Aa
ส่วน​แบ่ง​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ตก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน
1ชาว​อิสราเอล​ได้​รับ​มรดก​ต่อ​ไป​นี้​ใน​ดินแดน​คานาอัน​จาก​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต​และ​โยชูวา​บุตร​ของ​นูน​และ​บรรดา​หัวหน้า​ตระกูล​ประจำ​เผ่า​ของ​ชาว​อิสราเอล
2มรดก​ของ​พวก​เขา​แบ่ง​กัน​ได้​โดย​การ​จับ​ฉลาก ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ผ่าน​ทาง​โมเสส​ให้​แก่​เก้า​เผ่า​ครึ่ง
3เพราะ​ว่า​โมเสส​ได้​มอบ​มรดก​แก่​สอง​เผ่า​ครึ่ง​ที่​โพ้น​แม่น้ำ​จอร์แดน​แล้ว แต่​ท่าน​ไม่​ได้​มอบ​มรดก​ให้​แก่​ชาว​เลวี
4เพราะ​ว่า​ลูก​หลาน​ของ​โยเซฟ​มี 2 เผ่า​คือ มนัสเสห์ และ​เอฟราอิม และ​ชาว​เลวี​ไม่​ได้​รับ​ส่วน​แบ่ง​ใน​แผ่นดิน เพียง​แต่​มี​เมือง​เป็น​ที่​อยู่​อาศัย พร้อม​ทั้ง​ทุ่ง​หญ้า​สำหรับ​ฝูง​ปศุสัตว์​และ​สมบัติ​ของ​เขา
5ชาว​อิสราเอล​กระทำ​ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บัญชา​โมเสส คือ​พวก​เขา​ได้​แบ่ง​ดินแดน​กัน
มรดก​ของ​คาเลบ
6ชาว​ยูดาห์​มา​หา​โยชูวา​ที่​กิลกาล และ​คาเลบ​บุตร​เยฟุนเนห์​ชาว​เคนัส​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​ทราบ​แล้ว​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​อย่างไร​กับ​โมเสส​คน​ของ​พระ​เจ้า​ที่​คาเดชบาร์เนีย​เกี่ยว​กับ​ท่าน​และ​ข้าพเจ้า14:6 กันดารวิถี 14:24
7ข้าพเจ้า​อายุ 40 ปี​ใน​ครั้ง​ที่​โมเสส​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ข้าพเจ้า​ไป​จาก​คาเดชบาร์เนีย​เพื่อ​สอด​แนม​แผ่นดิน และ​ข้าพเจ้า​ก็​นำ​ข่าว​กลับ​มา​ให้​ท่าน​ตาม​ความ​ใน​ใจ​ของ​ข้าพเจ้า
8แต่​พวก​พี่​น้อง​ที่​ขึ้น​ไป​กับ​ข้าพเจ้า​ทำ​ให้​ประชาชน​ระทด​ท้อ​ใจ ข้าพเจ้า​ก็​ยัง​กระทำ​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​ใจ​จริง
9และ​โมเสส​สาบาน​ใน​วัน​นั้น​ว่า ‘ดินแดน​ที่​เท้า​ของ​ท่าน​เหยียบ​ย่าง​ไป​จะ​เป็น​มรดก​สำหรับ​ท่าน​และ​ลูก​หลาน​ของ​ท่าน​ไป​ตลอด​กาล​อย่าง​แน่​นอน เพราะ​ว่า​ท่าน​ได้​กระทำ​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​ใจ​จริง’
10จน​บัดนี้ ดู​เถิด พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ชีวิต​อยู่ ตาม​ที่​พระ​องค์​กล่าว​ไว้ 45 ปี​นับ​จาก​เวลา​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​เช่น​นี้​กับ​โมเสส ขณะ​ที่​อิสราเอล​เดิน​ทาง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ดู​เถิด เวลา​นี้​ข้าพเจ้า​อายุ 85 ปี
11วัน​นี้​ข้าพเจ้า​ยัง​แข็งแรง​เท่าๆ กับ​วัน​ที่​โมเสส​ให้​ข้าพเจ้า​ไป พละ​กำลัง​ของ​ข้าพเจ้า​ใน​วัน​นี้​ก็​เท่า​กับ​พละ​กำลัง​ใน​ครั้ง​นั้น ไม่​ว่า​จะ​ใช้​ใน​การ​ทำ​ศึก​หรือ​ไป​ไหน​มา​ไหน​ก็​ตาม
12ฉะนั้น​ขอ​ให้​ท่าน​มอบ​ดินแดน​แถบ​ภูเขา​นี้​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ถึง​ใน​วัน​นั้น​แก่​ข้าพเจ้า​เถิด เพราะ​ท่าน​ทราบ​ใน​เวลา​นั้น​ว่า​ชาว​อานาค​อยู่​ที่​นั่น​มี​เมือง​ขนาด​ใหญ่​และ​มี​การ​คุ้ม​กัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง เป็น​ไป​ได้​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​อยู่​กับ​ข้าพเจ้า และ​ข้าพเจ้า​จะ​ขับ​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป อย่าง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ไว้”
13ครั้น​แล้ว โยชูวา​ก็​อวยพร​ท่าน และ​มอบ​เฮโบรน​เป็น​มรดก​ให้​แก่​คาเลบ​บุตร​เยฟุนเนห์
14ดังนั้น​เฮโบรน​จึง​เป็น​มรดก​ของ​คาเลบ​บุตร​เยฟุนเนห์​ชาว​เคนัส​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ เพราะ​ว่า​ท่าน​กระทำ​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​ด้วย​ใจ​จริง
15ก่อน​หน้า​นั้น​เฮโบรน​ชื่อ คีริยาทอาร์บา (อาร์บา​เป็น​ชาย​ที่​เก่ง​กล้า​ที่​สุด​ของ​ชาว​อานาค) และ​แผ่นดิน​ก็​สงบ​จาก​ศึก​สงคราม