Aa
1ชาว​มนัสเสห์​ได้​รับ​ส่วน​แบ่ง เพราะ​เป็น​บุตร​หัว​ปี​ของ​โยเซฟ มาคีร์​บุตร​หัว​ปี​ของ​มนัสเสห์ และ​เป็น​บิดา​ของ​กิเลอาด ได้​รับ​กิเลอาด​และ​บาชาน เพราะ​เป็น​นัก​รบ
2ชาว​มนัสเสห์​ที่​เหลือ​อยู่​ได้​รับ​ส่วน​แบ่ง​กัน​ตาม​แต่​ละ​ครอบครัว​ของ​พวก​เขา ได้​แก่​อาบีเอเซอร์ เฮเลค อัสรีเอล เชเคม เฮเฟอร์ และ​เชมิดา ชาย​เหล่า​นี้​เป็น​ผู้​สืบ​เชื้อ​สาย​ของ​มนัสเสห์​บุตร​ของ​โยเซฟ ตาม​แต่​ละ​ครอบครัว​ของ​พวก​เขา
3ฝ่าย​เศโลเฟหัด​ผู้​เป็น​บุตร​ของ​เฮเฟอร์ บุตร​ของ​กิเลอาด บุตร​ของ​มาคีร์ บุตร​ของ​มนัสเสห์ ไม่​มี​บุตร​ชาย มี​แต่​บุตร​หญิง ตาม​ชื่อ​ต่อ​ไป​นี้​คือ มาลาห์ โนอาห์ โฮกลาห์ มิลคาห์ และ​ทีรซาห์
4พวก​นาง​ไป​หา​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต​กับ​โยชูวา​บุตร​ของ​นูน และ​บรรดา​ผู้​นำ แล้ว​พูด​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​โมเสส​ให้​มอบ​มรดก​แก่​พวก​เรา​ร่วม​กับ​พี่​น้อง​ของ​เรา​ด้วย”17:4 กันดารวิถี 27:1-7 ฉะนั้น​ท่าน​จึง​มอบ​มรดก​ให้​พวก​นาง​ร่วม​กับ​พี่​น้อง​ของ​บิดา​ของ​นาง ตาม​คำกล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
5ส่วน​แบ่ง 10 ส่วน​จึง​ตก​เป็น​ของ​มนัสเสห์ นอก​เหนือ​จาก​ดินแดน​กิเลอาด​และ​บาชาน​ซึ่ง​อยู่​อีก​ฟาก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน
6เพราะ​ว่า​บรรดา​บุตร​หญิง​ของ​มนัสเสห์​ได้​รับ​มรดก​ร่วม​กับ​บรรดา​บุตร​ชาย​ของ​เขา​ด้วย ดินแดน​กิเลอาด​เป็น​ของ​ชาว​มนัสเสห์​ที่​เหลือ​อยู่
7อาณาเขต​ของ​มนัสเสห์​เริ่ม​จาก​อาเชอร์​จน​ถึง​มิคเมธัท​ซึ่ง​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​ของ​เชเคม แล้ว​เขต​แดน​ต่อ​ไป​ทาง​ทิศ​ใต้​จน​ถึง​ที่​อยู่​อาศัย​ของ​ชาว​เอนทัปปูวาห์
8ดินแดน​ทัปปูวาห์​เป็น​ของ​มนัสเสห์ แต่​ตัว​เมือง​ทัปปูวาห์​ที่​ตรง​เขต​แดน​ของ​มนัสเสห์​เป็น​ของ​ชาว​เอฟราอิม
9และ​เขต​แดน​ลง​ไป​ถึง​ธาร​น้ำ​คานาห์ เมือง​เหล่า​นี้​ที่​อยู่​ทาง​ทิศ​ใต้​ของ​ธาร​น้ำ ท่าม​กลาง​เมือง​ต่างๆ ของ​มนัสเสห์​เป็น​ของ​เอฟราอิม และ​เขต​แดน​ของ​มนัสเสห์​อยู่​ทาง​ด้าน​เหนือ​ของ​ธาร​น้ำ และ​สิ้น​สุด​ลง​ที่​ทะเล
10ดินแดน​ทาง​ด้าน​ใต้​เป็น​ของ​เอฟราอิม ดินแดน​ทาง​ด้าน​เหนือ​เป็น​ของ​มนัสเสห์ โดย​มี​ทะเล​เป็น​เส้น​แบ่ง​เขต ทาง​เหนือ​จรด​อาเชอร์ ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​จรด​อิสสาคาร์
11มนัสเสห์​ได้​บาง​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​อิสสาคาร์​และ​อาเชอร์​ด้วย​คือ เมือง​เบธชาน อิบเลอัม และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​โดร์ และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เอนโดร์ และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​ทาอานาค และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เมกิดโด มี​หมู่​บ้าน​รวม​อยู่​ใน​เมือง​เหล่า​นี้​ด้วย เมือง​ที่​สาม​คือ​นาฟาท
12แต่​ชาว​มนัสเสห์​ก็​ไม่​สามารถ​ยึด​เมือง​เหล่า​นี้​เป็น​เจ้า​ของ​ได้ เพราะ​ว่า​ชาว​คานาอัน​ยืน​กราน​จะ​อาศัย​อยู่​ใน​ถิ่น​ฐาน​นั้น
13เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​เข้มแข็ง​ขึ้น ก็​ได้​เกณฑ์​ชาว​คานาอัน​ให้​มา​ทำงาน​หนัก แต่​ไม่​ได้​ขับ​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป​ให้​หมด
14ลูก​หลาน​ของ​โยเซฟ​พูด​กับ​โยชูวา​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​ให้​ส่วน​แบ่ง​ที่​ดิน​แก่​เรา​เพียง​ผืน​เดียว ให้​เป็น​มรดก​แก่​เรา​ส่วน​เดียว พวก​เรา​มี​คน​จำนวน​มาก และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ได้​ให้​พร​แก่​พวก​เรา​จน​กระทั่ง​บัดนี้”
15โยชูวา​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “ถ้า​พวก​ท่าน​มี​มาก ก็​จง​ขึ้น​ไป​ใน​ป่า​เอง ไป​ถาง​พื้น​ดิน​เอา​เอง​ใน​ดินแดน​ของ​ชาว​เปริส​และ​ชาว​เรฟา ใน​เมื่อ​แถบ​ภูเขา​เอฟราอิม​แคบ​เกิน​ไป​สำหรับ​ท่าน”
16ลูก​หลาน​ของ​โยเซฟ​พูด​ว่า “แถบ​ภูเขา​ไม่​พอ​สำหรับ​พวก​เรา แต่​ชาว​คานาอัน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​ที่​ราบ​มี​รถ​ศึก​ทำ​ด้วย​เหล็ก ทั้ง​พวก​ที่​อยู่​ใน​เบธชาน​กับ​หมู่​บ้าน และ​พวก​ที่​อยู่​ใน​หุบ​เขา​ยิสเรเอล”
17และ​โยชูวา​พูด​กับ​ตระกูล​ของ​โยเซฟ​คือ​เอฟราอิม​และ​มนัสเสห์​ว่า “ท่าน​มี​คน​มาก​มาย​และ​มี​กำลัง​มาก​ด้วย ใช่​ว่า​ท่าน​จะ​มี​ส่วน​แบ่ง​เพียง​ผืน​เดียว​เท่า​นั้น
18แต่​แถบ​ภูเขา​จะ​เป็น​ของ​ท่าน​ด้วย ถึง​แม้​ว่า​จะ​เป็น​ป่า ท่าน​จะ​ถาง​ป่า​และ​ยึด​เป็น​เจ้า​ของ​ได้​ไกล​จน​สุด​เขต​แดน เพราะ​ว่า​ท่าน​จะ​ขับ​ไล่​ชาว​คานาอัน​ออก​ไป แม้​ว่า​พวก​เขา​จะ​มี​รถ​ศึก​ทำ​ด้วย​เหล็ก และ​เข้มแข็ง”