Aa
เมือง​อัย​พินาศ
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า “อย่า​กลัว​และ​อย่า​ท้อ​ใจ​เลย จง​ลุก​ขึ้น​และ​พา​นัก​รบ​ทั้ง​หมด​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​อัย​กับ​เจ้า ดู​นะ เรา​ได้​มอบ​กษัตริย์​แห่ง​อัย​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว รวม​ถึง​ประชาชน​ของ​เขา ทั้ง​เมือง​และ​แผ่นดิน​ของ​เขา
2และ​เจ้า​จง​กระทำ​ต่อ​เมือง​อัย​และ​กษัตริย์​อย่าง​ที่​ได้​กระทำ​ต่อ​เยรีโค​และ​กษัตริย์ แต่​ข้าว​ของ​ที่​ยึด​ได้​และ​สัตว์​เลี้ยง​นั้น เจ้า​จง​เก็บ​ไว้​สำหรับ​พวก​เจ้า​เอง จง​วาง​แผน​ดัก​ซุ่ม​เพื่อ​โจมตี​ที่​ข้าง​หลัง​เมือง”
3ดังนั้น โยชูวา​และ​นัก​รบ​ทั้ง​หมด​จึง​ลุก​ขึ้น​เพื่อ​ไป​ยัง​เมือง​อัย โยชูวา​เลือก​นัก​รบ​ผู้​เก่ง​กล้า​จำนวน 30,000 คน​ให้​ออก​ไป​ใน​เวลา​กลาง​คืน
4ท่าน​บัญชา​เขา​เหล่า​นั้น​ว่า “ดู​เถิด พวก​ท่าน​จง​ดัก​ซุ่ม​เพื่อ​โจมตี​ที่​ข้าง​หลัง​เมือง อย่า​ไป​ไกล​จาก​เมือง​มาก​นัก แต่​ท่าน​ทุก​คน​จง​เตรียม​พร้อม​ไว้​เสมอ
5เรา​กับ​ประชาชน​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​กับ​เรา​ก็​จะ​เข้า​ไป​ใกล้​เมือง เมื่อ​พวก​เขา​ออก​มา​ต่อ​สู้​พวก​เรา​เหมือน​ครั้ง​ก่อน พวก​เรา​ก็​จะ​วิ่ง​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​พวก​เขา
6เขา​จะ​ออก​ไล่​ตาม​หลัง​พวก​เรา​จน​กระทั่ง​เรา​ล่อ​พวก​เขา​ออก​ไป​ให้​ไกล​เมือง พวก​เขา​ก็​จะ​พูด​ว่า ‘พวก​เขา​กำลัง​วิ่ง​หนี​พวก​เรา​ไป​เหมือน​ครั้ง​ก่อน’ ดังนั้น​พวก​เรา​จะ​วิ่ง​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​พวก​เขา
7แล้ว​พวก​ท่าน​จะ​ลุก​ขึ้น​จาก​ที่​ซุ่ม​และ​ยึด​เมือง​ไว้ ด้วย​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​จะ​ทำ​ให้​เมือง​ตก​อยู่​ใน​เงื้อม​มือ​ของ​ท่าน
8ทัน​ที​ที่​พวก​ท่าน​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว ท่าน​ก็​เผา​เมือง​ได้​เลย จง​ดู​ว่า​ท่าน​กระทำ​ตาม​คำ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เรา​บัญชา​พวก​ท่าน​แล้ว”
9แล้ว​โยชูวา​ก็​ให้​พวก​เขา​ไป พวก​เขา​ไป​ยัง​ที่​ดัก​ซุ่ม รอ​อยู่​ระหว่าง​เบธเอล​กับ​ทาง​ตะวัน​ตก​ของ​เมือง​อัย ส่วน​โยชูวา​ค้าง​แรม​อยู่​กับ​ประชาชน
10โยชูวา​ตื่น​ขึ้น​แต่​เช้า​ตรู่​เพื่อ​ตรวจ​พล และ​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​อัย​กับ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​อิสราเอล ล่วง​หน้า​ประชาชน​ไป
11นัก​รบ​ทั้ง​ปวง​ที่​ไป​กับ​ท่าน​ก็​เข้า​ไป​ใกล้​ตัว​เมือง และ​ตั้ง​ค่าย​ทาง​ทิศ​เหนือ​ของ​เมือง​อัย​โดย​มี​หุบ​เขา​กั้น​ระหว่าง​พวก​เขา​กับ​เมือง​อัย
12โยชูวา​จัด​ชาย​ประมาณ 5,000 คน​ให้​ซุ่ม​อยู่​ระหว่าง​เบธเอล​และ​ทาง​ตะวัน​ตก​ของ​เมือง​อัย
13ดังนั้น​ต่าง​ก็​เตรียม​กำลัง​ศึก​ประจำ​ตำแหน่ง​ของ​ตน ค่าย​ใหญ่​ทาง​ทิศ​เหนือ​ของ​เมือง และ​กอง​ซุ่ม​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ตก​ของ​เมือง ส่วน​โยชูวา​ค้าง​แรม​ใน​หุบ​เขา
14ทัน​ที​ที่​กษัตริย์​แห่ง​อัย​เห็น​เหตุการณ์ ท่าน​กับ​ประชาชน​ทั้ง​หมด​ของ​ท่าน​จึง​รีบ​ออก​ไป​ยัง​ที่​นัด​หมาย​แต่​เช้า​ตรู่ ไป​ใน​ทิศ​ทาง​อาราบาห์ เพื่อ​เผชิญ​หน้า​กับ​อิสราเอล โดย​ไม่​ทราบ​ว่า​มี​กอง​ซุ่ม​เพื่อ​จะ​โจมตี​ท่าน​ด้าน​หลัง​เมือง
15โยชูวา​และ​ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​เสแสร้ง​ว่า​ถูก​พวก​เขา​โจมตี และ​ได้​หนี​ไป​ใน​ทิศ​ทาง​เข้า​ถิ่น​ทุรกันดาร
16ดังนั้น​ประชาชน​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง​จึง​ถูก​เรียก​ให้​ร่วม​กัน​ไล่​ตาม​ชาว​อิสราเอล ขณะ​ที่​ไล่​ตาม​โยชูวา​ไป พวก​เขา​ก็​ออก​ไป​ไกล​จาก​เมือง​ยิ่ง​ขึ้น​ทุก​ที
17ผู้​ชาย​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง​อัย​และ​เบธเอล​ได้​ตาม​ล่า​ชาว​อิสราเอล​ไป ประตู​เมือง​ก็​เปิด​ไว้ จึง​ไม่​มี​คน​ที่​อยู่​ป้อง​กัน​เมือง​นั้น​เลย
18แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า “จง​ยื่น​หอก​ซัด​ที่​เจ้า​ถือ​อยู่​ใน​มือ​ออก​ไป​ทาง​เมือง​อัย เพราะ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เมือง​ตก​อยู่​ใน​เงื้อม​มือ​เจ้า” โยชูวา​ก็​ยื่น​หอก​ซัด​ที่​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน​ไป​ทาง​เมือง​อัย
19ทัน​ที​ที่​ท่าน​ยื่น​มือ​ออก​ไป พวก​ผู้​ชาย​ที่​ซุ่ม​อยู่​จึง​ลุก​ขึ้น​ออก​มา​จาก​ที่​ซ่อน​อย่าง​รวด​เร็ว วิ่ง​กรู​กัน​เข้า​ไป​ใน​เมือง​และ​ยึด​ไว้​ได้ และ​รีบ​เผา​เมือง​ทัน​ที
20ครั้น​พวก​ผู้​ชาย​ของ​เมือง​อัย​หัน​กลับ​ไป ดู​เถิด มี​ควัน​พลุ่ง​ขึ้น​จาก​เมือง​สู่​ท้อง​ฟ้า แต่​พวก​เขา​ไม่​มี​ทาง​หนี​ไป​ไหน​ได้​เลย เพราะ​ฝ่าย​อิสราเอล​ที่​หนี​ไป​ถิ่น​ทุรกันดาร​ก็​หัน​กลับ​มา​ปะทะ​กับ​พวก​ที่​ไล่​ตาม​ล่า​พวก​ตน
21เมื่อ​โยชูวา​และ​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง​เห็น​ว่า​กอง​ซุ่ม​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว มี​ควัน​ใน​เมือง​พลุ่ง​ขึ้น​มา จึง​กลับ​ไป​ฆ่า​พวก​ผู้​ชาย​ของ​เมือง​อัย
22กองทัพ​อีก​กอง​ก็​ออก​จาก​เมือง​มา​ต่อ​สู้​กับ​เขา ดังนั้น​ชาว​เมือง​อัย​จึง​ถูก​ล้อม​อยู่​ใน​กลุ่ม​ของ​อิสราเอล บ้าง​ก็​อยู่​ฝั่ง​นี้ บ้าง​ก็​อยู่​ฝั่ง​โน้น อิสราเอล​ฆ่า​พวก​เขา​จน​ไม่​มี​ใคร​รอด​ชีวิต​หรือ​หนี​ไป​ได้​เลย
23แต่​กษัตริย์​แห่ง​อัย​ถูก​จับ​เป็น​และ​นำ​มา​ให้​โยชูวา
24เมื่อ​ไล่​ตาม​กัน​ไป​จน​ถึง​ทุ่ง​โล่ง​ของ​ถิ่น​ทุรกันดาร ชาว​อิสราเอล​ก็​ได้​ฆ่า​ชาว​เมือง​อัย​ทั้ง​หมด และ​เมื่อ​ทุก​คน​ถูก​ฆ่า​ฟัน​หมด ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​ก็​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​อัย​และ​ฆ่า​พวก​ที่​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​ด้วย
25จำนวน​ประชาชน​ชาย​และ​หญิง​ชาว​เมือง​อัย​ที่​ล้ม​ตาย​ใน​วัน​นั้น​นับ​ได้ 12,000 คน
26โยชูวา​ไม่​ได้​ปล่อย​มือ​ที่​ถือ​หอก​ซัด​ลง​จน​กระทั่ง​ท่าน​ได้​ทำลาย​ล้าง​ทุก​ชีวิต​ใน​เมือง​อัย
27อิสราเอล​เพียง​แต่​ริบ​เอา​สัตว์​เลี้ยง​และ​ข้าว​ของ​ที่​ยึด​ได้​จาก​เมือง​ไป ตาม​คำ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บัญชา​แก่​โยชูวา
28ดังนั้น โยชูวา​จึง​เผา​เมือง​อัย และ​ทำ​ให้​เป็น​กอง​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​เป็น​นิตย์ ดั่ง​ที่​เป็น​อยู่​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้
29และ​ท่าน​แขวน​กษัตริย์​แห่ง​อัย​ไว้​บน​ต้น​ไม้​จน​ถึง​เวลา​เย็น เมื่อ​ดวง​อาทิตย์​ตก โยชูวา​บัญชา​ให้​เอา​ร่าง​ของ​กษัตริย์​ลง​จาก​ต้น​ไม้ และ​โยน​ทิ้ง​ไว้​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง ใช้​ก้อน​หิน​กลบ​ร่าง​เป็น​กอง​ใหญ่​ซึ่ง​อยู่​ที่​นั่น​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้
โยชูวา​ทำ​พันธ​สัญญา​ขึ้น​ใหม่
30ใน​ครั้ง​นั้น​โยชูวา​สร้าง​แท่น​บูชา​ที่​ภูเขา​เอบาล​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​แห่ง​อิสราเอล
31ดัง​ที่​โมเสส​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ชาว​อิสราเอล ตาม​ที่​เขียน​ใน​หนังสือ​กฎ​บัญญัติ​ของ​โมเสส​ว่า “แท่น​บูชา​ที่​ทำ​จาก​หิน​ซึ่ง​ไม่​ถูก​สกัด และ​ไม่​ได้​ใช้​เครื่อง​มือ​เหล็ก​ตัด”8:31 อพยพ 20:25 และ​ท่าน​ถวาย​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​มอบ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม
32และ ณ ที่​นั่น​ท่าน​คัด​ลอก​กฎ​บัญญัติ​ของ​โมเสส​ไว้​บน​หิน​ต่อ​หน้า​ชาว​อิสราเอล อัน​เป็น​กฎ​ที่​โมเสส​ได้​เขียน​ไว้
33คน​อิสราเอล​ทุก​คน​ไม่​ว่า​โดย​ชาติ​กำเนิด​หรือ​ต่าง​ชาติ​ที่​อยู่​ด้วย พร้อม​กับ​บรรดา​ผู้​อาวุโส เจ้า​หน้า​ที่ และ​ผู้​ตัดสิน​ความ ต่าง​ก็​ยืน​ที่​ฝั่ง​ตรง​ข้าม​หีบ ที่​ตรง​หน้า​บรรดา​ชาว​เลวี​ที่​เป็น​ปุโรหิต​หาม​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ครึ่ง​หนึ่ง​ยืน​ที่​ตรง​หน้า​ภูเขา​เกริซิม และ​อีก​ครึ่ง​หนึ่ง​ที่​ตรง​หน้า​ภูเขา​เอบาล ดัง​ที่​โมเสส​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ก่อน​หน้า​นั้น ใน​เวลา​ที่​ท่าน​ให้​พร​ชน​ชาติ​อิสราเอล​เป็น​ครั้ง​แรก8:33 เฉลยธรรมบัญญัติ 27:11-13
34จาก​นั้น​ท่าน​จึง​อ่าน​กฎ​บัญญัติ​ที่​เขียน​ไว้​ทุก​คำ ทั้ง​เป็น​คำ​อวยพร​และ​คำ​สาป​แช่ง​ตาม​ที่​มี​ใน​หนังสือ​กฎ​บัญญัติ
35ไม่​มี​คำ​ใด​และ​เรื่อง​ใด​ที่​โมเสส​บัญชา​แล้ว​โยชูวา​ไม่​ได้​อ่าน​ต่อ​หน้า​ที่​ประชุม​อิสราเอล ต่อ​หน้า​พวก​ผู้​หญิง​และ​เด็กๆ อีก​ทั้ง​คน​ต่าง​ด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​กับ​พวก​เขา​ด้วย