Aa
ชาว​ดาน​กับ​ชาว​เลวี​และ​รูป​เคารพ
1ใน​คราว​นั้น​ไม่​มี​กษัตริย์​ใน​อิสราเอล และ​ใน​คราว​เดียว​กัน​คน​จาก​เผ่า​ดาน​ก็​กำลัง​เสาะ​หา​ที่​อาศัย​เป็น​ของ​ตน​เอง เพราะ​ว่า​จน​บัดนั้น ก็​ยัง​ไม่​เคย​มี​มรดก​ตก​ทอด​มา​จาก​บรรดา​เผ่า​ของ​อิสราเอล​ที่​เป็น​ของ​พวก​เขา​เลย
2ดังนั้น​คน​จาก​เผ่า​ดาน​จึง​ให้​ชาย 5 คน​จาก​เผ่า​ของ​พวก​เขา ที่​มา​จาก​โศราห์​และ​จาก​เอชทาโอล​ให้​ไป​เป็น​สายสืบ​และ​สำรวจ​แผ่นดิน​ดู จึง​พูด​กับ​ชาย​เหล่า​นั้น​ว่า “จง​ไป​สำรวจ​แผ่นดิน” พวก​เขา​จึง​ไป​ถึง​แถบ​ภูเขา​แห่ง​เอฟราอิม ไป​ยัง​บ้าน​ของ​มีคาห์ และ​พัก​แรม​อยู่​ที่​นั่น
3เมื่อ​พวก​เขา​มา​ใกล้​บ้าน​ของ​มีคาห์ ก็​จำ​เสียง​ของ​ชาว​เลวี​หนุ่ม​ได้ จึง​แวะ​ถาม​เขา​ว่า “ใคร​พา​ท่าน​มา​ที่​นี่ ท่าน​ทำ​อะไร​ที่​นี่ ทำไม​ท่าน​จึง​อยู่​ที่​นี่”
4เขา​ตอบ​ว่า “มีคาห์​เกี่ยว​ข้อง​กับ​เรา​อย่าง​นี้​คือ เขา​จ้าง​เรา เรา​จึง​ได้​มา​เป็น​ปุโรหิต​ของ​เขา”
5พวก​เขา​พูด​ว่า “โปรด​ถาม​พระ​เจ้า​ให้​เรา​ด้วย เพื่อ​พวก​เรา​จะ​ได้​ทราบ​ว่า การ​เดิน​ทาง​ของ​พวก​เรา​จะ​สำเร็จ​ผล​หรือ​ไม่”
6ปุโรหิต​จึง​พูด​ว่า “ขอ​ท่าน​ประสบ​สันติ​สุข​เถิด การ​เดิน​ทาง​ของ​พวก​ท่าน​อยู่​ใน​การ​คุ้มครอง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
7ชาย​ทั้ง​ห้า​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป จน​มา​ถึง​เมือง​ลาอิช และ​เห็น​ประชาชน​ที่​อยู่​ที่​นั่น เห็น​ว่า​พวก​เขา​อาศัย​อยู่​อย่าง​ปลอดภัย​อย่าง​ชาว​ไซดอน สงบ​และ​ไม่​หวาด​ระแวง ไม่​ขัด​สน​สิ่ง​ใด​ใน​โลก และ​มี​ทรัพย์​สมบัติ​จาก​ความ​มั่ง​มี พวก​เขา​อยู่​ห่าง​ไกล​จาก​ชาว​ไซดอน และ​ไม่​ยุ่ง​เกี่ยว​กับ​ผู้​ใด
8เมื่อ​ชาย 5 คน​กลับ​มา​หา​พี่​น้อง​ที่​โศราห์​และ​เอชทาโอล พี่​น้อง​ของ​เขา​พูด​ว่า “พวก​ท่าน​มี​อะไร​จะ​รายงาน​บ้าง”
9พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เรา​ลุก​ขึ้น​ไป​โจมตี​พวก​เขา​เถิด เพราะ​เรา​เห็น​แผ่นดิน​แล้ว ดู​เถิด เป็น​แผ่นดิน​ผืน​งาม​มาก แล้ว​พวก​ท่าน​จะ​ไม่​ทำ​อะไร​บ้าง​หรือ อย่า​ช้า​อยู่​เลย จง​เข้า​ไป และ​ยึด​ครอง​แผ่นดิน
10ทันที​ที่​ท่าน​เข้า​ไป ท่าน​จะ​เห็น​ว่า​ประชาชน​ไม่​หวาด​ระแวง ดินแดน​กว้าง​ใหญ่ พระ​เจ้า​ได้​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน​แล้ว เป็น​ที่​ที่​ไม่​ขัด​สน​ใน​สิ่ง​ใด​ใน​โลก​เลย”
11ดังนั้น​ชาย 600 คน​จาก​เผ่า​ดาน​จึง​ถือ​อาวุธ​พร้อม​รบ พร้อม​เดิน​ทาง​จาก​โศราห์​และ​เอชทาโอล
12พวก​เขา​ขึ้น​ไป​ตั้ง​ค่าย​ที่​คีริยาทเยอาริม​ใน​ยูดาห์ ด้วย​เหตุ​นี้​ทาง​ด้าน​ตะวัน​ตก​ของ​คีริยาทเยอาริม​จึง​ชื่อ​ว่า มาหะเนห์ดาน มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ ดู​เถิด เมือง​นี้​อยู่​ทาง​ด้าน​ตะวัน​ตก​ของ​คีริยาทเยอาริม
13พวก​เขา​เดิน​ทาง​ผ่าน​ไป​จาก​ที่​นั่น จน​ถึง​แถบ​ภูเขา​แห่ง​เอฟราอิม และ​มา​ถึง​บ้าน​ของ​มีคาห์
14ครั้น​แล้ว​ชาย​ทั้ง​ห้า​ที่​ได้​ไป​ดู​ลาดเลา​ประเทศ​ของ​ลาอิช​พูด​กับ​พวก​พี่​น้อง​ของ​เขา​ว่า “ท่าน​ทราบ​ไหม​ว่า ใน​บ้าน​พวก​นี้​มี​ชุด​คลุม รูป​เคารพ​ประจำ​บ้าน รูป​บูชา​สลัก​และ​ที่​หล่อ​ขึ้น ฉะนั้น​ใน​เวลา​นี้​ท่าน​น่า​จะ​พิจารณา​ว่า​จะ​ทำ​อะไร​ต่อ​ไป”
15แล้ว​พวก​เขา​ก็​แวะ​ที่​นั่น และ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​หนุ่ม​ชาว​เลวี​ซึ่ง​เป็น​ที่​มีคาห์​อาศัย​อยู่ และ​ไถ่​ถาม​ทุกข์​สุข
16ขณะ​นั้น​ชาย 600 คน​ของ​ชาว​ดาน​ที่​ถือ​อาวุธ​พร้อม​รบ ก็​ยืน​อยู่​ใกล้​ทาง​เข้า​ประตู
17ส่วน​ชาย​ทั้ง​ห้า​ที่​ไป​เป็น​สายสืบ​ใน​แผ่นดิน​ก็​เข้า​ไป​เอา​รูป​บูชา​สลัก ชุด​คลุม รูป​เคารพ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​บูชา​ที่​หล่อ​ขึ้น ขณะ​ที่​ปุโรหิต​ยืน​อยู่​ใกล้​ทาง​เข้า​ประตู​กับ​ชาย 600 คน​ที่​ถือ​อาวุธ​พร้อม​รบ
18เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​มีคาห์ เอา​รูป​บูชา​สลัก ชุด​คลุม รูป​เคารพ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​บูชา​ที่​หล่อ​ขึ้น ปุโรหิต​จึง​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “นั่น​พวก​ท่าน​ทำ​อะไร”
19พวก​เขา​พูด​ว่า “เงียบ​เถิด อย่า​เปิด​ปาก และ​มา​กับ​พวก​เรา มา​เป็น​อย่าง​บิดา​และ​ปุโรหิต​ของ​เรา​เถิด ท่าน​เป็น​ปุโรหิต​ให้​กับ​บ้าน​ของ​ชาย​คน​เดียว ดี​กว่า​เป็น​ปุโรหิต​ให้​กับ​เผ่า​และ​ตระกูล​ใน​อิสราเอล​หรือ”
20ปุโรหิต​คน​นั้น​จึง​ยิน​ดี​ยิ่ง​นัก เขา​จึง​เอา​ชุด​คลุม รูป​เคารพ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​บูชา​สลัก และ​ไป​ด้วย​กัน​กับ​คน​เหล่า​นั้น
21ดังนั้น​พวก​เขา​จึง​หัน​ออก​เดิน​ทาง​ไป ให้​พวก​เด็ก​เล็ก ฝูง​ปศุสัตว์ และ​สิน​ค้า​ไป​ล่วง​หน้า​พวก​เขา
22เมื่อ​ไป​พ้น​บ้าน​ของ​มีคาห์​ได้​สัก​ระยะ​หนึ่ง พวก​ผู้​ชาย​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ใกล้ๆ กับ​บ้าน​ของ​มีคาห์​ก็​ไล่​ตาม​ชาว​ดาน​ไป​ได้​อย่าง​กระชั้น​ชิด
23และ​ตะโกน​ใส่​ชาว​ดาน​ซึ่ง​หัน​กลับ​ไป​พูด​กับ​มีคาห์​ว่า “ท่าน​เป็น​อะไร​ไป จึง​ได้​ตาม​พวก​เรา​มา​เป็น​กลุ่ม​ใหญ่”
24เขา​พูด​ว่า “พวก​ท่าน​เอา​เทพเจ้า​ที่​เรา​สร้าง​ขึ้น และ​ปุโรหิต​ไป​ด้วย เรา​มี​อะไร​เหลือ​อยู่​บ้าง แล้ว​ท่าน​ถาม​เรา​ได้​อย่างไร​ว่า ‘ท่าน​เป็น​อะไร​ไป’”
25แล้ว​ชาว​ดาน​พูด​กับ​เขา​ว่า “อย่า​ให้​พวก​เรา​ได้ยิน​เสียง​ของ​ท่าน​อีก คาด​ว่า​พวก​ผู้​ชาย​ที่​เดือด​ดาล​จะ​ทำ​ร้าย​ท่าน ท่าน​จะ​เสีย​ชีวิต​ไป​พร้อม​กับ​คน​ใน​เรือน​ของ​ท่าน”
26แล้ว​ชาว​ดาน​ก็​ไป​ตาม​ทาง​ของ​เขา เมื่อ​มีคาห์​เห็น​ว่า​คน​เหล่า​นั้น​มี​กำลัง​มาก​กว่า​เขา เขา​จึง​หัน​กลับ​บ้าน​ไป
27ชาว​ดาน​เอา​สิ่ง​ที่​มีคาห์​สร้าง​ขึ้น และ​พา​ปุโรหิต​ที่​เป็น​ของ​เขา​ไป​ด้วย เมื่อ​ไป​ถึง​ลาอิช ซึ่ง​มี​ประชาชน​ที่​อาศัย​อยู่​อย่าง​สงบ​และ​ไม่​รู้​สึก​หวาด​ระแวง พวก​เขา​ก็​ใช้​ดาบ​ฆ่า​ผู้​คน​และ​เผา​เมือง​เสีย
28ไม่​มี​คน​ช่วย​เหลือ​พวก​เขา​ได้​เลย เพราะ​เมือง​อยู่​ไกล​จาก​ไซดอน และ​ไม่​ได้​ยุ่ง​เกี่ยว​กับ​ผู้​ใด เมือง​ตั้ง​อยู่​ใน​หุบเขา​ที่​เป็น​ของ​เบธเรโหบ จาก​นั้น​ชาว​ดาน​ก็​ได้​สร้าง​เมือง​ขึ้น​ใหม่​และ​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น
29ตั้ง​ชื่อ​เมือง​ว่า ดาน ตาม​ชื่อ​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา ซึ่ง​เป็น​บุตร​ของ​อิสราเอล แต่​เมือง​นั้น​แรก​ที​เดียว​มี​ชื่อ​ว่า ลาอิช
30ชาว​ดาน​ตั้ง​รูป​บูชา​สลัก​ให้​ตนเอง ส่วน​โยนาธาน​บุตร​เกอร์โชม​บุตร​ของ​โมเสส และ​บรรดา​บุตร​ของ​เขา​เป็น​ปุโรหิต​สำหรับ​เผ่า​ดาน จน​ถึง​วัน​ที่​แผ่นดิน​ตก​ไป​เป็น​เชลย
31ดังนั้น​พวก​เขา​จึง​ตั้ง​รูป​บูชา​สลัก​ที่​มีคาห์​สร้าง​ขึ้น ตลอด​เวลา​ที่​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​อยู่​ที่​ชิโลห์