逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - หลังจากครบ 70 ปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์แห่งบาบิโลนและประชาชาตินั้น เพราะความชั่วของพวกเขา” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “และเราจะทำให้แผ่นดินของชาวเคลเดียเป็นที่รกร้างไปตลอดกาล
- 新标点和合本 - 七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 七十年满了以后，我必惩罚巴比伦王和那国，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 和合本2010（神版-简体） - 七十年满了以后，我必惩罚巴比伦王和那国，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 当代译本 - 七十年后，我要因巴比伦王和他国民迦勒底人的罪而惩罚他们，使他们的土地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 圣经新译本 - “七十年满了以后，我要按着他们的罪孽惩罚巴比伦王和那国，就是迦勒底人之地，使它永远荒凉。”这是耶和华的宣告。
- 现代标点和合本 - “七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。”这是耶和华说的。
- 和合本（拼音版） - 七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- New International Version - “But when the seventy years are fulfilled, I will punish the king of Babylon and his nation, the land of the Babylonians, for their guilt,” declares the Lord, “and will make it desolate forever.
- New International Reader's Version - “ ‘But I will punish that king and his nation because they are guilty. I will do this when the 70 years are over,’ announces the Lord. ‘I will make that land a desert forever.
- English Standard Version - Then after seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans, for their iniquity, declares the Lord, making the land an everlasting waste.
- New Living Translation - “Then, after the seventy years of captivity are over, I will punish the king of Babylon and his people for their sins,” says the Lord. “I will make the country of the Babylonians a wasteland forever.
- The Message - “Once the seventy years is up, I’ll punish the king of Babylon and the whole nation of Babylon for their sin. Then they’ll be the wasteland. Everything that I said I’d do to that country, I’ll do—everything that’s written in this book, everything Jeremiah preached against all the godless nations. Many nations and great kings will make slaves of the Babylonians, paying them back for everything they’ve done to others. They won’t get by with anything.” God’s Decree.
- Christian Standard Bible - When the seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation’ — this is the Lord’s declaration — ‘the land of the Chaldeans, for their iniquity, and I will make it a ruin forever.
- New American Standard Bible - ‘Then it will be when seventy years are completed I will punish the king of Babylon and that nation,’ declares the Lord, ‘for their wrongdoing, and the land of the Chaldeans; and I will make it an everlasting desolation.
- New King James Version - ‘Then it will come to pass, when seventy years are completed, that I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans, for their iniquity,’ says the Lord; ‘and I will make it a perpetual desolation.
- Amplified Bible - ‘Then when seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans (Babylonia),’ says the Lord, ‘for their wickedness, and will make the land [of the Chaldeans] a perpetual waste.
- American Standard Version - And it shall come to pass, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon, and that nation, saith Jehovah, for their iniquity, and the land of the Chaldeans; and I will make it desolate for ever.
- King James Version - And it shall come to pass, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon, and that nation, saith the Lord, for their iniquity, and the land of the Chaldeans, and will make it perpetual desolations.
- New English Translation - “‘But when the seventy years are over, I will punish the king of Babylon and his nation for their sins. I will make the land of Babylon an everlasting ruin. I, the Lord, affirm it!
- World English Bible - “It will happen, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon and that nation,” says Yahweh, “for their iniquity. I will make the land of the Chaldeans desolate forever.
- 新標點和合本 - 七十年滿了以後，我必刑罰巴比倫王和那國民，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 七十年滿了以後，我必懲罰巴比倫王和那國，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 和合本2010（神版-繁體） - 七十年滿了以後，我必懲罰巴比倫王和那國，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 當代譯本 - 七十年後，我要因巴比倫王和他國民迦勒底人的罪而懲罰他們，使他們的土地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 聖經新譯本 - “七十年滿了以後，我要按著他們的罪孽懲罰巴比倫王和那國，就是迦勒底人之地，使它永遠荒涼。”這是耶和華的宣告。
- 呂振中譯本 - 『七十年滿了以後，永恆主發神諭說，我必察罰 巴比倫 王以及那國，我必 鑒察 他們的罪孽，察罰 迦勒底 人之地，使它永遠荒涼。
- 現代標點和合本 - 「七十年滿了以後，我必刑罰巴比倫王和那國民，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。」這是耶和華說的。
- 文理和合譯本 - 七十年既竟、我必罰巴比倫王與其國、及迦勒底人之地、使之永久荒蕪、以治其罪、耶和華言之矣、
- 文理委辦譯本 - 耶和華又曰、七十年之期既屆、我降罰於巴比倫之君民、治其罪戾、使迦勒底土地荒蕪、歷久若此。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 七十年之期既畢、我降罰於 巴比倫 王與 迦勒底 民、治其罪戾、使 迦勒底 土地永為荒蕪、此乃主所言、
- Nueva Versión Internacional - »Pero, cuando se hayan cumplido los setenta años, yo castigaré por su iniquidad al rey de Babilonia y a aquella nación, país de los caldeos, y los convertiré en desolación perpetua —afirma el Señor—.
- 현대인의 성경 - 70년이 지난 후에 내가 바빌로니아 왕과 그 백성을 그들의 죄에 대하여 벌하고 그 땅을 영원히 황폐하게 하며
- Новый Русский Перевод - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну халдеев, за их вину, – возвещает Господь, – и приведу ее в вечное запустение.
- Восточный перевод - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- La Bible du Semeur 2015 - Et au bout de ces soixante-dix ans, je demanderai compte de leur crime au roi de Babylone et à son peuple – l’Eternel le déclare – je sévirai contre le pays des Chaldéens et je le réduirai en désert pour toujours.
- リビングバイブル - この奴隷の期間が終わったら、わたしはバビロン王とその国の民を、彼らの罪のために罰する。カルデヤの地を永久に荒れ果てた所とする。
- Nova Versão Internacional - “ ‘Quando se completarem os setenta anos, castigarei o rei da Babilônia e a sua nação, a terra dos babilônios, por causa de suas iniquidades’, declara o Senhor, ‘e a deixarei arrasada para sempre.
- Hoffnung für alle - Aber nach den siebzig Jahren ziehe ich den König von Babylonien und sein Volk zur Rechenschaft für ihre Schuld. Dann werde ich ihr Land für immer zerstören. Darauf gebe ich, der Herr, mein Wort!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Chúa Hằng Hữu phán: “Sau bảy mươi năm ấy, Ta sẽ hình phạt vua và người Ba-by-lôn về tội ác chúng. Ta sẽ khiến đất nước Ba-by-lôn đổ nát và điêu tàn vĩnh viễn.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่เมื่อครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและชนชาติของเขา ซึ่งก็คือแผ่นดินของชาวบาบิโลน เพราะความผิดของพวกเขา เราจะทำให้ดินแดนของเขาถูกทิ้งร้างตลอดไป
交叉引用
- อิสยาห์ 46:1 - เทพเจ้าเบลก้มตัวลง เทพเจ้าเนโบโน้มตัวลงต่ำ เทวรูปของพวกเขาอยู่บนหลังสัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยง สิ่งที่พวกท่านแบกหามเหล่านี้เป็นภาระ ต่อพวกสัตว์ป่าที่เหนื่อยล้า
- เยเรมีย์ 25:14 - ด้วยว่า ประชาชาติจำนวนมากและบรรดากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่จะได้พวกเขาไปเป็นทาสรับใช้ และเราจะสนองตอบพวกเขาให้สาสมกับทุกสิ่งที่พวกเขากระทำไป”
- อิสยาห์ 15:6 - ธารน้ำที่นิมริมแห้งเหือด หญ้าเหี่ยวเฉา พืชพรรณไม้ไม่งอก ไม่มีความเขียวชอุ่มเหลืออยู่เลย
- ดาเนียล 5:1 - กษัตริย์เบลชัสซาร์จัดงานเลี้ยงฉลองให้บรรดาขุนนางของท่าน 1,000 คน ท่านดื่มเหล้าองุ่นร่วมกับขุนนาง
- ดาเนียล 5:2 - หลังจากที่ได้ดื่มเหล้าองุ่นแล้ว เบลชัสซาร์สั่งให้คนนำถ้วยทองคำและถ้วยเงินที่เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่านได้ขนมาจากพระวิหารในเยรูซาเล็มออกมา เพื่อกษัตริย์และบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยทั้งหลายของท่านจะได้ใช้ดื่ม
- ดาเนียล 5:3 - ดังนั้นพวกเขาจึงนำถ้วยทองคำและถ้วยเงินที่เอามาจากพระวิหาร พระตำหนักของพระเจ้าในเยรูซาเล็ม ซึ่งกษัตริย์และบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยทั้งหลายของท่านก็ใช้ดื่ม
- ดาเนียล 5:4 - พวกเขาดื่มเหล้าองุ่น และสรรเสริญปวงเทพเจ้าที่ทำจากทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน
- ดาเนียล 5:5 - ทันใดนั้น นิ้วมือมนุษย์ก็ปรากฏขึ้น และเขียนบนผนังกำแพงของราชวัง ใกล้กับตะเกียงซึ่งส่องสว่างอยู่ และกษัตริย์ก็เห็นมือที่กำลังเขียนอยู่นั้น
- ดาเนียล 5:6 - กษัตริย์หน้าซีด ท่านตกใจกลัวจนเข่าอ่อน ขาสั่นระริก
- ดาเนียล 5:7 - กษัตริย์ร้องเสียงดังสั่งให้นำพวกที่เสกคาถา บรรดาโหราจารย์และผู้ทำนายมาเข้าเฝ้าทันที กษัตริย์บอกบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลนว่า “ใครก็ตามที่อ่านข้อความนี้ และตีความหมายให้เราได้ เขาจะได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และจะได้เป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร”
- ดาเนียล 5:8 - บรรดาผู้เรืองปัญญาของกษัตริย์มาเข้าเฝ้า แต่พวกเขาไม่สามารถอ่านข้อความหรือตีความหมายให้กษัตริย์ได้
- ดาเนียล 5:9 - กษัตริย์เบลชัสซาร์ตกใจมาก หน้าของท่านก็ยิ่งซีดเผือดลง และบรรดาขุนนางต่างก็งุนงงไปตามๆ กัน
- ดาเนียล 5:10 - เมื่อมารดาของกษัตริย์ได้ยินกษัตริย์และขุนนางพูด นางจึงเข้าไปในห้องโถงในงานเลี้ยง และพูดว่า “โอ กษัตริย์ จงมีชีวิตยิ่งยืนนานเถิด อย่าตกใจหน้าซีดเผือดเช่นนี้
- ดาเนียล 5:11 - มีชายผู้หนึ่งในอาณาจักรของท่านที่มีวิญญาณของปวงเทพเจ้าอันบริสุทธิ์อยู่ด้วย ในสมัยของบิดาของท่าน เป็นที่ทราบกันว่าเขามีความรู้ ความเข้าใจลึกซึ้ง และกอปรด้วยสติปัญญาดั่งสติปัญญาของปวงเทพเจ้า และกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่านได้แต่งตั้งให้เขาเป็นหัวหน้าของบรรดาผู้เล่นวิทยาคม พวกที่เสกคาถา โหราจารย์ และบรรดาผู้ทำนาย
- ดาเนียล 5:12 - ดาเนียลผู้ที่กษัตริย์ตั้งชื่อว่า เบลเทชัสซาร์ เป็นคนมีความสามารถซึ่งไม่มีใครจะเทียบได้ มีความรู้ และเข้าใจเรื่องการแก้ฝัน สามารถอธิบายคำปริศนา และแก้ปัญหาได้ ให้คนไปตามดาเนียลมาเถิด เขาจะได้ตีความหมายให้ท่านได้”
- ดาเนียล 5:13 - ดาเนียลจึงถูกพาตัวมาพบกับกษัตริย์ กษัตริย์พูดกับดาเนียลว่า “เจ้าคือดาเนียลหนึ่งในบรรดาเชลยจากยูดาห์ คนที่บิดาของเราผู้เป็นกษัตริย์นำมาจากยูดาห์ใช่ไหม
- ดาเนียล 5:14 - เราได้ยินมาว่า เจ้ามีวิญญาณของปวงเทพเจ้าอันบริสุทธิ์อยู่ในตัวเจ้าด้วย เจ้ามีความรู้ ความเข้าใจลึกซึ้ง และกอปรด้วยสติปัญญาซึ่งไม่มีใครจะเทียบได้
- ดาเนียล 5:15 - บรรดาผู้เรืองปัญญาและผู้เสกคาถาถูกเรียกตัวมาหาเรา เพื่ออ่านข้อความนี้และตีความหมายให้เรา แต่พวกเขาไม่สามารถตีความหมายนี้ได้
- ดาเนียล 5:16 - แต่เราได้ยินมาว่า เจ้าสามารถตีความหมายและแก้ปัญหาได้ ถ้าหากว่าเจ้าสามารถอ่านข้อความนี้ และตีความหมายให้เราได้ เจ้าจะได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และจะได้เป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร”
- ดาเนียล 5:17 - ดาเนียลตอบกษัตริย์ว่า “ท่านเก็บของกำนัลไว้เถิด และมอบรางวัลให้แก่ผู้อื่น ถึงอย่างไรข้าพเจ้าก็จะอ่านข้อความให้แก่กษัตริย์ และตีความหมายให้ท่าน
- ดาเนียล 5:18 - โอ กษัตริย์โปรดฟัง พระเจ้าผู้สูงสุดได้มอบสิทธิ์ของความเป็นเจ้า ความยิ่งใหญ่ บารมี และความรุ่งเรืองให้แก่เนบูคัดเนสซาร์บิดาของท่าน
- ดาเนียล 5:19 - และเพราะความยิ่งใหญ่ที่พระองค์มอบให้แก่บิดาของท่าน ทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และทุกภาษาต่างก็หวั่นเกรงและเกรงกลัวท่านมาก ท่านสังหารผู้ที่ท่านต้องการจะปลิดชีวิต ท่านไว้ชีวิตผู้ที่ท่านต้องการจะไว้ชีวิต ท่านเลื่อนตำแหน่งให้แก่ผู้ที่ท่านต้องการจะเลื่อนตำแหน่ง และท่านกดผู้ที่ท่านต้องการจะทำให้ถ่อมลง
- ดาเนียล 5:20 - แต่เมื่อท่านกลับทะนงตนและมีจิตใจแข็งกระด้างด้วยความยโส ท่านจึงถูกปลดจากบัลลังก์กษัตริย์ และบารมีของท่านก็สูญไป
- ดาเนียล 5:21 - ท่านถูกขับไล่ไปจากปวงชน และท่านมีจิตใจเหมือนสัตว์ป่า และอยู่กับลาป่า ท่านรับประทานหญ้าอย่างโค และร่างกายของท่านเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์ จนกระทั่งท่านตระหนักว่า พระเจ้าผู้สูงสุดปกครองอาณาจักรของมนุษย์ และมอบให้แก่ผู้ที่พระองค์ประสงค์
- ดาเนียล 5:22 - ส่วนเบลชัสซาร์ผู้เป็นบุตร ท่านไม่ได้ถ่อมตนลงแม้ว่าจะทราบเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว
- ดาเนียล 5:23 - แต่ท่านกลับยกตนขึ้นขัดขืนต่อพระผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ท่านให้นำถ้วยของพระตำหนักของพระองค์มาใช้ ตัวท่านเองและบรรดาขุนนาง ภรรยา และภรรยาน้อยของท่านได้ใช้ถ้วยพวกนั้นดื่ม และท่านสรรเสริญปวงเทพเจ้าเงินและทองคำ ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน ซึ่งไม่สามารถมองเห็น ได้ยิน หรือรับทราบสิ่งใดเลย แต่ท่านไม่ได้เทิดเกียรติพระเจ้าผู้ตัดสินว่า จะให้ท่านมีลมหายใจอยู่หรือไม่ รวมถึงทุกสิ่งที่ท่านกระทำด้วย
- ดาเนียล 5:24 - พระองค์จึงส่งมือมาเพื่อเขียนคำจารึกนี้
- ดาเนียล 5:25 - ข้อความที่จารึกคือ มเน มเน ทเคล และฟาร์ซิน
- ดาเนียล 5:26 - ตีความหมายดังนี้คือ มเน พระเจ้าได้กำหนดวันของอาณาจักรของท่าน และก็สุดสิ้นลงแล้ว
- ดาเนียล 5:27 - ทเคล ท่านถูกชั่งตวงที่ตราชั่งซึ่งปรากฏว่า ท่านหนักไม่พอ
- ดาเนียล 5:28 - พเรส อาณาจักรของท่านจะถูกแบ่งแยกออก และถูกยกให้แก่ชาวมีเดียและชาวเปอร์เซีย”
- ดาเนียล 5:29 - จากนั้นเบลชัสซาร์ก็ออกคำสั่งให้ดาเนียลได้สวมผ้าสีม่วง สวมสร้อยคอทองคำ และประกาศให้ท่านเป็นผู้ปกครองอันดับสามในอาณาจักร
- ดาเนียล 5:30 - ในคืนวันเดียวกันนั้น กษัตริย์เบลชัสซาร์ชาวเคลเดียถูกฆ่า
- ดาเนียล 5:31 - และดาริอัสชาวมีเดียได้ยึดอาณาจักร ขณะที่ท่านมีอายุ 62 ปี
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:35 - การแก้แค้นและการสนองตอบเป็นของเรา เมื่อถึงคราวเท้าของพวกเขาจะพลาดพลั้ง เพราะวันหายนะใกล้จะถึง และเขาจะถูกพิพากษาอย่างฉับพลัน’
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:36 - เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะพิสูจน์ว่าคนของพระองค์ไม่ผิด และเมตตาต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ เมื่อพระองค์เห็นว่าพลังของพวกเขาหมดสิ้นแล้ว และไม่มีใครเหลืออยู่เลย ไม่ว่าจะเป็นทาสหรืออิสระ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:37 - พระองค์จะกล่าวว่า ‘เทพเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน ศิลาที่เขาพึ่งพิง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:38 - เทพเจ้าผู้กินเครื่องสักการะที่ดีที่สุดของพวกเขา และดื่มเหล้าองุ่นจากเครื่องดื่มบูชาของเขา ให้เทพเจ้าเหล่านั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้า และปกป้องเจ้าเถิด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:39 - บัดนี้ จงดูเถิด เรานี่แหละ เราเป็นผู้นั้น และไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา เราฆ่า และเราทำให้มีชีวิตอยู่ เราทำให้บาดเจ็บ และเรารักษาให้หาย และไม่มีใครที่สามารถช่วยให้พ้นจากมือของเราได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:40 - เราชูมือของเราขึ้นสู่สวรรค์ และประกาศว่า ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ชั่วนิรันดร์กาล
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:41 - เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเรา และการพิพากษาอยู่ในมือของเรา เราจะลงโทษพวกศัตรูของเรา และจะสนองตอบพวกที่เกลียดชังเรา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:42 - เราจะทำให้ลูกธนูของเราอาบชุ่มด้วยเลือด และดาบของเราจะกลืนกินเนื้อหนัง พร้อมกับเลือดของคนถูกเชือดและเชลย จากหัวของศัตรูซึ่งมีผมยาว’
- ฮาบากุก 2:1 - ข้าพเจ้าจะคอยเฝ้าไว้ และประจำอยู่ในที่คุ้มกันอันแข็งแกร่ง ข้าพเจ้าจะดูว่า พระองค์จะพูดอย่างไรกับข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะตอบอย่างไรเกี่ยวกับการพร่ำบ่นในครั้งนี้
- ฮาบากุก 2:2 - พระผู้เป็นเจ้าจึงตอบดังนี้ “จงบันทึกภาพนิมิต เขียนให้ชัดเจนบนแผ่นศิลา เพื่อคนประกาศจะอ่านได้โดยง่าย
- ฮาบากุก 2:3 - เพราะภาพนิมิตยังรอให้ถึงกำหนดเวลา ภาพนิมิตพูดถึงบั้นปลาย จะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่ความเท็จ แม้จะดูเหมือนว่าเชื่องช้า แต่จงรอ สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และจะไม่ล่าช้า
- ฮาบากุก 2:4 - เห็นไหมล่ะ เขาหยิ่งผยอง จิตใจของเขาไม่เที่ยงธรรม แต่ผู้มีความชอบธรรมจะมีชีวิตได้โดย ความเชื่อของเขา
- ฮาบากุก 2:5 - จริงทีเดียว เหล้าองุ่นทรยศเขา เขาเย่อหยิ่งและไม่เคยสงบนิ่ง เพราะความโลภของเขาเปิดกว้างอย่างแดนคนตาย และเป็นเหมือนความตายที่ไม่มีวันพึงพอใจ เขารวบรวมประชาชาติทั้งปวงมาเป็นของเขาเอง และจับชนชาติทั้งปวงไปเป็นเชลย
- ฮาบากุก 2:6 - คนทั้งหลายจะไม่ถากถางเขาด้วยการหัวเราะเยาะและดูหมิ่นดังนี้หรือว่า ‘วิบัติจงเกิดแก่คนที่สะสมสิ่งที่ไม่ได้เป็นของเขา และกอบโกยความมั่งมีให้แก่ตนเองด้วยการบีบคั้น จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเพียงไร’
- ฮาบากุก 2:7 - บรรดาเจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาอย่างฉับพลันหรอกหรือ พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าสั่นสะท้านหรือ แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นเหยื่อของพวกเขา
- ฮาบากุก 2:8 - เพราะเจ้าได้ปล้นสะดมประชาชาติจำนวนมาก บรรดาชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นสะดมเจ้า เพราะการนองเลือดและความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่แผ่นดิน แก่เมืองต่างๆ และแก่ชาวเมืองทั้งหลาย
- ฮาบากุก 2:9 - วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างคฤหาสน์ของเขาซึ่งได้มาจากผลประโยชน์ที่ไร้คุณธรรม เพื่อตั้งที่อยู่ของเขาไว้บนที่สูง เพื่อหนีให้พ้นจากความพินาศ
- ฮาบากุก 2:10 - อุบายของเจ้าได้นำความอับอายสู่คฤหาสน์ของเจ้า และทำให้ชนชาติจำนวนมากพินาศ จนถึงกับทำลายชีวิตของเจ้าเอง
- ฮาบากุก 2:11 - กำแพงหินจะส่งเสียงร้อง และคานไม้จะสะท้อนตอบเสียงนั้น
- ฮาบากุก 2:12 - วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างเมืองด้วยการนองเลือด และก่อสร้างเมืองด้วยความชั่วร้าย
- ฮาบากุก 2:13 - ดูเถิด ไม่ใช่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาหรอกหรือที่ตัดสินว่า แรงงานของบรรดาชนชาติกลับกลายเป็นเชื้อเพลิง และบรรดาประชาชาติก็เหนื่อยล้าไปโดยเปล่าประโยชน์
- ฮาบากุก 2:14 - เพราะแผ่นดินโลกจะบริบูรณ์ ด้วยความรู้แห่งพระบารมีของพระผู้เป็นเจ้า เหมือนน้ำที่เต็มทะเล
- ฮาบากุก 2:15 - วิบัติจงเกิดแก่คนที่ให้บรรดาเพื่อนบ้านดื่ม เทเหล้าจากถุงบรรจุเหล้าองุ่นจนทำให้พวกเขาเมามาย เพื่อจะได้มองดูร่างกายที่เปลือยเปล่าของพวกเขา
- ฮาบากุก 2:16 - เจ้าจะได้รับความอับอายแทนสง่าราศี คราวนี้เป็นเวลาของเจ้า จงดื่มและเปลือยเปล่า ถ้วยจากมือขวาของพระผู้เป็นเจ้า กำลังเวียนมาถึงตัวเจ้า และความอัปยศจะปกคลุมสง่าราศีของเจ้า
- ฮาบากุก 2:17 - ความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่เลบานอนจะเกิดขึ้นกับเจ้าเช่นเดียวกันอย่างท่วมท้น และเจ้าทำให้สัตว์วอดวายเช่นไรเจ้าก็จะต้องหวาดหวั่นเช่นนั้น เพราะการนองเลือด และความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำต่อแผ่นดิน ต่อเมืองต่างๆ และต่อชาวเมืองทั้งหลาย
- ฮาบากุก 2:18 - รูปเคารพมีค่าอะไรในเมื่อมีคนแกะสลักมันขึ้นมา หรือรูปบูชาที่สอนความเท็จ เพราะคนที่ทำมันขึ้นมาวางใจในสิ่งที่ตนสร้างขึ้น เขาทำรูปเคารพซึ่งไม่สามารถพูดได้
- ฮาบากุก 2:19 - วิบัติแก่คนที่พูดกับสิ่งที่เป็นไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมา’ หรือพูดกับหินซึ่งไม่มีชีวิตว่า ‘จงลุกขึ้นเถิด’ มันให้คำแนะนำได้หรือ มันถูกแปะด้วยทองคำและเงิน มันไม่มีลมหายใจ
- ฮาบากุก 2:20 - แต่พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่ในพระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์ ให้ทั่วแผ่นดินโลกนิ่งเงียบ ณ เบื้องหน้าพระองค์”
- เยเรมีย์ 51:24 - เราจะกระทำตอบบาบิโลนและบรรดาผู้อยู่อาศัยของชาวเคลเดียต่อหน้าชาวอิสราเอล เพราะความชั่วทั้งปวงที่พวกเขาได้กระทำในศิโยน” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 51:25 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “โอ ภูเขาผู้ทำลายเอ๋ย ดูเถิด เราต่อต้านเจ้า เจ้าทำลายทั่วทั้งแผ่นดินโลก เราจะยื่นมือของเราออกเพื่อขัดขวางเจ้า และจะกลิ้งเจ้าให้ตกหน้าผา และทำให้เจ้าเป็นเทือกเขาที่ถูกไฟไหม้
- เยเรมีย์ 51:26 - พวกเขาจะไม่เอาหินแม้แต่ก้อนเดียวจากเจ้าไปใช้เป็นศิลามุมเอก หรือฐานรากอีก แต่เจ้าจะเป็นที่รกร้างตลอดไป” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 23:2 - ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวถึงเรื่องบรรดาผู้เลี้ยงดูฝูงแกะที่ดูแลชนชาติของเราดังนี้ “พวกเจ้าได้ทำให้ฝูงแกะของเรากระจัดกระจายไป และได้ขับไล่ให้พวกเขาออกไป และพวกเจ้าไม่ได้เอาใจใส่ต่อเขาเหล่านั้น ดูเถิด เราจะเอาใจใส่ต่อพวกเจ้ากับการกระทำชั่วของเจ้า พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- วิวรณ์ 18:1 - หลังจากเหตุการณ์เหล่านี้แล้ว ข้าพเจ้าก็เห็นทูตสวรรค์อีกองค์กำลังลงมาจากสวรรค์ ท่านมีสิทธิอำนาจยิ่งใหญ่ และแผ่นดินโลกได้สว่างไสวขึ้นด้วยสง่าราศีของท่าน
- วิวรณ์ 18:2 - ท่านร้องเสียงดังด้วยอานุภาพว่า “บาบิโลน เมืองอันยิ่งใหญ่ ถล่มลงแล้ว ถล่มลงแล้ว นางได้กลายเป็นที่อยู่อาศัยของพวกมาร และที่สิงอยู่ของวิญญาณร้ายทุกดวง เป็นที่สิงอยู่ของนกที่เป็นมลทิน และที่สิงอยู่ของสัตว์ที่เป็นมลทินและน่าขยะแขยงทุกตัว
- วิวรณ์ 18:3 - ด้วยว่าทุกประเทศได้ดื่มเหล้าองุ่น แห่งความใคร่ในการประพฤติผิดทางเพศของนาง และบรรดากษัตริย์ของแผ่นดินโลกได้ผิดประเวณีกับนาง และพ่อค้าทั้งหลายของแผ่นดินโลกได้กลายเป็นคนร่ำรวย เนื่องจากกิเลสที่ไม่อาจยับยั้งได้ของนาง”
- วิวรณ์ 18:4 - แล้วข้าพเจ้าก็ได้ยินอีกเสียงหนึ่งจากสวรรค์ว่า “ประชาชนของเราเอ๋ย จงออกมาจากเมืองบาบิโลนเถิด เพื่อว่าเจ้าจะได้ไม่ร่วมในการกระทำบาปเหมือนกับนาง เพื่อว่าเจ้าจะได้ไม่รับภัยพิบัติอย่างที่นางได้รับ
- วิวรณ์ 18:5 - ด้วยว่าบาปต่างๆ ของนางกองสูงถึงฟ้าสวรรค์ และพระเจ้าไม่ลืมการกระทำชั่วของนาง
- วิวรณ์ 18:6 - จงสนองตอบนางอย่างที่นางได้กระทำ จงจ่ายคืนให้นางเป็น 2 เท่าของที่นางได้กระทำไว้ ในถ้วยที่นางได้ผสมไว้แล้วนั้น ก็จงผสมให้นางมากเป็น 2 เท่าให้นางไป
- วิวรณ์ 18:7 - จงให้ความทรมานและความระทมทุกข์แก่นาง มากเท่ากับความยิ่งใหญ่และความใคร่ฝ่ายกิเลสที่นางบำเรอตนเอง นางโอ้อวดในใจว่า ‘เรานั่งอย่างเช่นราชินี เราไม่ใช่แม่ม่าย และเราจะไม่มีวันระทมทุกข์’
- วิวรณ์ 18:8 - ด้วยเหตุนี้ ภัยพิบัติของนางจะเกิดขึ้นภายในวันเดียวคือ โรคระบาด การร้องคร่ำครวญ และความอดอยาก นางจะถูกไฟเผาไหม้ ด้วยว่าพระผู้เป็นเจ้า องค์พระเจ้ามีมหิทธานุภาพ และเป็นผู้พิพากษานาง”
- วิวรณ์ 18:9 - เมื่อบรรดากษัตริย์ของแผ่นดินโลกที่ได้ผิดประเวณี และบำเรอความใคร่ฝ่ายกิเลสกับนางได้เห็นควันไฟที่ไหม้นาง ก็จะร้องไห้และคร่ำครวญ
- วิวรณ์ 18:10 - กษัตริย์เหล่านั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะตกใจกลัวกับความทรมานที่นางได้รับและพูดว่า “ความวิบัติ ความวิบัติ เมืองอันยิ่งใหญ่เอ๋ย บาบิโลน เมืองที่แข็งแกร่ง เจ้าถูกพิพากษาภายในชั่วโมงเดียว”
- วิวรณ์ 18:11 - พวกพ่อค้าของแผ่นดินโลกจะร้องไห้และคร่ำครวญถึงนาง เพราะไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกต่อไปแล้ว
- วิวรณ์ 18:12 - สินค้าจำพวกทองคำ เงิน เพชรนิลจินดา ไข่มุก ผ้าป่านเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าไหม ผ้าสีแดงสด ไม้เนื้อหอมทุกชนิด เครื่องงา เครื่องไม้ราคาแพง เครื่องทองสัมฤทธิ์ เครื่องเหล็ก และเครื่องหินอ่อน
- วิวรณ์ 18:13 - อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งสาลีชั้นเยี่ยม ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถม้า ทาส และชีวิตมนุษย์
- วิวรณ์ 18:14 - “สิ่งล้ำค่าทุกชนิดที่เจ้าอยากได้ ก็หายไปหมดแล้ว ทุกสิ่งที่มีไว้บำเรออย่างฟุ่มเฟือยและหรูหรา ก็สูญสลายไปจากเจ้า และมนุษย์จะหาไม่พบอีกเลย”
- วิวรณ์ 18:15 - พวกพ่อค้าที่ขายสิ่งเหล่านี้ และร่ำรวยได้เพราะนาง ก็จะยืนอยู่ห่างๆ เพราะตกใจกลัวกับการทรมานที่นางได้รับ เขาจะร้องไห้และคร่ำครวญ
- วิวรณ์ 18:16 - และร่ำร้องว่า “ความวิบัติ ความวิบัติ เมืองอันยิ่งใหญ่เอ๋ย เจ้านุ่งห่มด้วยผ้าป่านเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าสีแดงสด อีกทั้งแพรวพราวด้วยทองคำ เพชรนิลจินดา และไข่มุก
- วิวรณ์ 18:17 - ภายในชั่วโมงเดียว ความมั่งมีมหาศาลก็ถูกทำลายเสียสิ้น” นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือทุกคน และทุกคนที่มีอาชีพเกี่ยวข้องกับทะเลก็จะยืนอยู่ห่างๆ
- วิวรณ์ 18:18 - เมื่อเขาเหล่านั้นเห็นควันไฟที่ไหม้นาง เขาก็จะร้องขึ้นว่า “เคยมีเมืองใดที่เหมือนกับเมืองอันยิ่งใหญ่นี้ไหม”
- วิวรณ์ 18:19 - พวกเขาจะปาฝุ่นผงลงบนหัวของเขาพลางร้องไห้และร้องคร่ำครวญ พร้อมกับส่งเสียงร้องว่า “ความวิบัติ ความวิบัติ เมืองอันยิ่งใหญ่เอ๋ย เมืองซึ่งทุกคนที่มีเรือเดินทะเลได้ร่ำรวยขึ้น ก็เพราะความมั่งมีของนาง แต่ภายในชั่วโมงเดียวนางก็ถูกทำลายเสียสิ้น
- วิวรณ์ 18:20 - จงชื่นชมยินดีกับความพินาศของนางเถิด สวรรค์เอ๋ย จงชื่นชมยินดีเถิด บรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า พระเจ้าได้กล่าวโทษนาง ตามที่นางได้ปฏิบัติต่อเจ้า”
- วิวรณ์ 18:21 - ครั้นแล้วทูตสวรรค์ที่มีอานุภาพองค์หนึ่งก็ยกหินก้อนหนึ่งซึ่งเหมือนหินโม่แป้งขนาดใหญ่โยนลงสู่ทะเล พลางร้องว่า “บาบิโลน เมืองอันยิ่งใหญ่ จะถูกทุ่มลงอย่างรุนแรงแบบนี้แหละ และจะไม่มีวันหาจนพบอีก
- วิวรณ์ 18:22 - จะไม่มีใครได้ยินเสียงดนตรีจากนักดีดพิณ จากนักมโหรี นักเป่าขลุ่ย และนักเป่าแตร ในเมืองของเจ้าอีกต่อไป ทั้งไม่มีช่างผู้ชำนาญแขนงใดๆ อีกต่อไป เสียงโม่แป้งก็จะไม่ได้ยินอีกเช่นกัน
- วิวรณ์ 18:23 - แสงจากดวงตะเกียงจะไม่เปล่งแสงในเมืองของเจ้าอีกต่อไป เสียงจากเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะไม่มีในเมืองของเจ้าอีกต่อไป เพราะว่าพวกพ่อค้าของเจ้ามีอิทธิพลในแผ่นดินโลก เพราะว่าประเทศทั้งปวงถูกหลอกลวงโดยวิทยาคมของเจ้า
- วิวรณ์ 18:24 - สิ่งที่พบในเมืองคือโลหิตของบรรดาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ของบรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า และของทุกคนที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 24:1 - ในสมัยของเยโฮยาคิม เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนยกทัพมายังยูดาห์ เยโฮยาคิมถูกบังคับให้เป็นข้ารับใช้ 3 ปี แต่ต่อมาท่านกลับแข็งข้อต่อท่าน
- เอเสเคียล 35:9 - เราจะทำให้เจ้าเป็นที่รกร้างตลอดไป และเมืองต่างๆ ของเจ้าจะไม่มีผู้อยู่อาศัย แล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า
- อิสยาห์ 13:1 - คำพยากรณ์เกี่ยวกับบาบิโลน ซึ่งอิสยาห์บุตรอามอสเห็น
- อิสยาห์ 13:2 - “จงยกธงชัยขึ้นบนภูเขาที่โล่งเตียน จงตะโกนร้องเรียกพวกเขา โบกมือให้พวกเขาเข้าไป ทางประตูของบรรดาผู้สูงศักดิ์
- อิสยาห์ 13:3 - เราคือผู้บัญชาบรรดาผู้ที่ถูกทำให้บริสุทธิ์ทางประตู และได้เรียกบรรดานักรบของเราให้ปฏิบัติสนองตามความกริ้วของเรา บรรดาผู้ที่ยินดีในชัยชนะของเรา”
- อิสยาห์ 13:4 - มีเสียงชุลมุนอยู่บนเทือกเขา เหมือนเสียงฝูงชนจำนวนมาก เสียงลุกฮือของอาณาจักรทั้งหลาย ของบรรดาประชาชาติที่รวมตัวเข้าด้วยกัน พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากำลังรวบรวมกองทัพ เพื่อทำสงคราม
- อิสยาห์ 13:5 - เขาเหล่านั้นมาจากแดนไกล จากสุดมุมโลก พระผู้เป็นเจ้าและเครื่องมือแห่งความกริ้วของพระองค์มา เพื่อจะทำให้แผ่นดินโลกพินาศสิ้น
- อิสยาห์ 13:6 - จงคร่ำครวญเถิด เพราะวันของพระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว วันนั้นจะมาเหมือนกับความพินาศจากองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
- อิสยาห์ 13:7 - ฉะนั้น ทุกๆ มือจะอ่อนเปลี้ย และใจของทุกคนจะละลายไปเพราะความกลัว
- อิสยาห์ 13:8 - พวกเขาจะตกใจ จะเจ็บปวดและทรมาน พวกเขาจะเจ็บปวดแสนสาหัสดั่งผู้หญิงในยามคลอดลูก ต่างก็จะมองหน้ากันด้วยความกลัว ใบหน้าของพวกเขาแดงราวกับไฟที่กำลังลุกอยู่
- อิสยาห์ 13:9 - ดูเถิด วันของพระผู้เป็นเจ้าจะมาซึ่งจะเป็นเวลาที่โหดร้าย มาพร้อมกับการลงโทษและความโกรธกริ้วอย่างร้อนแรง จะทำให้แผ่นดินเป็นที่ร้าง และจะทำลายพวกคนบาปให้สูญไปจากแผ่นดิน
- อิสยาห์ 13:10 - เพราะบรรดาดวงดาวบนท้องฟ้าและกลุ่มดาวจะไม่ส่องแสง ขณะดวงอาทิตย์ขึ้นก็จะกลับมืดลง และดวงจันทร์จะสิ้นความสว่าง
- อิสยาห์ 13:11 - “เราจะลงโทษโลกเพราะความชั่วร้าย และลงโทษคนชั่วเพราะบาปของพวกเขา เราจะทำให้ความยโสของคนที่เย่อหยิ่งยุติลง และทำให้ความภูมิใจอันสูงส่ง ของคนโหดร้ายลดลง
- อิสยาห์ 13:12 - เราจะทำให้คนที่เหลืออยู่นั้นหาได้น้อยยิ่งกว่าทองนพคุณ และมนุษย์จะหาได้ยากยิ่งกว่าทองคำของโอฟีร์
- อิสยาห์ 13:13 - ฉะนั้น เราจะทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน และแผ่นดินโลกจะสั่นไหวและเคลื่อนจากที่ของมัน ในเวลาแห่งการลงโทษของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา ในวันแห่งความโกรธกริ้วอย่างร้อนแรงของพระองค์”
- อิสยาห์ 13:14 - และเป็นอย่างละองละมั่งที่ถูกล่า หรือแกะที่ปราศจากผู้เลี้ยงดู แต่ละคนจะกลับไปยังชนชาติของตน และแต่ละคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตน
- อิสยาห์ 20:1 - ในปีที่ซาร์กอนกษัตริย์แห่งอัสซีเรียส่งแม่ทัพใหญ่ไปยังเมืองอัชโดด เขาต่อสู้และยึดเมืองได้
- อิสยาห์ 20:2 - ในเวลานั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวผ่านอิสยาห์บุตรอามอสดังนี้ “เจ้าจงไปและปลดผ้ากระสอบจากเอว และถอดรองเท้าของเจ้าออก” ท่านก็ทำตามคือ เดินเปลือยกายและเท้าเปล่า
- อิสยาห์ 20:3 - และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ “อย่างที่อิสยาห์ผู้รับใช้ของเราได้เดินเปลือยกายและเท้าเปล่าเป็นเวลา 3 ปี เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นและเป็นคำบอกถึงเรื่องร้ายที่จะเกิดแก่อียิปต์และคูช
- อิสยาห์ 20:4 - กษัตริย์แห่งอัสซีเรียก็จะนำเชลยชาวอียิปต์และพวกลี้ภัยชาวคูช ทั้งหนุ่มสาวและคนชรา เปลือยกายและเท้าเปล่า เปิดตะโพก นี่คือความเปลือยของอียิปต์
- อิสยาห์ 20:5 - บรรดาพวกที่มีความหวังในคูชและโอ้อวดถึงอียิปต์ จะหวั่นกลัวและอับอาย
- อิสยาห์ 20:6 - ในวันนั้น บรรดาผู้อยู่อาศัยที่แถบชายฝั่งทะเลจะพูดว่า ‘พวกเรามีความหวังในพวกเขา และเราหลบหนีไปขอความช่วยเหลือ เพื่อให้พ้นจากกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย ดูสิ พวกเราจะหนีรอดได้อย่างไร’”
- เยเรมีย์ 51:62 - และพูดว่า ‘โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้กล่าวถึงสถานที่นี้ว่า พระองค์จะตัดขาดจนไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ก็ตาม และจะเป็นที่รกร้างไปตลอดกาล’
- เยเรมีย์ 51:63 - เมื่อท่านอ่านหนังสือฉบับนี้จบแล้ว จงผูกติดไว้ที่ก้อนหิน และเหวี่ยงลงกลางแม่น้ำยูเฟรติส
- เยเรมีย์ 51:64 - และพูดว่า ‘บาบิโลนจะจมลงอย่างนี้ และจะลุกขึ้นไม่ได้อีก เพราะความวิบัติที่เรากำลังนำมาสู่แผ่นดินนี้ และชนชาติของเขาจะเหนื่อยล้าหมดแรง’” คำพูดของเยเรมีย์จบเพียงเท่านี้
- อิสยาห์ 14:23 - “และเราจะทำให้บาบิโลนเป็นที่อยู่ของพวกเม่นและเป็นหนองบึง และเราจะกวาดล้างบาบิโลนด้วยไม้กวาดแห่งความพินาศ” พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:1 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ถึงเรื่องบาบิโลนและแผ่นดินของชาวเคลเดียดังนี้
- เยเรมีย์ 50:2 - “จงประกาศในท่ามกลางบรรดาประชาชาติให้ทราบ จงติดป้ายประกาศ อย่านิ่งเฉย แต่จงพูดว่า ‘บาบิโลนถูกยึด เทพเจ้าเบลเผชิญกับความอับอาย เทพเจ้าเมโรดัคก็ตื่นตระหนก รูปเคารพของบาบิโลนถูกทำให้เป็นที่น่าอับอาย รูปเคารพตื่นตระหนก’
- เยเรมีย์ 50:3 - ประชาชาติหนึ่งจากทิศเหนือได้มาโจมตีบาบิโลน และจะทำให้แผ่นดินเป็นที่รกร้าง จะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ ทั้งมนุษย์และสัตว์จะเตลิดหนีไป”
- เยเรมีย์ 50:4 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “ในครั้งนั้น และในเวลานั้น ประชาชนของอิสราเอลและยูดาห์จะพากันร้องไห้ และเขาทั้งหลายจะมาแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา
- เยเรมีย์ 50:5 - พวกเขาจะถามถึงทางไปยังศิโยน และมุ่งหน้าไปทางทิศนั้น พลางพูดว่า ‘มาเถิด ให้พวกเรากลับไปหาพระผู้เป็นเจ้า เข้าร่วมพันธสัญญาอันเป็นนิรันดร์ที่จะไม่มีวันเลิกล้างอีก’
- เยเรมีย์ 50:6 - ชนชาติของเราเป็นแกะที่หลงหาย บรรดาผู้เลี้ยงดูฝูงแกะของพวกเขาได้นำพวกเขาให้หลงผิด ซึ่งทำให้หันกลับไปเตร่บนภูเขา พวกเขาระหกระเหินขึ้นลงบนภูเขาและเนินเขา จนลืมที่พักพิงของตน
- เยเรมีย์ 50:7 - ทุกคนที่พบพวกเขาก็โจมตีเขา บรรดาศัตรูของพวกเขาพูดว่า ‘พวกเราไม่ผิด เพราะพวกเขาได้กระทำบาปต่อพระผู้เป็นเจ้า องค์ผู้กอปรด้วยความชอบธรรม ผู้เป็นที่พักพิงของพวกเขา พระผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นความหวังของบรรพบุรุษของพวกเขา’
- เยเรมีย์ 50:8 - จงหนีออกไปจากบาบิโลน และออกไปจากแผ่นดินของชาวเคลเดีย และเป็นอย่างบรรดาแพะตัวผู้ที่รุดหน้าฝูงออกไป
- เยเรมีย์ 50:9 - ดูเถิด เราจะกระตุ้นให้บรรดาประชาชาติที่ยิ่งใหญ่ซึ่งร่วมกันมาจากดินแดนทางเหนือ และพวกเขาจะเรียงหน้ากันมาโจมตีและยึดบาบิโลน ลูกธนูของพวกเขาเป็นเหมือนนักรบผู้ชำนาญที่ไม่เคยพลาด
- เยเรมีย์ 50:10 - เคลเดียจะถูกปล้น ทุกคนที่ปล้นบาบิโลนจะได้จนพอใจ” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:11 - “โอ พวกเจ้าปล้นสิ่งที่เป็นของชนชาติเรา แม้เจ้าร่าเริงใจ แม้เจ้ายินดี แม้เจ้าร่าเริงดั่งโคสาวในทุ่งหญ้า และทำเสียงร้องเหมือนม้าตัวผู้สำหรับทำพันธุ์
- เยเรมีย์ 50:12 - เมืองอันเป็นเสมือนมารดาของเจ้าจะเป็นที่น่าอับอาย และผู้ที่ตั้งครรภ์เจ้าจะถูกดูหมิ่น ดูเถิด เมืองนั้นจะด้อยที่สุดในบรรดาประชาชาติ จะเป็นถิ่นทุรกันดาร เป็นที่แห้งแล้ง และเป็นทะเลทราย
- เยเรมีย์ 50:13 - เป็นเพราะความโกรธเกรี้ยวของพระผู้เป็นเจ้า เมืองนั้นจะไม่มีผู้อาศัยอยู่ แต่จะเป็นที่รกร้างอย่างน่าตกใจ ทุกคนที่ผ่านบาบิโลนไปก็จะหวาดผวา และเหน็บแนมเพราะความวิบัติทั้งสิ้น
- เยเรมีย์ 50:14 - จงเรียงหน้ากันมาโจมตีให้รอบบาบิโลน พวกเจ้าทุกคนที่โก่งคันธนู จงยิงใส่บาบิโลนโดยไม่ยับยั้ง เพราะเมืองนั้นได้กระทำบาปต่อพระผู้เป็นเจ้า
- เยเรมีย์ 50:15 - จงร้องตะโกนใส่บาบิโลนโดยรอบด้าน เมืองที่ยอมจำนน หอคอยของเมืองล้มแล้ว กำแพงเมืองถล่มลง ด้วยว่า นี่คือการแก้แค้นของพระผู้เป็นเจ้า จงแก้แค้นพวกเขา กระทำต่อพวกเขาเช่นเดียวกับที่พวกเขาได้กระทำต่อผู้อื่น
- เยเรมีย์ 50:16 - อย่าให้ผู้ใดหว่านเมล็ดในบาบิโลน และอย่าให้ผู้ใดเก็บเกี่ยวในฤดูเก็บเกี่ยว เพราะดาบของผู้กดขี่ข่มเหง ทุกคนจะกลับไปยังชนชาติของตน และทุกคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตน
- เยเรมีย์ 50:17 - อิสราเอลเป็นแกะที่ถูกสิงโตไล่ล่า กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเป็นคนแรกที่โจมตี และบัดนี้ คนสุดท้ายคือเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนที่แทะกระดูกพวกเขา”
- เยเรมีย์ 50:18 - ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ว่า “ดูเถิด เรากำลังจะนำการลงโทษมาสู่กษัตริย์แห่งบาบิโลนและแผ่นดินของเขา เช่นเดียวกับที่เราลงโทษกษัตริย์แห่งอัสซีเรียแล้ว
- เยเรมีย์ 50:19 - เราจะทำให้อิสราเอลคืนสู่ทุ่งหญ้าเดิมของเขา และเขาจะมีอาหารกินบนภูเขาคาร์เมลและในบาชาน และเขาจะอิ่มหนำจนพอใจบนเนินเขาของเอฟราอิมและกิเลอาด”
- เยเรมีย์ 50:20 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “ในครั้งนั้น และในเวลานั้น จะมีการค้นหาความชั่วในอิสราเอลแต่จะไม่พบ และจะไม่พบบาปในยูดาห์เช่นกัน เพราะเราจะยกโทษให้แก่บรรดาผู้ที่เราไว้ชีวิตซึ่งมีเหลืออยู่จำนวนหนึ่ง”
- เยเรมีย์ 50:21 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “จงขึ้นไปโจมตีแผ่นดินของเมราทาอิม และโจมตีบรรดาผู้อยู่อาศัยของเปโขด ฆ่าและถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า และจงทำตามที่เราได้บัญชาเจ้า
- เยเรมีย์ 50:22 - เสียงสู้รบเป็นที่ได้ยินในแผ่นดิน มีเสียงของความพินาศครั้งใหญ่
- เยเรมีย์ 50:23 - ค้อนที่ทุบทั่วทั้งโลกถูกกำราบ และหักเป็นเสี่ยงๆ บาบิโลนได้กลายเป็นที่น่าหวาดกลัว ท่ามกลางประชาชาติทั้งปวงอะไรเช่นนี้
- เยเรมีย์ 50:24 - โอ บาบิโลนเอ๋ย เราได้วางกับดักเจ้า และเจ้าก็ติดกับดักโดยไม่รู้ตัว เจ้าถูกจับได้ เพราะเจ้าคัดค้านพระผู้เป็นเจ้า”
- เยเรมีย์ 50:25 - พระผู้เป็นเจ้าได้เปิดคลังอาวุธ และนำอาวุธแห่งความขัดเคืองของพระองค์ออกมา ด้วยว่าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่มีสิ่งหนึ่งที่ต้องทำ ในแผ่นดินของชาวเคลเดีย
- เยเรมีย์ 50:26 - จงมาจากสุดแดนไกลและโจมตีนางจากสุดมุมโลก จงเปิดโรงสีของเมือง สุมของที่ริบได้เหมือนสุมธัญพืชให้เป็นกองพะเนิน และทำให้นางพินาศ อย่าให้มีผู้ใดมีชีวิตเหลืออยู่เลย
- เยเรมีย์ 50:27 - ฆ่าโคหนุ่มทุกตัวของนาง ให้พวกมันลงไปถูกประหาร วิบัติจงเกิดแก่พวกมัน เพราะวันของมันมาถึงแล้ว เป็นเวลาแห่งการลงโทษพวกมัน
- เยเรมีย์ 50:28 - เสียงของบรรดาผู้ลี้ภัยจากแผ่นดินบาบิโลน เพื่อประกาศในศิโยนถึงการแก้แค้นของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา แก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์
- เยเรมีย์ 50:29 - “จงบอกนักธนูที่โจมตีบาบิโลน ทุกคนที่ง้างคันธนู ตั้งค่ายรอบเมือง อย่าปล่อยให้ผู้ใดหลบหนีไปได้ กระทำกลับคืนตามที่เมืองนั้นได้กระทำต่อผู้อื่น เพราะเมืองนั้นยโสและไม่ยอมเชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า องค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
- เยเรมีย์ 50:30 - ฉะนั้น ชายหนุ่มของเมืองจะล้มตายที่ถนนหนทาง และทหารทั้งปวงจะถูกสังหารในวันนั้น” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:31 - พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนี้ “โอ ผู้หยิ่งยโสเอ๋ย ดูเถิด เราจะโจมตีเจ้า เพราะวันของเจ้ามาถึงแล้ว เป็นเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า
- เยเรมีย์ 50:32 - ผู้หยิ่งยโสจะสะดุดและล้มลง โดยไม่มีใครพยุงเขาให้ลุกขึ้น และเราจะจุดไฟให้ลุกในเมืองต่างๆ ของเขา และไฟจะเผาผลาญทุกสิ่งที่อยู่รอบข้าง”
- เยเรมีย์ 50:33 - พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากล่าวดังนี้ว่า “ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหง ชาวยูดาห์ก็เช่นกัน บรรดาผู้ที่จับกุมตัวพวกเขาไปก็ได้กุมตัวไว้อย่างใกล้ชิด ไม่ยอมปล่อยพวกเขาไป
- เยเรมีย์ 50:34 - ผู้ไถ่ของพวกเขาแข็งแกร่ง พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาคือพระนามของพระองค์ พระองค์จะปกป้องพวกเขาอย่างแน่นอน เพื่อพระองค์จะให้แผ่นดินโลกได้หยุดพัก แต่บรรดาผู้อาศัยอยู่ในบาบิโลนจะไม่ได้หยุดพัก”
- เยเรมีย์ 50:35 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “ดาบห้ำหั่นชาวเคลเดีย ห้ำหั่นบรรดาผู้อาศัยอยู่ในบาบิโลน และห้ำหั่นบรรดาผู้นำและผู้เรืองปัญญา
- เยเรมีย์ 50:36 - ดาบห้ำหั่นบรรดาผู้ทำนาย เพื่อให้เห็นว่าพวกเขาเป็นคนโง่เขลา ดาบห้ำหั่นบรรดานักรบ เพื่อทำให้พวกเขาตกใจกลัว
- เยเรมีย์ 50:37 - ดาบห้ำหั่นม้าและรถม้าของบาบิโลน และห้ำหั่นพวกทหารต่างชาติท่ามกลางเมือง เพื่อพวกเขาจะได้กลายเป็นคนอ่อนแอเหมือนผู้หญิง ดาบห้ำหั่นสมบัติทั้งหมดของเมืองด้วยการปล้น
- เยเรมีย์ 50:38 - ให้เมืองนั้นแห้งแล้ง เนื่องจากแหล่งน้ำที่แห้งเหือด เพราะเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพ พวกเขาลุ่มหลงในรูปบูชา
- เยเรมีย์ 50:39 - ฉะนั้น สัตว์ในทะเลทรายจะอยู่กับสุนัขป่าที่บาบิโลน รวมทั้งนกกระจอกเทศด้วย เมืองนั้นจะไม่มีประชาชนอีกต่อไป จะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ทุกชั่วอายุคน”
- เยเรมีย์ 50:40 - พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “เช่นเดียวกับเวลาที่พระเจ้าทำลายโสโดมและโกโมราห์และเมืองที่อยู่รอบข้าง จะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่น จะไม่มีบุตรมนุษย์คนใดเดินทางผ่านไปที่นั่นอีก
- เยเรมีย์ 50:41 - ดูเถิด ชนชาติหนึ่งกำลังมา จากดินแดนทางเหนือ ประชาชาติที่มีอำนาจชาติหนึ่งและมีกษัตริย์จำนวนมากกำลังเตรียมศึก จากที่ไกลสุดของแผ่นดินโลก
- เยเรมีย์ 50:42 - พวกเขาหยิบคันธนูและหอก เป็นพวกที่โหดร้ายปราศจากความเมตตา เสียงของพวกเขาเป็นเหมือนเสียงทะเลครืนครั่น ขี่ม้าราวกับคนที่พร้อมจะโจมตีเจ้า โอ ธิดาแห่งบาบิโลนเอ๋ย
- เยเรมีย์ 50:43 - กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยินเรื่องพวกเขา และมือของเขาก็อ่อนปวกเปียก ความหวาดหวั่นครอบงำเขา และเจ็บปวดราวกับหญิงเจ็บครรภ์
- เยเรมีย์ 50:44 - ดูเถิด ผู้หนึ่งจะเป็นเหมือนสิงโตที่ขึ้นมาจากป่าที่ข้างแม่น้ำจอร์แดน มายังทุ่งอันเขียวชอุ่ม เราจะทำให้พวกเขาเตลิดหนีไปจากที่นั่นทันที และเราจะแต่งตั้งผู้ที่เราเลือกให้ปกครองชาตินั้น ใครจะเป็นเหมือนเรา ใครจะท้าทายเรา ไม่มีผู้เลี้ยงดูฝูงแกะคนใดที่จะขัดขวางเราได้”
- เยเรมีย์ 50:45 - ฉะนั้น จงฟังว่า พระผู้เป็นเจ้าได้วางแผนทำอย่างไรต่อบาบิโลน และพระองค์ประสงค์จะทำอย่างไรต่อแผ่นดินของชาวเคลเดีย แม้แต่พวกเด็กน้อยในฝูงก็จะถูกลากตัวไป พระองค์จะทำลายทุ่งหญ้าของพวกเขาอย่างแน่นอนก็เพราะพวกเขา
- เยเรมีย์ 50:46 - เมื่อบาบิโลนถูกยึด แผ่นดินโลกจะสั่นสะเทือน เสียงร้องของพวกเขาจะเป็นที่ได้ยินในบรรดาประชาชาติ
- เอสรา 1:1 - ในปีแรกของไซรัสกษัตริย์แห่งเปอร์เซีย พระผู้เป็นเจ้าดลใจไซรัสกษัตริย์แห่งเปอร์เซียให้ประกาศทั่วอาณาจักรของท่าน พร้อมกับบันทึกไว้เป็นหลักฐาน เพื่อเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นนั้น เป็นไปตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งผ่านเยเรมีย์ว่า
- เอสรา 1:2 - “ไซรัสกษัตริย์แห่งเปอร์เซียกล่าวดังนี้ ‘พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ได้มอบอาณาจักรทั้งหมดบนแผ่นดินโลกให้แก่เรา และพระองค์มอบหมายให้เราสร้างพระตำหนักแด่พระองค์ที่เยรูซาเล็มซึ่งอยู่ในยูดาห์
- เยเรมีย์ 29:10 - พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ ‘เมื่อครบกำหนด 70 ปี ของบาบิโลน เราจะช่วยเหลือพวกเจ้า และเราจะทำตามคำสัญญาที่เราได้ให้ไว้ และจะนำพวกเจ้ากลับมาที่นี่
- อิสยาห์ 13:19 - บาบิโลนเป็นดั่งอัญมณีของอาณาจักรทั้งหลาย ความยิ่งใหญ่และความยโสของชาวเคลเดีย จะถูกพระเจ้าทำให้พินาศดั่งเช่นเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์
- ดาเนียล 9:2 - ในปีแรกที่ท่านครองราชย์ ข้าพเจ้าดาเนียลศึกษาจากพระคัมภีร์ ตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้าที่ได้มอบให้แก่เยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า คือความวิบัติของเยรูซาเล็มจะยาวนานถึง 70 ปี