Aa
ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​และ​เทศกาล​ต่างๆ
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า “ประตู​ลาน​ตำหนัก​ที่​หัน​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​ให้​ปิด​ไว้​ระหว่าง​วัน​ทำงาน​ตลอด​ทั้ง​หก​วัน แต่​ให้​เปิด​ใน​วัน​สะบาโต​และ​วัน​ข้าง​ขึ้น
2ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​จะ​เข้า​มา​ทาง​มุข​ประตู​จาก​ด้าน​นอก และ​ยืน​ข้าง​เสา​ประตู บรรดา​ปุโรหิต​จะ​ต้อง​มอบ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​มอบ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม​เป็น​เครื่อง​สักการะ​ของ​เขา เขา​จะ​ต้อง​นมัสการ​ที่​ธรณี​ประตู​ทาง​เข้า แล้ว​จึง​ออก​ไป แต่​ไม่​ปิด​ประตู​จน​กว่า​จะ​ถึง​เวลา​เย็น
3ประชาชน​ของ​แผ่นดิน​จะ​ก้ม​นมัสการ​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​นั้น ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใน​วัน​สะบาโต​และ​วัน​ข้าง​ขึ้น
4สัตว์​ที่​จะ​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​ซึ่ง​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​วัน​สะบาโต​ต้อง​เป็น​ลูก​แกะ​ปราศจาก​ตำหนิ 6 ตัว และ​แกะ​ตัว​ผู้​ปราศจาก​ตำหนิ 1 ตัว
5จง​ใช้​เครื่อง​ธัญญ​บูชา 1 เอฟาห์​คู่​กับ​แกะ​ตัว​ผู้ และ​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​ที่​คู่​กับ​ลูก​แกะ​จะ​ต้อง​มอบ​ให้​มาก​เท่า​ที่​เขา​สามารถ​จะ​มอบ​ให้​ได้ พร้อม​กับ​น้ำ​มัน 1 ฮิน​ต่อ 1 เอฟาห์
6ใน​วัน​ข้าง​ขึ้น เขา​จะ​ต้อง​ถวาย​โค​หนุ่ม​จาก​ฝูง 1 ตัว ลูก​แกะ 6 ตัว และ​แกะ​ตัว​ผู้ 1 ตัว ซึ่ง​ทุก​ตัว​จะ​ต้อง​ปราศจาก​ตำหนิ
7เขา​จะ​ต้อง​จัดหา​เครื่อง​ธัญญ​บูชา 1 เอฟาห์​คู่​กับ​โค และ 1 เอฟาห์​คู่​กับ​แกะ​ตัว​ผู้ และ​คู่​กับ​ลูก​แกะ​จะ​ต้อง​มอบ​ให้​มาก​เท่า​ที่​เขา​สามารถ​จะ​มอบ​ให้​ได้ พร้อม​กับ​น้ำ​มัน 1 ฮิน​ต่อ 1 เอฟาห์
8เมื่อ​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​เข้า​มา เขา​จะ​ต้อง​เข้า​ทาง​มุข​ประตู และ​จะ​ออก​ไป​ทาง​เดียว​กัน
9เมื่อ​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน​มา​อยู่ ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​วัน​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ ผู้​ที่​เข้า​มา​ทาง​ประตู​เหนือ​เพื่อ​นมัสการ​จะ​ต้อง​ออก​ไป​ทาง​ประตู​ใต้ และ​ผู้​ที่​เข้า​มา​ทาง​ประตู​ใต้​จะ​ต้อง​ออก​ไป​ทาง​ประตู​เหนือ จะ​ต้อง​ไม่​ให้​ผู้​ใด​กลับ​ออก​ไป​ทาง​ประตู​เดียว​กับ​ที่​เขา​เข้า​มา แต่​ละ​คน​จะ​ออก​ไป​ทาง​ประตู​ที่​อยู่​ตรง​หน้า​เขา
10เมื่อ​พวก​เขา​เข้า​มา ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​จะ​เข้า​มา​กับ​พวก​เขา และ​เมื่อ​พวก​เขา​ออก​ไป ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ก็​จะ​ออก​ไป
11ใน​งาน​เทศกาล​และ​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ เครื่อง​ธัญญ​บูชา 1 เอฟาห์​คู่​กับ​โค และ 1 เอฟาห์​คู่​กับ​แกะ​ตัว​ผู้ และ​คู่​กับ​ลูก​แกะ​จะ​ต้อง​มอบ​ให้​มาก​เท่า​ที่​เขา​สามารถ​จะ​มอบ​ให้​ได้ พร้อม​กับ​น้ำ​มัน 1 ฮิน​ต่อ 1 เอฟาห์
12เมื่อ​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​จัดหา​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ความ​สมัคร​ใจ ไม่​ว่า​จะ​เป็น​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​หรือ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม เป็น​เครื่อง​บูชา​ด้วย​ความ​สมัคร​ใจ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ประตู​ที่​หัน​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​จะ​ต้อง​เปิด​ให้​เขา และ​เขา​จะ​มอบ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​หรือ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม อย่าง​ที่​เขา​มอบ​ใน​วัน​สะบาโต เขา​จะ​ออก​ไป และ​หลัง​จาก​ที่​เขา​ออก​ไป​แล้ว ก็​จะ​ต้อง​ปิด​ประตู
13เจ้า​จะ​ต้อง​จัดหา​ลูก​แกะ 1 ตัว​ปราศจาก​ตำหนิ​อายุ 1 ปี​สำหรับ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​ประจำ​วัน เจ้า​จะ​ต้อง​จัดหา​ทุกๆ เช้า
14และ​เจ้า​จะ​ต้อง​จัดหา​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​หนึ่ง​ใน​หก​เอฟาห์ และ​น้ำ​มัน​หนึ่ง​ใน​สาม​ฮิน​เพื่อ​ทำ​ให้​แป้ง​ชุ่ม​ควบคู่​กัน​ไป​ด้วย​ทุกๆ เช้า เป็น​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จง​ถือ​เป็น​กฎเกณฑ์​ตลอด​ไป
15จง​จัดหา​ลูก​แกะ เครื่อง​ธัญญ​บูชา และ​น้ำ​มัน​ดัง​กล่าว​ทุกๆ เช้า เป็น​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​เป็น​ประจำ”
16 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “ถ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​มอบ​ที่​ดิน​ให้​แก่​บรรดา​บุตร​ของ​เขา​เป็น​มรดก ที่​ดิน​นั้น​ก็​จะ​เป็น​ของ​บุตร คือ​พวก​เขา​รับ​มรดก​ที่​ดิน
17แต่​ถ้า​เขา​มอบ​มรดก​ที่​ดิน​ให้​แก่​ผู้​รับใช้​คน​ใด​คน​หนึ่ง ที่​ดิน​ก็​จะ​เป็น​ของ​เขา​จน​ถึง​ปี​แห่ง​อิสรภาพ46:17 คือ​ปี​แห่ง​การ​ฉลอง​ครบ​รอบ 50 ปี ทุกๆ 50 ปี ชาว​อิสราเอล​ต้อง​ปล่อย​ทาส​ชาว​อิสราเอล​ให้​เป็น​อิสระ และ​ประชาชน​คืน​ที่​ดิน​ให้​แก่​ครอบครัว​อิสราเอล​ที่​เป็น​เจ้า​ของ​เดิม ฉบับ​เลวีนิติ 25:8-55 และ​ที่​ดิน​ก็​จะ​ถูก​มอบ​คืน​ให้​แก่​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ มรดก​ต้อง​เป็น​ของ​บรรดา​บุตร​ของ​เขา​เท่า​นั้น
18ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​จะ​ต้อง​ไม่​ยึด​มรดก​ของ​ประชาชน​และ​ขับ​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป​จาก​ที่​ดิน​ของ​พวก​เขา เขา​จะ​ต้อง​มอบ​มรดก​ซึ่ง​เป็น​ที่​ดิน​ของ​เขา​เอง​แก่​บรรดา​บุตร​ของ​ตน เพื่อ​ไม่​ให้​ผู้​ใด​ใน​บรรดา​ชน​ชาติ​ของ​เรา​กระจัด​กระจาย​ออก​ไป​จาก​ที่​ดิน​ของ​พวก​เขา”
ที่​สำหรับ​ต้ม​ของ​ถวาย
19แล้ว​ท่าน​นำ​ข้าพเจ้า​ผ่าน​ทาง​เข้า​ซึ่ง​อยู่​ข้าง​ประตู ไป​ยัง​ตึก​ที่​ด้าน​เหนือ​ของ​ห้อง​บริสุทธิ์​ของ​บรรดา​ปุโรหิต ดู​เถิด ที่​นั่น​มี​ที่​แห่ง​หนึ่ง​ซึ่ง​อยู่​ปลาย​สุด​ด้าน​ตะวัน​ตก
20ท่าน​พูด​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า “นี่​เป็น​ที่​ซึ่ง​บรรดา​ปุโรหิต​จะ​ต้ม​ของ​ถวาย​เพื่อ​ไถ่​โทษ​และ​เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป และ​เป็น​ที่​พวก​เขา​จะ​อบ​เครื่อง​ธัญญ​บูชา เพื่อ​ไม่​ให้​นำ​ออก​ไป​ยัง​ลาน​ชั้น​นอก เพื่อ​ไม่​ให้​ความ​บริสุทธิ์​ไป​สัมผัส​ประชาชน”
21แล้ว​ท่าน​พา​ข้าพเจ้า​ออก​ไป​ยัง​ลาน​ชั้น​นอก และ​นำ​ข้าพเจ้า​ไป​ที่ 4 มุม​ของ​ลาน ดู​เถิด แต่​ละ​มุม​มี​ลาน​อื่น​อีก
22แต่​ละ​มุม​ของ​ลาน​มี​ลาน​เล็ก​ซึ่ง​ยาว 40 ศอก กว้าง 30 ศอก ขนาด​เท่า​กัน​ทั้ง​สี่​มุม
23ภาย​ใน​รอบ​ลาน​ของ​แต่​ละ​มุม​เป็น​เชิง​อิฐ​ที่​ก่อ​ขึ้น​โดย​รอบ และ​มี​เตา​ไฟ​ที่​ด้าน​ล่าง​เชิง
24แล้ว​ท่าน​พูด​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า “นี่​เป็น​ครัว​สำหรับ​ผู้​ที่​รับใช้​ใน​พระ​วิหาร เพื่อ​ต้ม​ของ​สักการะ​ของ​ประชาชน”