Aa
เทศกาล​ปัสกา
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ซีนาย ใน​เดือน​แรก​ของ​ปี​ที่​สอง​หลัง​จาก​ที่​พวก​เขา​พ้น​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​ว่า
2“ให้​ชาว​อิสราเอล​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา​ตาม​เวลา​ที่​กำหนด​ไว้
3จง​ฉลอง​วัน​ตาม​เวลา​ที่​กำหนด​ไว้​ใน​ยาม​โพล้เพล้​ของ​วัน​ที่​สิบ​สี่​เดือน​นี้ ตาม​คำ​บัญชา​และ​กฎเกณฑ์”
4ดังนั้น​โมเสส​จึง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ให้​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา
5พวก​เขา​ก็​ทำ​ตาม​นั้น​เมื่อ​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ซีนาย​เวลา​โพล้เพล้​ของ​วัน​ที่​สิบ​สี่​ของ​เดือน​แรก ชาว​อิสราเอล​ทำ​ทุกอย่าง​ตาม​ที่พระ​ผู้​เป็น​เจ้าบัญชา​โมเสส​ทุก​ประการ
6แต่​มี​บางคน​ที่​ไม่​สามารถ​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา​ใน​วัน​นั้น​ได้ เพราะ​มี​มลทิน​ที่​เกิด​จาก​การ​แตะต้อง​ซากศพ พวก​เขา​จึง​มา​พบ​โมเสส​และ​อาโรน​ใน​วัน​เดียวกัน​นั้น
7และ​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “พวก​เรา​มี​มลทิน​เพราะ​แตะต้อง​ซากศพ แต่​ทำไม​พวก​เรา​ถึง​ถูก​กัน​ไม่​ให้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​กัน​กับ​ชาว​อิสราเอล​อื่นๆ ตาม​เวลา​ที่​กำหนด​ไว้​เล่า”
8โมเสส​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “จง​รอ​จนกว่า​เรา​จะ​ทราบ​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บัญชา​อย่างไร​ใน​เรื่อง​ของ​ท่าน”
9แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า
10“จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ตาม​นี้ ‘เมื่อ​ใคร​ก็​ตาม​ใน​พวก​เจ้า​หรือ​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​มี​มลทิน​เพราะ​แตะต้อง​ซากศพ หรือ​เดินทาง​ไป​ที่​อื่น พวก​เขา​ก็​สามารถ​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้
11โดย​ให้​เขา​ฉลอง​ใน​วัน​ที่​สิบ​สี่​ของ​เดือน​สอง​ยาม​โพล้เพล้ เขา​ต้อง​รับประทาน​เนื้อ​แกะ​กับ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​และ​ผัก​รส​ขม
12เขา​จะต้อง​ไม่​ให้​มี​ของ​เหลือ​ทิ้ง​ไว้​จนถึง​รุ่ง​เช้า หรือ​หัก​กระดูก​สัก​ชิ้น​เดียว9:12 ยอห์น 19:36 เวลา​พวก​เขา​ฉลอง​วัน​ปัสกา เขา​ต้อง​ทำ​ตาม​กฎเกณฑ์​ทุก​ข้อ
13แต่​ถ้า​ชาย​ใด​ไม่​มี​มลทิน​และ​ไม่​ได้​ออก​เดินทาง​ไป​ไหน แต่​ไม่​ได้​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา เขา​จะต้อง​ถูก​ตัดขาด​จาก​ชน​ชาติ​ของ​เขา เพราะ​เขา​ไม่​ได้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตาม​กำหนด​เวลา ชาย​ผู้​นั้น​จะต้อง​รับ​โทษ​บาป​ของ​ตน
14ชาว​ต่างด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เจ้า​ที่​ต้องการ​ฉลอง​เทศกาล​ปัสกา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ต้อง​กระทำ​ตาม​คำ​บัญชา​และ​กฎเกณฑ์​ของ​วัน​ปัสกา เจ้า​ต้อง​ใช้​กฎเกณฑ์​เดียวกัน​นี้​สำหรับ​ชาว​ต่างแดน​และ​ชาว​อิสราเอล​โดย​กำเนิด’”
เมฆ​อยู่​เหนือ​ที่​พำนัก
15ใน​วัน​ที่​จัดตั้ง​กระโจม​ที่​พำนัก มี​ก้อน​เมฆ​ปกคลุม​กระโจม​ที่​พำนัก ซึ่ง​เป็น​กระโจม​แห่ง​พันธ​สัญญา และ​ใน​เวลา​เย็น เมฆ​นั้น​อยู่​เบื้อง​บน​กระโจม​ที่​พำนัก​ใน​ลักษณะ​ของ​เพลิง​ไฟ​จนกระทั่ง​เช้า
16เป็น​อย่าง​นั้น​เรื่อย​ไป มี​ก้อน​เมฆ​ปกคลุม​ที่​พำนัก และ​มี​ลักษณะ​ของ​เพลิง​ไฟ​ใน​ยาม​กลางคืน
17เมื่อ​ใด​เมฆ​ลอย​ตัว​ขึ้น​จาก​กระโจม ชาว​อิสราเอล​ก็​ออก​เดินทาง​ต่อ​ไป ที่​ใด​เมฆ​หยุด​อยู่ ชาว​อิสราเอล​ก็​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​นั่น
18ชาว​อิสราเอล​ออก​เดินทาง​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ชาว​อิสราเอล​ไป​ตั้ง​ค่าย​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ตราบที่​ก้อน​เมฆ​หยุด​อยู่​เหนือ​กระโจม​ที่​พำนัก พวก​เขา​ก็​จะ​ยังคง​ตั้ง​ค่าย​อยู่
19เมื่อ​ก้อน​เมฆ​อยู่​เหนือ​กระโจม​ที่​พำนัก​เป็น​เวลา​หลาย​วัน ชาว​อิสราเอล​ก็​ปฏิบัติ​ตาม​คำสั่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​โดย​ไม่​ออก​เดินทาง
20บางครั้ง​เมื่อ​ก้อน​เมฆ​อยู่​เหนือ​กระโจม​ที่​พำนัก​เพียง​ไม่​กี่​วัน พวก​เขา​ก็​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ออก​เดินทาง​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
21ใน​บางครั้ง​เมื่อ​ก้อน​เมฆ​คง​อยู่​ตั้งแต่​เย็น​จนถึง​เช้า แต่​เมื่อ​เมฆ​นั้น​ลอย​ตัว​ขึ้น​ใน​ยาม​เช้า พวก​เขา​ก็​จะ​ออก​เดินทาง​ต่อ​ไป ไม่​ว่า​จะ​เป็น​เวลา​กลางวัน​หรือ​กลางคืน​ก็​ตาม เมื่อ​เมฆ​ลอย​ขึ้น​พวก​เขา​ก็​ออก​เดินทาง
22ไม่​ว่า​ก้อน​เมฆ​จะ​อยู่​เหนือ​กระโจม​ที่​พำนัก​เพียง 2 วัน 1 เดือน หรือ 1 ปี ชาว​อิสราเอล​จะ​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่ โดย​ไม่​ออก​เดินทาง แต่​เมื่อ​เมฆ​นั้น​ลอย​ตัว​ขึ้น พวก​เขา​จะ​ออก​เดินทาง​ต่อ​ไป
23พวก​เขา​ไป​ตั้ง​ค่าย​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​พวก​เขา​ออก​เดินทาง​ตาม​คำ​บัญชา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พวก​เขา​ปฏิบัติ​ตาม​คำสั่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่​ได้​มอบ​ไว้​กับ​โมเสส