เอลีฮูเริ่มตำหนิเพื่อนโยบ
1ดังนั้น พวกเพื่อนชายทั้งสามคนจึงหยุดโต้ตอบโยบ เพราะโยบมีความชอบธรรมในสายตาของตนเอง
2แต่เอลีฮูบุตรของบาราเคลชาวบูซตระกูลรามโกรธมาก เขาโกรธโยบมาก เพราะโยบเห็นว่าตนเป็นฝ่ายถูกต้อง แทนที่จะเป็นพระเจ้า
3เขาโกรธเพื่อนทั้งสามคนของโยบมากด้วย เพราะพวกเขาตอบคำถามโยบไม่ได้ แม้ว่าพวกเขาประกาศว่าโยบเป็นฝ่ายผิด
4เอลีฮูรอให้พวกเขาพูดกับโยบก่อน เพราะพวกเขามีอาวุโสกว่า
5แต่ในเมื่อเอลีฮูเห็นว่าไม่มีคำตอบจากชายทั้งสาม เขาจึงเคืองยิ่งนัก
6เอลีฮูบุตรของบาราเคลชาวบูซจึงพูดว่า
“ข้าพเจ้ามีอายุน้อย
พวกท่านอาวุโส
ฉะนั้นข้าพเจ้ากลัว
และไม่กล้าออกความคิดเห็นกับท่าน
7ข้าพเจ้าคิดในใจว่า ‘ปล่อยให้ผู้ที่มีอายุมากกว่าพูด
และให้ผู้อาวุโสสอนเรื่องสติปัญญา’
8แต่ว่าเป็นวิญญาณที่อยู่ในมนุษย์
เป็นลมหายใจขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ ที่ทำให้พวกเขาเข้าใจ
9ไม่ใช่ว่าผู้ใดสูงอายุแล้วจะเรืองปัญญา
และไม่ใช่ว่าผู้ใดอาวุโสแล้วจะเข้าใจถึงความเป็นธรรม
10ฉะนั้น ข้าพเจ้าขอบอกว่า ‘ฟังข้าพเจ้า
ให้ข้าพเจ้าออกความคิดเห็นเถิด’
11ดูเถิด ข้าพเจ้ารอให้พวกท่านพูด
ข้าพเจ้าฟังสิ่งที่ท่านพูดจากความเข้าใจ
ขณะที่พวกท่านพิจารณาดูว่าจะพูดอะไร
12ข้าพเจ้าตั้งใจฟังพวกท่าน
ดูเถิด ไม่มีใครในพวกท่านที่พิสูจน์ได้ว่า โยบเป็นฝ่ายผิด
และพวกท่านไม่ได้ตอบคำถามโยบ
13พวกท่านพูดได้อย่างไรว่าท่านพบสติปัญญาแล้ว
ให้พระเจ้าเป็นผู้ตอบโยบเถิด ไม่ใช่มนุษย์
14โยบไม่ได้โต้ตอบต่อว่าข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าจะไม่ตอบโยบอย่างที่ท่านทำ
15เพื่อนทั้งสามนิ่งอึ้งและไม่ได้พูดตอบอีก
พวกเขาไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไป
16ในเมื่อพวกเขาไม่พูดสิ่งใด
และก็ยังยืนอยู่ที่นี่ ไม่โต้ตอบอีกแล้ว ข้าพเจ้าควรจะรอต่อไปอีกหรือ
17ข้าพเจ้ามีคำตอบจะให้ท่านเช่นกัน
ข้าพเจ้าจะออกความเห็นด้วย
18เพราะข้าพเจ้ามีเรื่องจะพูดมากมาย
จนรั้งไว้ไม่อยู่
19ดูเถิด ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนเหล้าองุ่นใหม่ที่ยังถูกบรรจุอยู่
เหมือนถุงหนังใหม่ที่เกือบจะปริออก
20ข้าพเจ้าจำเป็นต้องพูดให้บรรเทาลง
ข้าพเจ้าต้องเปิดปากตอบ
21ข้าพเจ้าจะไม่ลำเอียงต่อผู้ใด
และไม่ยกยอผู้ใด
22เพราะข้าพเจ้าไม่ชำนาญเรื่องการยกยอปอปั้น
แต่ถ้าทำเช่นนั้น อีกไม่นานองค์ผู้สร้างของข้าพเจ้า ก็จะพรากตัวข้าพเจ้าไป
New Thai Version Foundation
