1โยเซฟ​ไม่​สามารถ​ควบคุม​ตน​เอง​ต่อ​หน้า​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​ยืน​อยู่​รอบ​ข้าง​เขา​ได้​อีก เขา​จึง​ร้อง​ขึ้น​ว่า “ให้​ทุก​คน​ออก​ไป​ข้าง​นอก” ดังนั้น​ไม่​มี​ใคร​อยู่​กับ​โยเซฟ​เวลา​เขา​ประกาศ​ตัว​ให้​พวก​พี่​น้อง​ของ​เขา​ทราบ

2แล้ว​เขา​ก็​ร้องไห้​เสียง​ดัง​จน​ชาว​อียิปต์​ได้ยิน และ​ข่าว​กระจาย​ไป​จน​ถึง​เรือน​ของ​ฟาโรห์

3โยเซฟ​พูด​กับ​พี่​น้อง​ของ​เขา​ว่า “เรา​คือ​โยเซฟ บิดา​เรา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ” แต่​พวก​พี่​น้อง​ของ​เขา​ไม่​สามารถ​ตอบ​อะไร​ออกมา​ได้​สัก​คำ​เพราะ​ตกใจ​ที่​ประจัน​หน้า​กับ​เขา

4โยเซฟ​จึง​พูด​กับ​พวก​พี่​น้อง​ของ​เขา​ว่า “โปรด​เข้า​มา​ใกล้ๆ เรา​เถิด” พวก​เขา​จึง​เข้า​ไป​ใกล้​โยเซฟ เขา​พูด​ว่า “เรา​คือ​โยเซฟ​น้อง​ชาย​ที่​พี่​ขาย​มา​ยัง​ประเทศ​อียิปต์

5มา​บัดนี้​อย่า​กลุ้ม​ใจ​หรือ​โทษ​ตัว​เอง​ที่​พวก​พี่ๆ ขาย​ตัว​เรา​ให้​มา​อยู่​นี่​เลย เพราะ​พระ​เจ้า​ได้​ส่ง​เรา​มา​ล่วง​หน้า​พี่​ก็​เพื่อ​ช่วย​ชีวิต

6เพราะ​ทุพภิกขภัย​ที่​เกิด​ขึ้น​ใน​แผ่นดิน​มา​แล้ว 2 ปี ยัง​เหลือ​เวลา​อีก 5 ปี​ที่​จะ​ไม่​มี​โอกาส​ไถ​นา​หรือ​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว​ได้

7และ​พระ​เจ้า​ส่ง​เรา​มา​ล่วง​หน้า​พี่ เพื่อ​สงวน​ให้​มี​คน​เหลือ​อยู่​บน​โลก​จำนวน​หนึ่ง​สำหรับ​พี่ๆ และ​เพื่อ​ช่วย​คน​ของ​พี่​ให้​มี​ชีวิต​รอด​อยู่​ได้​จำนวน​มาก

8ฉะนั้น​ไม่​ใช่​พี่​ที่​ส่ง​เรา​มา​ที่​นี่ แต่​เป็น​พระ​เจ้า และ​พระ​องค์​ให้​เรา​ได้​เป็น​ที่​ปรึกษา​ชั้น​สูง​ของ​ฟาโรห์ คุม​กิจการ​ทั้ง​หมด​ของ​แผ่นดิน​ของ​ท่าน และ​ควบคุม​ทั่ว​ดินแดน​อียิปต์

9รีบ​ขึ้น​ไป​หา​บิดา​ของ​เรา และ​บอก​ท่าน​ว่า ‘โยเซฟ​ลูก​ชาย​ของ​พ่อ​พูด​ว่า พระ​เจ้า​ได้​ให้​ลูก​เป็น​คน​คุม​กิจการ​ทั่ว​อียิปต์ รีบ​ลง​มา​หา​ลูก​เถิด

10พ่อ​จะ​อาศัย​อยู่​ใน​อาณาเขต​โกเชน จะ​ได้​อยู่​ใกล้​ลูก ทั้ง​พ่อ​และ​ลูก​หลาน แพะ​แกะ และ​ฝูง​สัตว์​ของ​พ่อ และ​ทุก​สิ่ง​ที่​พ่อ​เป็น​เจ้า​ของ

11ลูก​จะ​ดูแล​พ่อ​ที่​นั่น เพราะ​ยัง​มี​ช่วง​เวลา​แห่ง​ทุพภิกขภัย​อีก 5 ปี กลัว​ว่า​พ่อ​กับ​ครอบครัว​ทั้ง​หมด​และ​ฝูง​สัตว์​จะ​อด​ตาย​กัน’

12บัดนี้​พวก​พี่ๆ เอง​และ​เบนยามิน​น้อง​ชาย​ของ​เรา​ก็​เห็น​ด้วย​ตา​ว่า เป็น​ปาก​เรา​ที่​พูด​กับ​ทุก​คน

13พี่​ไป​เล่า​ให้​พ่อ​เรา​ฟัง​ถึง​ความ​มั่งคั่ง​ของ​เรา​ที่​อียิปต์ และ​ทุก​สิ่ง​ที่​ได้​เห็น​แล้ว รีบ​ไป​เถิด และ​พา​พ่อ​ของ​เรา​ลง​มา​ที่​นี่”

14แล้ว​เขา​ก็​ซบ​หน้า​ลง​ที่​บ่า​เบนยามิน​น้อง​ชาย​ของ​เขา และ​ร้องไห้ เบนยามิน​ก็​กอด​คอ​เขา และ​ร้องไห้

15เขา​จูบ​แก้ม​พี่​ชาย​ทุก​คน และ​ร้องไห้ หลัง​จาก​นั้น​พวก​พี่ๆ ของ​เขา​พูด​คุย​กับ​เขา

16เมื่อ​วัง​ของ​ฟาโรห์​ทราบ​ข่าว​ว่า “พี่​น้อง​ของ​โยเซฟ​มา” ฟาโรห์​และ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ก็​ยินดี

17และ​ฟาโรห์​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “จง​บอก​พี่ๆ ของ​เจ้า​ว่า ‘จง​ทำ​ตาม​นี้ ขน​ของ​ขึ้น​ลา​กลับ​ไป​ยัง​ดินแดน​คานาอัน

18พา​บิดา​และ​ครอบครัว​ทั้ง​หมด​ของ​เจ้า​มา​หา​เรา และ​เรา​จะ​ให้​ที่​ดิน​ผืน​งาม​ที่สุด​ใน​อียิปต์ และ​เจ้า​จะ​ได้​ดื่ม​กิน​อย่าง​ดี​ที่​สุด​ใน​แผ่นดิน​นี้’

19สั่ง​พวก​เขา​ด้วย​ว่า ‘จง​ทำ​ตาม​นี้​คือ เอา​เกวียน​จาก​ดินแดน​อียิปต์​ไป​รับ​เด็ก​เล็ก​และ​พวก​ภรรยา​ของ​เจ้า และ​พา​บิดา​ของ​เจ้า​มา

20ไม่​ต้อง​ห่วง​สมบัติ​ของ​เจ้า​เลย เพราะ​สิ่ง​ดีๆ ทั้ง​หลาย​ทั่ว​ดินแดน​อียิปต์​เป็น​ของ​เจ้า’”

21บรรดา​บุตร​ของ​อิสราเอล​ก็​ทำ​ตาม และ​โยเซฟ​ให้​เกวียน​พวก​เขา​ไป ตาม​คำ​สั่ง​ของ​ฟาโรห์ และ​ให้​อาหาร​ไป​กิน​ระหว่าง​เดินทาง

22เขา​ให้​เสื้อ​ใหม่​แก่​ทุก​คน คน​ละ 1 ชุด แต่​เขา​ให้​เงิน​หนัก 300 เชเขล​และ​เสื้อ​ใหม่ 5 ชุด​แก่​เบนยามิน

23ของ​ที่​เขา​ฝาก​ไป​ให้​บิดา​มี ลา 10 ตัว​บรรทุก​สิ่ง​ดีๆ ของ​อียิปต์ ลา​ตัว​เมีย​บรรทุก​ธัญพืช ขนมปัง​และ​อาหาร​สำหรับ​การ​เดินทาง​ของ​บิดา​ของ​เขา

24เขา​ส่ง​พวก​พี่​น้อง​กลับ​ไป และ​ขณะ​ที่​กำลัง​ออก​เดินทาง​ไป โยเซฟ​บอก​พวก​เขา​ว่า “อย่า​ทะเลาะ​กัน​ระหว่าง​ทาง”

25ดังนั้น พวก​เขา​เดินทาง​ขึ้น​ไป​จาก​อียิปต์ กลับ​มา​หา​ยาโคบ​บิดา​ของ​เขา​ที่​ดินแดน​คานาอัน

26พวก​เขา​บอก​ยาโคบ​ว่า “โยเซฟ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ เขา​เป็น​ผู้​ปกครอง​ทั่ว​ทั้ง​อียิปต์” ยาโคบ​ใจ​หาย​เพราะ​ไม่​เชื่อ

27แต่​เมื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​เล่า​ทุก​อย่าง​ให้​ยาโคบ​ฟัง​ตาม​ที่​โยเซฟ​กำชับ และ​เมื่อ​เห็น​เกวียน​ที่​โยเซฟ​ได้​ส่ง​มา​รับ​ตัว​ไป จึง​หาย​ตกใจ

28และ​อิสราเอล​พูด​ว่า “โยเซฟ​ลูก​ชาย​ของ​พ่อ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​เท่า​นั้น​ก็​พอ​แล้ว พ่อ​จะ​ไป​หา​เขา​ก่อน​พ่อ​ตาย”