​ความ​อดอยาก
นาง​จะ​ถูก​ไฟ​เผา​ไหม้
ด้วย​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า องค์​พระ​เจ้า​มี​มหิทธานุภาพ และ​เป็น​ผู้​พิพากษา​นาง”

9เมื่อ​บรรดา​กษัตริย์​ของ​แผ่นดิน​โลก​ที่​ได้​ผิด​ประเวณี และ​บำเรอ​ความ​ใคร่​ฝ่าย​กิเลส​กับ​นาง​ได้​เห็น​ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​นาง ก็​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ
10กษัตริย์​เหล่า​นั้น​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เพราะ​ตกใจ​กลัว​กับ​ความ​ทรมาน​ที่​นาง​ได้​รับ​และ​พูด​ว่า
“ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย
บาบิโลน เมือง​ที่​แข็ง​แกร่ง
เจ้า​ถูก​พิพากษา​ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว”
11พวก​พ่อ​ค้า​ของ​แผ่นดิน​โลก​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ถึง​นาง เพราะ​ไม่​มี​ใคร​ซื้อ​สินค้า​ของ​เขา​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว
12สินค้า​จำ​พวก​ทองคำ เงิน เพชร​นิล​จินดา ไข่มุก ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี ผ้า​สีม่วง ผ้า​ไหม ผ้า​สีแดง​สด ไม้​เนื้อ​หอม​ทุก​ชนิด เครื่อง​งา เครื่อง​ไม้​ราคา​แพง เครื่อง​ทอง​สัมฤทธิ์ เครื่อง​เหล็ก และ​เครื่อง​หิน​อ่อน
13อบเชย เครื่อง​เทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​สาลี​ชั้น​เยี่ยม ข้าว​สาลี โค แกะ ม้า รถ​ม้า ทาส และ​ชีวิต​มนุษย์
14“สิ่ง​ล้ำค่า​ทุก​ชนิด​ที่​เจ้า​อยาก​ได้ ก็​หาย​ไป​หมด​แล้ว ทุก​สิ่ง​ที่​มี​ไว้​บำเรอ​อย่าง​ฟุ่มเฟือย​และ​หรูหรา ก็​สูญ​สลาย​ไป​จาก​เจ้า และ​มนุษย์​จะ​หา​ไม่​พบ​อีก​เลย”
15พวก​พ่อ​ค้า​ที่​ขาย​สิ่ง​เหล่า​นี้ และ​ร่ำรวย​ได้​เพราะ​นาง ก็​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เพราะ​ตกใจ​กลัว​กับ​การ​ทรมาน​ที่​นาง​ได้​รับ เขา​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ
16และ​ร่ำร้อง​ว่า
“ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย
เจ้า​นุ่ง​ห่ม​ด้วย​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี ผ้า​สีม่วง ผ้า​สีแดง​สด
อีก​ทั้ง​แพรวพราว​ด้วย​ทองคำ เพชร​นิล​จินดา และ​ไข่มุก
17ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว ความ​มั่งมี​มหาศาล​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​สิ้น”
นาย​เรือ​ทุก​คน ผู้​โดยสาร ลูกเรือ​ทุก​คน และ​ทุก​คน​ที่​มี​อาชีพ​เกี่ยวข้อง​กับ​ทะเล​ก็​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ
18เมื่อ​เขา​เหล่า​นั้น​เห็น​ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​นาง เขา​ก็​จะ​ร้อง​ขึ้น​ว่า “เคย​มี​เมือง​ใด​ที่​เหมือน​กับ​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​นี้​ไหม”
19พวก​เขา​จะ​ปา​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​เขา​พลาง​ร้องไห้​และ​ร้อง​คร่ำครวญ พร้อม​กับ​ส่งเสียง​ร้อง​ว่า
“ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย
เมือง​ซึ่ง​ทุก​คน​ที่​มี​เรือ​เดิน​ทะเล​ได้​ร่ำรวย​ขึ้น
ก็​เพราะ​ความ​มั่งมี​ของ​นาง
แต่​ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว​นาง​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​สิ้น

20จง​ชื่นชม​ยินดี​กับ​ความ​พินาศ​ของ​นาง​เถิด สวรรค์​เอ๋ย
จง​ชื่นชม​ยินดี​เถิด บรรดา​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​พระ​เจ้า อัครทูต และ​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า
พระ​เจ้า​ได้​กล่าวโทษ​นาง
ตาม​ที่​นาง​ได้​ปฏิบัติ​ต่อ​เจ้า”
21ครั้น​แล้ว​ทูต​สวรรค์​ที่​มี​อานุภาพ​องค์​หนึ่ง​ก็​ยก​หิน​ก้อน​หนึ่ง​ซึ่ง​เหมือน​หิน​โม่แป้ง​ขนาด​ใหญ่​โยน​ลง​สู่​ทะเล พลาง​ร้อง​ว่า
“บาบิโลน เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่
จะ​ถูก​ทุ่ม​ลง​อย่าง​รุนแรง​แบบ​นี้​แหละ
และ​จะ​ไม่​มี​วัน​หา​จน​พบ​อีก
22จะ​ไม่​มี​ใคร​ได้ยิน​เสียง​ดนตรี​จาก​นัก​ดีด​พิณ
จาก​นัก​มโหรี นัก​เป่า​ขลุ่ย และ​นัก​เป่า​แตร
ใน​เมือง​ของ​เจ้า​อีก​ต่อ​ไป
ทั้ง​ไม่​มี​ช่าง​ผู้​ชำนาญ​แขนง​ใดๆ อีก​ต่อ​ไป
เสียง​โม่​แป้ง​ก็​จะ​ไม่​ได้ยิน​อีก​เช่น​กัน
23แสง​จาก​ดวง​ตะเกียง​จะ​ไม่​เปล่ง​แสง​ใน​เมือง​ของ​เจ้า​อีก​ต่อ​ไป
เสียง​จาก​เจ้าบ่าว​เจ้าสาว​จะ​ไม่​มี​ใน​เมือง​ของ​เจ้า​อีก​ต่อ​ไป
เพราะ​ว่า​พวก​พ่อ​ค้า​ของ​เจ้า​มี​อิทธิพล​ใน​แผ่นดิน​โลก
เพราะ​ว่า​ประเทศ​ทั้ง​ปวง​ถูก​หลอกลวง​โดย​วิทยาคม​ของ​เจ้า
24สิ่ง​ที่​พบ​ใน​เมือง​คือ​โลหิต​ของ​บรรดา​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า
ของ​บรรดา​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​พระ​เจ้า
และ​ของ​ทุก​คน​ที่​ถูก​ฆ่า​บน​แผ่นดิน​โลก”