สุภาษิตของซาโลมอน
1สุภาษิตของซาโลมอน
ลูกที่มีสติปัญญาทำให้บิดายินดี
แต่ลูกที่โง่เง่าทำให้มารดาเป็นทุกข์
2สมบัติที่ได้มาจากความชั่วร้ายไม่มีประโยชน์อันใด
แต่ความชอบธรรมช่วยให้พ้นจากความตาย
3
พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ปล่อยให้คนมีความชอบธรรมหิวโหย
แต่ทำให้คนชั่วร้ายผิดหวังเมื่อเกิดความอยาก
4มือของคนเกียจคร้านนำมาซึ่งความยากจน
แต่มือของคนขยันนำความมั่งมีมาสู่ตน
5คนที่เก็บสะสมในฤดูร้อนเป็นลูกที่ชาญฉลาด
แต่คนที่นอนหลับในฤดูเก็บเกี่ยวเป็นลูกที่น่าอับอาย
6พระพรเป็นดั่งมงกุฎบนศีรษะของผู้มีความชอบธรรม
แต่ปากของคนชั่วร้ายปกปิดความโหดร้าย
7ผู้มีความชอบธรรมเป็นพระพรซึ่งอยู่ในความทรงจำของเรา
แต่ชื่อของผู้ชั่วร้ายจะไม่ยั่งยืน
8จิตใจของผู้มีสติปัญญายอมรับคำบัญญัติ
แต่คนโง่ปากพล่อยย่อมประสบกับความพินาศ
9คนดำเนินชีวิตด้วยสัจจะย่อมมีชีวิตที่ดำเนินไปด้วยความปลอดภัย
แต่คนที่คดโกงจะถูกจับได้
10คนหลิ่วตาก่อปัญหา
และคนโง่ปากพล่อยย่อมประสบกับความพินาศ
11ปากของผู้มีความชอบธรรมเป็นเสมือนน้ำพุแห่งชีวิต
แต่ปากของคนชั่วร้ายปกปิดความโหดร้าย
12ความเกลียดชังก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
แต่ความรักให้อภัยการกระทำผิดทุกอย่าง10:12 1 เปโตร 4:8
13จะพบสติปัญญาได้ที่ริมฝีปากของผู้หยั่งรู้
แต่ไม้เรียวมีไว้สำหรับหลังของผู้ขาดความเข้าใจ
14คนมีสติปัญญาสะสมความรู้ไว้
แต่ปากของคนโง่นำความเสียหายมาสู่ตนเอง
15ความมั่งมีของคนรวยเป็นเสมือนเมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง
แต่ความยากไร้เป็นความเสียหายของคนจน
16ค่าแรงของผู้มีความชอบธรรมคือการได้มาซึ่งชีวิต
สิ่งที่คนชั่วร้ายได้รับคือการลงโทษ
17หนทางที่นำไปสู่ชีวิตเป็นของคนที่เอาใจใส่ในคำสั่งสอน
แต่คนที่ปฏิเสธคำตักเตือนจะหลงผิดไป
18คนที่ปกปิดความเกลียดชังของตนเป็นคนโกหก
และคนที่พูดว่าร้ายเป็นคนเบาปัญญา
19การใช้คำพูดหลายคำย่อมเปิดโอกาสให้ทำผิดได้
แต่คนที่ยับยั้งปากไว้ได้เป็นคนฉลาดรอบคอบ
20ลิ้นของผู้มีความชอบธรรมเป็นเสมือนแร่เงินอันบริสุทธิ์
ใจของคนชั่วร้ายมีค่าเพียงน้อยนิด
21คำพูดจากปากของผู้มีความชอบธรรมเป็นคำสอนที่ดีสำหรับคนเป็นจำนวนมาก
แต่คนโง่ตายเพราะไร้ความคิด
22พระพรของพระผู้เป็นเจ้าทำให้คนมั่งมี
และพระองค์ไม่เพิ่มเติมความทุกข์ลงไปในความมั่งมีนั้น
23คนโง่เพลิดเพลินกับการกระทำที่เลวร้าย
แต่คนหยั่งรู้ชื่นชอบในสติปัญญา
24สิ่งที่คนชั่วร้ายหวาดกลัวจะมาถึงตัวเขา
และบรรดาผู้มีความชอบธรรมจะได้รับสิ่งที่เขาพึงปรารถนา
25เมื่อลมพายุผ่านพ้นไป คนชั่วร้ายจะสูญหายไปหมด
แต่ผู้มีความชอบธรรมมั่นคงไปชั่วนิรันดร์
26น้ำส้มสายชูสัมผัสฟัน และควันสัมผัสตาเป็นเช่นไร
คนเกียจคร้านก็เป็นเช่นนั้นต่อนายของเขา
27ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าทำให้มีชีวิตยั่งยืนนาน
ในขณะที่จำนวนปีของผู้ชั่วร้ายจะสั้นลง
28ความหวังของบรรดาผู้มีความชอบธรรมก่อให้เกิดความยินดี
แต่การคาดหมายของคนชั่วร้ายเป็นการสูญเปล่า
29หนทางของพระผู้เป็นเจ้าเป็นที่พึ่งของผู้มีสัจจะ
แต่หายนะเป็นของผู้กระทำความชั่ว
30ผู้มีความชอบธรรมไม่มีวันที่จะหวั่นไหว
แต่คนชั่วร้ายจะไม่มีหลักแหล่งอยู่บนแผ่นดินโลก
31ปากของผู้มีความชอบธรรมหลั่งคำพูดซึ่งแสดงถึงสติปัญญา
แต่ลิ้นที่บิดเบือนจะถูกตัดออก
32ริมฝีปากของผู้มีความชอบธรรมย่อมรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่เหมาะสม
แต่ปากของคนชั่วร้ายมีแต่ความบิดเบือน
New Thai Version Foundation
