1คนยากไร้ที่ดำเนินชีวิตด้วยสัจจะ
ดีกว่าคนโง่ที่ชอบบิดเบือนคำพูด
2ความปรารถนาอันแรงกล้าที่ปราศจากความรู้เป็นสิ่งไม่ดี
และคนที่ก้าวไปด้วยความรีบร้อนก็ย่อมผิดพลาดได้
3ความโง่ของมนุษย์ทำลายวิถีทางของตนเอง
และใจของเขาเกรี้ยวกราดต่อพระผู้เป็นเจ้า
4ความร่ำรวยทำให้มีเพื่อนฝูงมากขึ้น
แต่คนยากไร้ถูกเพื่อนทอดทิ้ง
5พยานเท็จจะต้องได้รับโทษ
และคนขี้ปดจะหนีไปไม่พ้น
6มีคนมากมายที่ชอบประจบสอพลอผู้มียศศักดิ์
และทุกคนเป็นเพื่อนของคนที่ให้ของกำนัล
7คนยากจนมีพี่น้องที่รังเกียจเขา
แล้วเพื่อนฝูงจะไม่อยู่ห่างจากเขายิ่งกว่านั้นหรือ
แม้จะพยายามตามไปพูดกับพวกเขา
แต่ทุกคนต่างก็หายหน้ากันไปหมด
8ผู้ที่ได้สติปัญญามา เป็นผู้รักจิตวิญญาณของตน
ผู้ที่รักษาความหยั่งรู้ไว้จะประสบกับสิ่งดีงาม
9พยานเท็จจะต้องได้รับโทษ
และคนขี้ปดจะพินาศ
10ความหรูหราไม่เหมาะสมกับคนไร้ปัญญา
ทาสผู้รับใช้ก็ยิ่งไม่เหมาะสมที่จะปกครองบรรดาเจ้าชาย
11ความเข้าใจดีของมนุษย์ทำให้เขาโกรธยาก
เมื่อเขาให้อภัยการกระทำผิด นั่นเป็นความดีเด่นของเขา
12ความเกรี้ยวกราดของกษัตริย์เป็นเหมือนเสียงคำรามของสิงโต
แต่ความโปรดปรานของกษัตริย์เป็นเหมือนน้ำค้างบนใบหญ้า
13ลูกที่โง่เขลาเป็นความพินาศของบิดา
และภรรยาช่างทะเลาะเบาะแว้งเป็นเสมือนฝนตกพรำๆ อย่างไม่หยุดยั้ง
14บ้านและความมั่งมีเป็นมรดกที่ตกทอดจากบิดา
แต่ภรรยาที่ชาญฉลาดมาจากพระผู้เป็นเจ้า
15ความเกียจคร้านฝังอยู่ในคนที่หลับสนิท
และคนเกียจคร้านต้องทนทุกข์จากความหิว
16ผู้ที่รักษาคำสั่งสอนรักษาจิตวิญญาณของตน
แต่ผู้ที่ปราศจากความระมัดระวังในวิถีทางของตนจะวอดวาย
17ผู้ที่มีความกรุณาต่อผู้ยากไร้นับว่าให้พระผู้เป็นเจ้าขอยืม
และพระองค์จะให้รางวัลเพื่อตอบแทนสิ่งที่เขากระทำ
18จงสอนให้ลูกของเจ้ามีระเบียบวินัย ขณะที่ยังมีความหวัง
แต่อย่าถึงกับให้เขาต้องเสียชีวิต
19คนอารมณ์ร้ายจะต้องได้รับการสนองตอบ
หากว่าเจ้าช่วยเขาให้รอดตัวจากความผิด เจ้าก็จะต้องช่วยเขาร่ำไป
20จงฟังคำแนะนำและยอมรับคำสั่งสอน
และในที่สุดเจ้าจะได้มาซึ่งสติปัญญา
21คนมักมีแผนการมากมายไว้ในใจ
แต่แผนจะลุล่วงได้หรือไม่ก็แล้วแต่ความประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า
22สิ่งที่มนุษย์ปรารถนาคือความสัตย์จริง
และการเป็นคนยากไร้ก็ยังดีกว่าเป็นคนมดเท็จ
23ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้านำไปสู่ชีวิต
เขาจะนอนหลับด้วยความสบายใจ
ไม่มีภัยใดๆ มารบกวน
24คนขี้เกียจแช่มือไว้ในจานของตน
แม้แต่จะยกมือป้อนตัวเองยังไม่ยอมทำ
25จงเฆี่ยนตีคนช่างเย้ยหยัน เพื่อคนเขลาจะเรียนรู้ให้ฉลาดขึ้นได้
ตักเตือนว่ากล่าวคนหยั่งรู้ และเขาจะได้มาซึ่งความรู้
26ผู้แสดงความก้าวร้าวต่อบิดา และขับไล่มารดาของตน
เป็นลูกที่ก่อให้เกิดความอับอาย และนำมาซึ่งความอัปยศอดสู
27ลูกเอ๋ย ถ้าเจ้าเลิกฟังคำสั่งสอน
เจ้าก็จะหลงหายไปจากคำกล่าวอันกอปรด้วยความรู้
28พยานผู้ไร้ค่าเย้ยหยันความเป็นธรรม
และปากของบรรดาคนชั่วร้ายรับแต่สิ่งเลวร้าย
29การกล่าวโทษมีไว้พร้อมแล้วสำหรับบรรดาผู้เย้ยหยัน
และการเฆี่ยนตีมีไว้สำหรับหลังของคนโง่
New Thai Version Foundation
