พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษอิสราเอล
1โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย
จงฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระผู้เป็นเจ้ามีคำกล่าวโทษ
ต่อบรรดาผู้อยู่อาศัยของแผ่นดิน
“เพราะไม่มีความสัตย์จริงหรือความรักอันมั่นคง
และไม่มีความรู้เรื่องพระเจ้าในแผ่นดิน
2มีการสาปแช่ง พูดเท็จ ฆ่า
ลักขโมย และผิดประเวณี
พวกเขาฝ่าฝืนทุกกรณี
และมีการนองเลือดอย่างไม่หยุดหย่อน4:2 อพยพ 20:4-15
3เพราะเหตุนี้ แผ่นดินจึงร้องคร่ำครวญ
และทุกคนที่อยู่อาศัยในแผ่นดินก็เศร้าสลด
นอกจากนั้นบรรดาสัตว์ในไร่นา
นกในอากาศ
และแม้แต่ปลาในทะเลก็ยังถูกพรากไป
4ถึงกระนั้น ก็อย่าให้ผู้ใดฟ้องร้อง
และอย่าให้ผู้ใดกล่าวหา
โอ ปุโรหิตเอ๋ย เพราะเรามีเรื่อง
ที่จะฟ้องร้องเจ้า
5เจ้าจะสะดุดทั้งวันและคืน
และผู้เผยคำกล่าวก็จะสะดุดไปกับเจ้าด้วย
และเราจะกำจัดแม่ของเจ้า
6ชนชาติของเราถูกทำลายล้าง
เพราะขาดความรู้
เพราะเจ้าได้ปฏิเสธความรู้
เราจึงปฏิเสธที่จะให้เจ้าเป็นปุโรหิตของเรา
และในเมื่อเจ้าได้ละเลยกฎบัญญัติของพระเจ้าของเจ้า
เราจะละเลยพงศ์พันธุ์ของเจ้าเช่นกัน
7ยิ่งบรรดาปุโรหิตเพิ่มจำนวนมากขึ้น
พวกเขายิ่งกระทำบาปต่อเรา
เราจะเปลี่ยนเกียรติของพวกเขาให้กลายเป็นความอับอาย
8พวกเขามีกินก็เพราะเครื่องสักการะลบล้างบาปของชนชาติของเรา
และต้องการให้ประชาชนกระทำบาป
9ฉะนั้น สิ่งที่จะเกิดแก่ประชาชน ก็จะเกิดแก่ปุโรหิตคือ
เราจะลงโทษทั้งสองพวกตามวิถีทางของเขา
และจะสนองตอบการกระทำของเขา
10พวกเขาจะรับประทาน แต่จะไม่อิ่ม
พวกเขาจะทำตัวเป็นหญิงแพศยา แต่จะไม่เพิ่มจำนวนคนขึ้น
เพราะพวกเขาไม่เอาใจใส่ต่อพระผู้เป็นเจ้า
11และจำนนให้กับความแพศยา เหล้าองุ่นใหม่และเก่า
ซึ่งปล้นความเข้าใจไปจากชนชาติของเรา
12ชนชาติของเราปรึกษากับท่อนไม้
และพวกเขาใช้ไม้เท้าเพื่อหาคำตอบ
เพราะวิญญาณของความแพศยาได้นำพวกเขาให้หลงผิด
พวกเขาจึงได้ละไปจากพระเจ้าของพวกเขา และกระทำตนเป็นแพศยา
13พวกเขามอบเครื่องสักการะบนยอดเขา
และเผาของถวายบนเนินเขา
ที่ใต้ต้นโอ๊ก ต้นพ๊อพลาร์ และต้นเทเรบินธ์
เพราะต้นไม้เหล่านั้นเป็นที่ร่มรื่น
บรรดาลูกสาวของพวกเจ้าจึงได้กระทำตนเป็นแพศยา
และบรรดาเจ้าสาวของพวกเจ้าประพฤติผิดประเวณี
14เราจะไม่ลงโทษบรรดาลูกสาวของพวกเจ้า
เมื่อพวกเขากระทำตนเป็นแพศยา
และไม่ลงโทษบรรดาเจ้าสาวของพวกเจ้า
เมื่อพวกเขาประพฤติผิดประเวณี
เพราะบรรดาผู้ชายเองยังไปกับบรรดาหญิงแพศยา
และมอบเครื่องสักการะร่วมกับหญิงแพศยาประจำวิหาร
และคนที่ขาดความหยั่งรู้ก็จะพินาศ
15โอ อิสราเอลเอ๋ย แม้ว่าเจ้ากระทำตนเป็นแพศยา
ก็อย่าปล่อยให้ยูดาห์มีความผิด
อย่าเข้าไปในกิลกาล
หรือขึ้นไปยังเบธอาเวน
และอย่าสาบานดังนี้ว่า
‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’
16อิสราเอลหัวรั้นเหมือนลูกโคตัวเมีย
ฉะนั้นแล้ว พระผู้เป็นเจ้ายังจะให้พวกเขาเล็มหญ้า
อยู่ในทุ่งหญ้าเหมือนลูกแกะได้อย่างไร
17เอฟราอิมมีความสัมพันธ์กับรูปเคารพ
ก็ช่างเขา
18แม้เวลาเครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดแล้ว
พวกเขาก็ยังจะกระทำตนเป็นแพศยาต่อไป
บรรดาผู้นำของพวกเขารักวิถีทางที่น่าอับอาย
19ลมพายุจะหอบอุ้มพวกเขาไว้ใต้ปีกของมัน
และพวกเขาจะอับอายเพราะแท่นบูชาของพวกเขา
New Thai Version Foundation
