Aa
สวน​องุ่น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ถูก​ทำลาย
1โปรด​ให้​ข้าพเจ้า​ร้อง​เพลง​ให้​กับ​เพื่อน​รัก​ของ​ข้าพเจ้า
เพลง​รัก​ของ​สวน​องุ่น​ของ​เพื่อน​ข้าพเจ้า
เพื่อน​รัก​ของ​ข้าพเจ้า​มี​สวน​องุ่น
บน​เนิน​เขา​ที่​อุดม​สมบูรณ์​ยิ่ง
2พระ​องค์​พรวน​ดิน​และ​เก็บ​ก้อน​หิน​ไป​ทิ้ง
และ​ปลูก​สวน​องุ่น​พันธุ์​ดี​ที่​สุด
พระ​องค์​สร้าง​หอคอย​ที่​กลาง​สวน
และ​ทำ​เครื่อง​สกัด​เหล้า​องุ่น​ใน​สวน
พระ​องค์​หวัง​ว่า​จะ​มี​องุ่น​ผล​งาม
แต่​ผล​ที่​ได้​กลับ​เป็น​องุ่น​ป่า

3“บัดนี้ โอ ผู้​อยู่​อาศัย​ใน​เยรูซาเล็ม
และ​คน​ของ​ยูดาห์​เอ๋ย
จง​ตัดสิน​ระหว่าง​เรา​กับ​สวน​องุ่น​ของ​เรา
4ยัง​ขาด​อะไร​หรือ​ที่​เรา​ยัง​ไม่​ได้​ทำ
เพื่อ​สวน​องุ่น​ของ​เรา
เมื่อ​เรา​หวัง​ว่า​จะ​มี​องุ่น​ผล​งาม
ทำไม​จึง​ได้​ผล​องุ่น​ป่า
5เรา​จะ​บอก​พวก​เจ้า​ว่า
บัดนี้​เรา​จะ​ทำ​อะไร​กับ​สวน​องุ่น​ของ​เรา
เรา​จะ​ถอน​พุ่ม​ไม้​ที่​ปลูก​เป็น​แถว
แทน​รั้ว แล้ว​โยน​ให้​สัตว์​กิน
เรา​จะ​พัง​กำแพง​ลง
และ​มัน​จะ​ถูก​เหยียบ​ย่ำ
6เรา​จะ​ทำให้​สวน​เป็น​ที่​รกร้าง
จะ​ไม่​มี​การ​ลิด​กิ่ง​หรือ​พรวน​ดิน
พุ่ม​ไม้​หนาม​และ​ต้น​หนาม​จะ​งอก​โต​ขึ้น
เรา​จะ​สั่ง​เมฆ​ไม่​ให้​โปรย​ฝน​ลง​ใน​สวน”

7เพราะ​สวน​องุ่น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา
คือ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล
และ​คน​ของ​ยูดาห์
คือ​ต้น​องุ่น​ที่​น่า​ชื่นชม​ของ​พระ​องค์
พระ​องค์​มอง​หา​ความ​เป็นธรรม
แต่​ดู​เถิด กลับ​มี​การ​นอง​เลือด
มอง​หา​ความ​ชอบธรรม
แต่​ดู​เถิด กลับ​มี​แต่​การ​ร้อง​ทุกข์
วิบัติ​จง​เกิด​แก่​คน​ชั่ว
8วิบัติ​จง​เกิด​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​สร้าง​บ้าน​ให้​ติด​กัน​เป็นพืด
และ​ขยาย​ที่​นา​ให้​กว้าง​ใหญ่​ขึ้น
จน​กระทั่ง​ไม่​มี​ที่​ว่าง​เหลือ
และ​พวก​ท่าน​จะ​ต้อง​อาศัย​อยู่​ตาม​ลำพัง
ท่าม​กลาง​แผ่นดิน
9 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ได้​ประกาศ​ให้​ข้าพเจ้า​ได้ยิน​ว่า
“บ้าน​หลาย​หลัง​จะ​เป็น​ที่​รกร้าง​อย่าง​แน่นอน
บ้าน​ที่​ทั้ง​ใหญ่​ทั้ง​สวย​กลับ​ไร้​ผู้​อยู่​อาศัย
10สวน​องุ่น 25 ไร่5:10 ภาษา​ฮีบรู​ใช้​คำ​ว่า โค 10 คู่ ซึ่ง​ไถ​ที่​ดิน​ใน​เวลา 1 วัน​จะ​ได้​น้ำ​องุ่น​เพียง 1 บัท
และ​เมล็ด​พืช​จำนวน 1 โฮเมอร์5:10 1 โฮเมอร์ มี​ประมาณ 220 ลิตร​จะ​ผลิต​ธัญพืช​ได้​เพียง 1 เอฟาห์”5:10 1 บัท และ 1 เอฟาห์ มี​ประมาณ 22 ลิตร

11วิบัติ​จง​เกิด​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​ตื่น​แต่​เช้าตรู่
เพื่อ​หา​สุรา​ดื่ม
เป็น​คน​ที่​อยู่​จน​ดึกดื่น
และ​ถูก​ฤทธิ์​เหล้า​เผา
12ใน​งาน​ฉลอง​ของ​พวก​เขา มี​ทั้ง​พิณ​เล็ก​และ​พิณ​สิบ​สาย
รำมะนา ปี่ และ​เหล้า​องุ่น
แต่​พวก​เขา​ไม่​สนใจ​ใน​ผล​งาน​จาก​ฝีมือ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
หรือ​พิจารณา​สรรพสิ่ง​ที่​พระ​องค์​สร้าง

13ฉะนั้น ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​จึง​ถูก​เนรเทศ​ไป
เพราะ​ขาด​ความรู้
บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​หิวโหย​จน​ตาย​ไป
และ​ผู้​คน​จำนวน​มาก​แห้ง​ตาย​ไป​เพราะ​ความ​กระหาย
14ฉะนั้น แดน​คน​ตาย​จึง​พร้อม​จะ​กลืน​กิน
และ​อ้า​ปาก​กว้าง​เกิน​ขนาด​ของ​มัน
ความ​เรืองรอง​ของ​เยรูซาเล็ม​และ​ฝูง​ชน​จำนวน​มาก
พร้อม​กับ​เสียง​เฮฮา​และ​รื่นเริง​จะ​พา​กัน​ลง​ไป​ใน​นั้น
15ฉะนั้น มนุษย์​จึง​ถูก​ทำให้​ถ่อม​ลง
และ​แต่​ละ​คน​ถูก​ทำให้​ตก​ต่ำ​ลง
สายตา​ที่​หยิ่ง​ยโส​ของ​มนุษย์​จะ​ถูก​ทำให้​ลด​ลง
16แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ได้​รับ​การ​ยกย่อง​ใน​ความ​เป็น​ธรรม​ของ​พระ​องค์
และ​พระ​เจ้า​ผู้​บริสุทธิ์​แสดง​ให้​เห็น​ว่า พระ​องค์​บริสุทธิ์​ใน​ความ​ชอบธรรม​ของ​พระ​องค์
17และ​บรรดา​ลูก​แกะ​เล็ม​หญ้า​ราวกับ​เป็น​ทุ่ง​หญ้า​ของ​มัน​เอง
ผู้​เลี้ยง​แกะ​เร่ร่อน​ก็​จะ​กิน​อยู่​ใน​ที่​ดิน​รกร้าง​ของ​ผู้​มั่งมี

18วิบัติ​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​ดึง​ความ​ชั่ว​ด้วย​สาย​แห่ง​ความ​เท็จ
ผู้​ที่​ดึง​บาป​ราวกับ​ใช้​เชือก​ลาก​เกวียน​ไป
19คือ​ผู้​ที่​พูด​ว่า “ให้​พระ​องค์​รีบ​เถิด
ให้​พระ​องค์​ทำงาน​เร็ว​ขึ้น​เถิด
เพื่อ​พวก​เรา​จะ​ได้​เห็น​สิ่ง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น
ให้​แผนการ​ของ​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล​เกิด​ขึ้น​ใน​ไม่​ช้า
ขอ​ให้​เกิด​ขึ้น​เถิด​เพื่อ​พวก​เรา​จะ​ได้​รู้​เสียที”
20วิบัติ​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​เรียก​ความ​ชั่ว​ว่า​ความ​ดี
และ​เรียก​ความ​ดี​ว่า​ความ​ชั่ว
ผู้​ที่​คิด​ว่า​ความ​สว่าง​เป็น​ความ​มืด
และ​คิด​ว่า​ความ​มืด​เป็น​ความ​สว่าง
ผู้​ที่​คิด​ว่า​ความ​ขม​นั้น​คือ​ความ​หวาน
และ​ความ​หวาน​นั้น​คือ​ความ​ขม
21วิบัติ​แก่​บรรดา​ผู้​ที่​เฉลียว​ฉลาด​ใน​สายตา​ของ​ตน​เอง
และ​ชาญฉลาด​ใน​สายตา​ของ​ตน
22วิบัติ​แก่​บรรดา​ผู้​เก่งกาจ​ใน​การ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น
และ​ชาย​ที่​แกล้วกล้า​ใน​การ​ผสม​สุรา
23ผู้​ที่​ช่วย​คน​มี​ความ​ผิด​ให้​พ้น​ข้อหา​ด้วย​การ​รับ​สินบน
และ​ฉกชิง​เอา​สิทธิ​ของ​คน​ไร้​ความ​ผิด​ไป

24ฉะนั้น ตราบ​ที่​เปลว​ไฟ​เผา​ไหม้​ฟาง
และ​ตราบ​ที่​หญ้า​แห้ง​ยุบ​ลง​ใน​เปลว​ไฟ​เช่นไร
ราก​ของ​พวก​เขา​ก็​จะ​เน่า​เปื่อย
และ​กลีบ​ดอก​ปลิว​ขึ้น​ดั่ง​ผง​ฝุ่น​เช่น​นั้น
เพราะ​พวก​เขา​ได้​ปฏิเสธ​กฎ​บัญญัติ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา
และ​ดูหมิ่น​เหยียดหยาม​คำ​กล่าว​ของ​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล
25ฉะนั้น ความ​กริ้ว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​ชน​ชาติ​ของ​พระ​องค์
และ​พระ​องค์​ยื่น​มือ​ของ​พระ​องค์​ออก​เพื่อ​ลง​โทษ และ​พวก​เขา​ก็​สิ้น​ชีวิต
และ​เทือกเขา​สั่น​สะเทือน
และ​ศพ​ของ​พวก​เขา​เป็น​เหมือน​ขยะ​กลาง​ถนน
ถึง​ขนาด​นั้น​แล้ว พระ​องค์​ก็​ยัง​ไม่​หาย​กริ้ว​กับ​เรื่อง​เหล่า​นี้
และ​มือ​ของ​พระ​องค์​จึง​ยัง​เหยียด​ออก​ไป

26พระ​องค์​จะ​ยก​ธง​ชัย​ให้​บรรดา​ประชา​ชาติ​ที่​อยู่​ห่าง​ไกล
และ​ส่ง​เสียง​ผิวปาก​เรียก​เขา​เหล่า​นั้น​มา​จาก​สุด​มุม​โลก
และ​ดู​เถิด พวก​เขา​รีบ​มา​อย่าง​รวดเร็ว​ที่​สุด
27ไม่​มี​สักคน​ใน​พวก​เขา​อ่อน​กำลัง ไม่​มี​ใคร​ล้ม​ลุก​คลุกคลาน
ไม่​มี​ใคร​นอน​หลับ​หรือ​เผลอ​หลับ​ไป
เข็มขัด​คาด​เอว​จะ​ไม่​หลวม
เชือก​ผูก​รองเท้า​จะ​ไม่​ขาด
28ลูก​ธนู​ของ​พวก​เขา​คม​กริบ
คัน​ธนู​ก็​โก่ง​เตรียม​ไว้
กีบ​ม้า​ของ​พวก​เขา​เหมือน​หิน​เหล็ก​ไฟ
และ​ล้อ​รถ​ศึก​ของ​พวก​เขา​ก็​เหมือน​พายุ​หมุน
29เสียง​ของ​พวก​เขา​เหมือน​เสียง​สิงโต​คำราม
พวก​เขา​คำราม​เหมือน​สิงโต​หนุ่ม
อีก​ทั้ง​ขู่​และ​ตะครุบ​เหยื่อ​ได้
พวก​เขา​คาบ​เหยื่อ​ไป​โดย​ไม่​มี​แม้แต่​ผู้​เดียว​ที่​จะ​ช่วย​ให้​รอด​ได้
30ใน​วัน​นั้น​พวก​เขา​จะ​ร้อง​คำราม
เหมือน​เสียง​ทะเล​ครืนครั่น
และ​ถ้า​ใคร​มอง​ดู​แผ่นดิน
ดู​เถิด จะ​มี​แต่​ความ​มืด​และ​ความ​ทุกข์
และ​ก้อน​เมฆ​ก็​บัง​แสง​จน​มืด​มิด