Brand Logo
  • 圣经
  • 资源
  • 计划
  • 联系我们
  • APP下载
  • 圣经
  • 搜索
  • 原文研究
  • 逐节对照
我的
跟随系统浅色深色简体中文香港繁體台灣繁體English
奉献
48:3 NVI
逐节对照
  • Nueva Versión Internacional - En las fortificaciones de Sión Dios se ha dado a conocer como refugio seguro.
  • 新标点和合本 - 神在其宫中, 自显为避难所。
  • 和合本2010(上帝版-简体) - 上帝在城的宫殿中, 自显为避难所。
  • 和合本2010(神版-简体) - 神在城的宫殿中, 自显为避难所。
  • 当代译本 - 上帝在城内的殿宇中, 祂亲自做这城的庇护。
  • 圣经新译本 -  神在城的堡垒中, 显明自己是避难所。
  • 中文标准译本 - 神在城的堡垒中, 显明自己是庇护所。
  • 现代标点和合本 - 神在其宫中 自显为避难所。
  • 和合本(拼音版) - 上帝在其宫中 自显为避难所。
  • New International Version - God is in her citadels; he has shown himself to be her fortress.
  • New International Reader's Version - God is there to keep it safe. He has shown himself to be like a fort to the city.
  • English Standard Version - Within her citadels God has made himself known as a fortress.
  • New Living Translation - God himself is in Jerusalem’s towers, revealing himself as its defender.
  • Christian Standard Bible - God is known as a stronghold in its citadels.
  • New American Standard Bible - In its palaces, God has made Himself known as a stronghold.
  • New King James Version - God is in her palaces; He is known as her refuge.
  • Amplified Bible - God, in her palaces, Has made Himself known as a stronghold.
  • American Standard Version - God hath made himself known in her palaces for a refuge.
  • King James Version - God is known in her palaces for a refuge.
  • New English Translation - God is in its fortresses; he reveals himself as its defender.
  • World English Bible - God has shown himself in her citadels as a refuge.
  • 新標點和合本 - 神在其宮中, 自顯為避難所。
  • 和合本2010(上帝版-繁體) - 上帝在城的宮殿中, 自顯為避難所。
  • 和合本2010(神版-繁體) - 神在城的宮殿中, 自顯為避難所。
  • 當代譯本 - 上帝在城內的殿宇中, 祂親自做這城的庇護。
  • 聖經新譯本 -  神在城的堡壘中, 顯明自己是避難所。
  • 呂振中譯本 - 在城裏的宮堡中 上帝使自己顯為高壘。
  • 中文標準譯本 - 神在城的堡壘中, 顯明自己是庇護所。
  • 現代標點和合本 - 神在其宮中 自顯為避難所。
  • 文理和合譯本 - 上帝在其宮室、自顯為高臺兮、
  • 文理委辦譯本 - 上帝端居郇宮、範衛民人、眾所知兮、
  • 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 主在其內之宮殿中、顯為護庇之天主、
  • 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 西溫 何嫻嫻。秀氣甲人寰。聖邑在其中。北有雙翠巒。
  • 현대인의 성경 - 하나님은 자기가 예루살렘의 요새 되심을 보여 주셨다.
  • Новый Русский Перевод - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод, версия с «Аллахом» - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод, версия для Таджикистана - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • La Bible du Semeur 2015 - Colline magnifique, ╵joie de la terre entière, mont de Sion, ╵tu es le véritable nord : ╵la demeure de Dieu , la cité du grand roi !
  • リビングバイブル - 神ご自身が、エルサレムの守りにつかれます。
  • Nova Versão Internacional - Nas suas cidadelas Deus se revela como sua proteção.
  • Hoffnung für alle - Der Berg Zion ragt im Norden auf – er ist voll Schönheit und Pracht. Die Stadt des großen Königs erfreut die ganze Welt.
  • Kinh Thánh Hiện Đại - Chính Đức Chúa Trời ngự trong các thành lũy, Ngài chính là tường thành kiên cố.
  • พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พระเจ้าทรงประทับในป้อมของนครนั้น พระองค์ทรงสำแดงพระองค์เองเป็นปราการของนคร
  • พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - พระ​เจ้า​ผู้​สถิต​ใน​ป้อม​ปราการ​ของ​เมือง ได้​สำแดง​พระ​องค์​ว่า เป็น​หลัก​ยึด​อัน​มั่นคง
交叉引用
  • 2 Crónicas 12:7 - Cuando el Señor vio que se habían humillado, le habló nuevamente a Semaías y le dijo: «Puesto que han mostrado humildad, ya no voy a destruirlos; dentro de poco tiempo los libraré. No voy a permitir que Sisac ejecute mi castigo sobre Jerusalén,
  • 2 Crónicas 20:1 - Después de esto, los moabitas, los amonitas y algunos de los meunitas le declararon la guerra a Josafat,
  • 2 Crónicas 20:2 - y alguien fue a informarle: «Del otro lado del Mar Muerto y de Edom viene contra ti una gran multitud. Ahora están en Jazezón Tamar, es decir, en Engadi».
  • 2 Crónicas 20:3 - Atemorizado, Josafat decidió consultar al Señor y proclamó un ayuno en todo Judá.
  • 2 Crónicas 20:4 - Los habitantes de todas las ciudades de Judá llegaron para pedir juntos la ayuda del Señor.
  • 2 Crónicas 20:5 - En el templo del Señor, frente al atrio nuevo, Josafat se puso de pie ante la asamblea de Judá y de Jerusalén,
  • 2 Crónicas 20:6 - y dijo: «Señor, Dios de nuestros antepasados, ¿no eres tú el Dios del cielo, y el que gobierna a todas las naciones? ¡Es tal tu fuerza y tu poder que no hay quien pueda resistirte!
  • 2 Crónicas 20:7 - ¿No fuiste tú, Dios nuestro, quien a los ojos de tu pueblo Israel expulsó a los habitantes de esta tierra? ¿Y no fuiste tú quien les dio para siempre esta tierra a los descendientes de tu amigo Abraham?
  • 2 Crónicas 20:8 - Ellos la habitaron y construyeron un santuario en tu honor, diciendo:
  • 2 Crónicas 20:9 - “Cuando nos sobrevenga una calamidad, o un castigo por medio de la espada, o la peste o el hambre, si nos congregamos ante ti, en este templo donde habitas, y clamamos a ti en medio de nuestra aflicción, tú nos escucharás y nos salvarás”.
  • 2 Crónicas 20:10 - »Cuando Israel salió de Egipto, tú no le permitiste que invadiera a los amonitas, ni a los moabitas ni a los del monte de Seír, sino que lo enviaste por otro camino para que no destruyera a esas naciones.
  • 2 Crónicas 20:11 - ¡Mira cómo nos pagan ahora, viniendo a arrojarnos de la tierra que tú nos diste como herencia!
  • 2 Crónicas 20:12 - Dios nuestro, ¿acaso no vas a dictar sentencia contra ellos? Nosotros no podemos oponernos a esa gran multitud que viene a atacarnos. ¡No sabemos qué hacer! ¡En ti hemos puesto nuestra esperanza!»
  • 2 Crónicas 20:13 - Todos los hombres de Judá estaban de pie delante del Señor, junto con sus mujeres y sus hijos, aun los más pequeños.
  • 2 Crónicas 20:14 - Entonces el Espíritu del Señor vino sobre Jahaziel, hijo de Zacarías y descendiente en línea directa de Benaías, Jeyel y Matanías. Este último era un levita de los hijos de Asaf que se encontraba en la asamblea.
  • 2 Crónicas 20:15 - Y dijo Jahaziel: «Escuchen, habitantes de Judá y de Jerusalén, y escuche también Su Majestad. Así dice el Señor: “No tengan miedo ni se acobarden cuando vean ese gran ejército, porque la batalla no es de ustedes, sino mía.
  • 2 Crónicas 20:16 - Mañana, cuando ellos suban por la cuesta de Sis, ustedes saldrán contra ellos y los encontrarán junto al arroyo, frente al desierto de Jeruel.
  • 2 Crónicas 20:17 - Pero ustedes no tendrán que intervenir en esta batalla. Simplemente, quédense quietos en sus puestos, para que vean la salvación que el Señor les dará. ¡Habitantes de Judá y de Jerusalén, no tengan miedo ni se acobarden! Salgan mañana contra ellos, porque yo, el Señor, estaré con ustedes”».
  • 2 Crónicas 20:18 - Josafat y todos los habitantes de Judá y de Jerusalén se postraron rostro en tierra y adoraron al Señor,
  • 2 Crónicas 20:19 - y los levitas de los hijos de Coat y de Coré se pusieron de pie para alabar al Señor a voz en cuello.
  • 2 Crónicas 20:20 - Al día siguiente, madrugaron y fueron al desierto de Tecoa. Mientras avanzaban, Josafat se detuvo y dijo: «Habitantes de Judá y de Jerusalén, escúchenme: ¡Confíen en el Señor, y serán librados! ¡Confíen en sus profetas, y tendrán éxito!»
  • 2 Crónicas 20:21 - Después de consultar con el pueblo, Josafat designó a los que irían al frente del ejército para cantar al Señor y alabar el esplendor de su santidad con el cántico: «Den gracias al Señor; su gran amor perdura para siempre».
  • 2 Crónicas 20:22 - Tan pronto como empezaron a entonar este cántico de alabanza, el Señor puso emboscadas contra los amonitas, los moabitas y los del monte de Seír que habían venido contra Judá, y los derrotó.
  • 2 Crónicas 20:23 - De hecho, los amonitas y los moabitas atacaron a los habitantes de los montes de Seír y los mataron hasta aniquilarlos. Luego de exterminar a los habitantes de Seír, ellos mismos se atacaron y se mataron unos a otros.
  • 2 Crónicas 20:24 - Cuando los hombres de Judá llegaron a la torre del desierto para ver el gran ejército enemigo, no vieron sino los cadáveres que yacían en tierra. ¡Ninguno había escapado con vida!
  • 2 Crónicas 20:25 - Entonces Josafat y su gente fueron para apoderarse del botín, y entre los cadáveres encontraron muchas riquezas, vestidos y joyas preciosas. Cada uno se apoderó de todo lo que quiso, hasta más no poder. Era tanto el botín que tardaron tres días en recogerlo.
  • 2 Crónicas 20:26 - El cuarto día se congregaron en el valle de Beracá, y alabaron al Señor; por eso llamaron a ese lugar el valle de Beracá, nombre con el que hasta hoy se le conoce.
  • 2 Crónicas 20:27 - Más tarde, todos los de Judá y Jerusalén, con Josafat a la cabeza, regresaron a Jerusalén llenos de gozo porque el Señor los había librado de sus enemigos.
  • 2 Crónicas 20:28 - Al llegar, entraron en el templo del Señor al son de arpas, liras y trompetas.
  • 2 Crónicas 20:29 - Al oír las naciones de la tierra cómo el Señor había peleado contra los enemigos de Israel, el temor de Dios se apoderó de ellas.
  • 2 Crónicas 20:30 - Por lo tanto, el reinado de Josafat disfrutó de tranquilidad, y Dios le dio paz por todas partes.
  • 2 Crónicas 20:31 - Josafat tenía treinta y cinco años cuando ascendió al trono de Judá, y reinó en Jerusalén veinticinco años. El nombre de su madre era Azuba hija de Siljí.
  • 2 Crónicas 20:32 - Siguió el buen ejemplo de su padre Asá y nunca se desvió de él, sino que hizo lo que agrada al Señor.
  • 2 Crónicas 20:33 - Sin embargo, no se quitaron los santuarios paganos, pues el pueblo aún no se había consagrado al Dios de sus antepasados.
  • 2 Crónicas 20:34 - Los demás acontecimientos del reinado de Josafat, desde el primero hasta el último, están escritos en las crónicas de Jehú hijo de Jananí, que forman parte del libro de los reyes de Israel.
  • 2 Crónicas 20:35 - Después de esto, Josafat se alió con el perverso Ocozías, rey de Israel,
  • 2 Crónicas 20:36 - para construir una flota mercante que iría a Tarsis. Los barcos los hacían en Ezión Guéber.
  • 2 Crónicas 20:37 - Entonces Eliezer hijo de Dodías, de Maresá, profetizó contra Josafat: «Por haberte aliado con Ocozías, el Señor destruirá lo que estás haciendo». En efecto, los barcos naufragaron y no pudieron ir a Tarsis.
  • Isaías 37:33 - »”Yo, el Señor, declaro esto acerca del rey de Asiria: »”No entrará en esta ciudad, ni lanzará contra ella una sola flecha. No se enfrentará a ella con escudos, ni construirá contra ella una rampa de asalto.
  • Isaías 37:34 - Volverá por el mismo camino que vino; ¡en esta ciudad no entrará! Yo, el Señor, lo afirmo.
  • Isaías 37:35 - Por mi causa, y por consideración a David mi siervo, defenderé esta ciudad y la salvaré”».
  • Isaías 37:36 - Entonces el ángel del Señor salió y mató a ciento ochenta y cinco mil hombres del campamento asirio. A la mañana siguiente, cuando los demás se levantaron, ¡allí estaban tendidos todos los cadáveres!
  • Salmo 76:1 - Dios es conocido en Judá; su nombre es exaltado en Israel.
  • Salmo 76:2 - En Salén se halla su santuario; en Sión está su morada.
  • Salmo 76:3 - Allí hizo pedazos las centelleantes saetas, los escudos, las espadas, las armas de guerra. Selah
  • Salmo 76:4 - Estás rodeado de esplendor; eres más imponente que las montañas eternas.
  • Salmo 76:5 - Los valientes yacen ahora despojados; han caído en el sopor de la muerte. Ninguno de esos hombres aguerridos volverá a levantar sus manos.
  • Salmo 46:7 - El Selah
  • Salmo 125:1 - Los que confían en el Señor son como el monte Sión, que jamás será conmovido, que permanecerá para siempre.
  • 2 Crónicas 14:9 - Zera el cusita marchó contra ellos al frente de un ejército de un millón de soldados y trescientos carros de guerra, y llegó hasta Maresá.
  • 2 Crónicas 14:10 - Asá le salió al encuentro en el valle de Sefata, y tomó posiciones cerca de Maresá.
  • 2 Crónicas 14:11 - Allí Asá invocó al Señor su Dios y le dijo: «Señor, solo tú puedes ayudar al débil y al poderoso. ¡Ayúdanos, Señor y Dios nuestro, porque en ti confiamos, y en tu nombre hemos venido contra esta multitud! ¡Tú, Señor, eres nuestro Dios! ¡No permitas que ningún mortal se alce contra ti!»
  • 2 Crónicas 14:12 - El Señor derrotó a los cusitas cuando estos lucharon contra Asá y Judá. Los cusitas huyeron,
  • 2 Crónicas 14:13 - pero Asá y su ejército los persiguieron hasta Guerar. Allí cayeron los cusitas, y ni uno de ellos quedó con vida, porque el Señor y su ejército los aniquilaron. Los de Judá se llevaron un enorme botín,
  • 2 Crónicas 14:14 - luego atacaron todas las ciudades que había alrededor de Guerar, las cuales estaban llenas de pánico ante el Señor, y las saquearon, pues había en ellas un gran botín.
  • 2 Crónicas 14:15 - Además, atacaron los campamentos, donde había mucho ganado, y se llevaron una gran cantidad de ovejas y camellos. Después de eso, regresaron a Jerusalén.
  • Zacarías 2:4 - y le dijo: «Corre a decirle a ese joven: »“Tanta gente habrá en Jerusalén, y tanto ganado, que Jerusalén llegará a ser una ciudad sin muros.
  • Zacarías 2:5 - En torno suyo —afirma el Señor— seré un muro de fuego, y dentro de ella seré su gloria”.
  • Isaías 4:5 - Entonces el Señor creará una nube de humo durante el día y un resplandor de fuego llameante durante la noche, sobre el monte Sión y sobre los que allí se reúnan. Por sobre toda la gloria habrá un toldo
  • Isaías 4:6 - que servirá de cobertizo, para dar sombra contra el calor del día, y de refugio y protección contra la lluvia y la tormenta.
逐节对照交叉引用
  • Nueva Versión Internacional - En las fortificaciones de Sión Dios se ha dado a conocer como refugio seguro.
  • 新标点和合本 - 神在其宫中, 自显为避难所。
  • 和合本2010(上帝版-简体) - 上帝在城的宫殿中, 自显为避难所。
  • 和合本2010(神版-简体) - 神在城的宫殿中, 自显为避难所。
  • 当代译本 - 上帝在城内的殿宇中, 祂亲自做这城的庇护。
  • 圣经新译本 -  神在城的堡垒中, 显明自己是避难所。
  • 中文标准译本 - 神在城的堡垒中, 显明自己是庇护所。
  • 现代标点和合本 - 神在其宫中 自显为避难所。
  • 和合本(拼音版) - 上帝在其宫中 自显为避难所。
  • New International Version - God is in her citadels; he has shown himself to be her fortress.
  • New International Reader's Version - God is there to keep it safe. He has shown himself to be like a fort to the city.
  • English Standard Version - Within her citadels God has made himself known as a fortress.
  • New Living Translation - God himself is in Jerusalem’s towers, revealing himself as its defender.
  • Christian Standard Bible - God is known as a stronghold in its citadels.
  • New American Standard Bible - In its palaces, God has made Himself known as a stronghold.
  • New King James Version - God is in her palaces; He is known as her refuge.
  • Amplified Bible - God, in her palaces, Has made Himself known as a stronghold.
  • American Standard Version - God hath made himself known in her palaces for a refuge.
  • King James Version - God is known in her palaces for a refuge.
  • New English Translation - God is in its fortresses; he reveals himself as its defender.
  • World English Bible - God has shown himself in her citadels as a refuge.
  • 新標點和合本 - 神在其宮中, 自顯為避難所。
  • 和合本2010(上帝版-繁體) - 上帝在城的宮殿中, 自顯為避難所。
  • 和合本2010(神版-繁體) - 神在城的宮殿中, 自顯為避難所。
  • 當代譯本 - 上帝在城內的殿宇中, 祂親自做這城的庇護。
  • 聖經新譯本 -  神在城的堡壘中, 顯明自己是避難所。
  • 呂振中譯本 - 在城裏的宮堡中 上帝使自己顯為高壘。
  • 中文標準譯本 - 神在城的堡壘中, 顯明自己是庇護所。
  • 現代標點和合本 - 神在其宮中 自顯為避難所。
  • 文理和合譯本 - 上帝在其宮室、自顯為高臺兮、
  • 文理委辦譯本 - 上帝端居郇宮、範衛民人、眾所知兮、
  • 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 主在其內之宮殿中、顯為護庇之天主、
  • 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 西溫 何嫻嫻。秀氣甲人寰。聖邑在其中。北有雙翠巒。
  • 현대인의 성경 - 하나님은 자기가 예루살렘의 요새 되심을 보여 주셨다.
  • Новый Русский Перевод - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод, версия с «Аллахом» - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • Восточный перевод, версия для Таджикистана - и простые, и знатные, равно и богатые, и бедные.
  • La Bible du Semeur 2015 - Colline magnifique, ╵joie de la terre entière, mont de Sion, ╵tu es le véritable nord : ╵la demeure de Dieu , la cité du grand roi !
  • リビングバイブル - 神ご自身が、エルサレムの守りにつかれます。
  • Nova Versão Internacional - Nas suas cidadelas Deus se revela como sua proteção.
  • Hoffnung für alle - Der Berg Zion ragt im Norden auf – er ist voll Schönheit und Pracht. Die Stadt des großen Königs erfreut die ganze Welt.
  • Kinh Thánh Hiện Đại - Chính Đức Chúa Trời ngự trong các thành lũy, Ngài chính là tường thành kiên cố.
  • พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พระเจ้าทรงประทับในป้อมของนครนั้น พระองค์ทรงสำแดงพระองค์เองเป็นปราการของนคร
  • พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - พระ​เจ้า​ผู้​สถิต​ใน​ป้อม​ปราการ​ของ​เมือง ได้​สำแดง​พระ​องค์​ว่า เป็น​หลัก​ยึด​อัน​มั่นคง
  • 2 Crónicas 12:7 - Cuando el Señor vio que se habían humillado, le habló nuevamente a Semaías y le dijo: «Puesto que han mostrado humildad, ya no voy a destruirlos; dentro de poco tiempo los libraré. No voy a permitir que Sisac ejecute mi castigo sobre Jerusalén,
  • 2 Crónicas 20:1 - Después de esto, los moabitas, los amonitas y algunos de los meunitas le declararon la guerra a Josafat,
  • 2 Crónicas 20:2 - y alguien fue a informarle: «Del otro lado del Mar Muerto y de Edom viene contra ti una gran multitud. Ahora están en Jazezón Tamar, es decir, en Engadi».
  • 2 Crónicas 20:3 - Atemorizado, Josafat decidió consultar al Señor y proclamó un ayuno en todo Judá.
  • 2 Crónicas 20:4 - Los habitantes de todas las ciudades de Judá llegaron para pedir juntos la ayuda del Señor.
  • 2 Crónicas 20:5 - En el templo del Señor, frente al atrio nuevo, Josafat se puso de pie ante la asamblea de Judá y de Jerusalén,
  • 2 Crónicas 20:6 - y dijo: «Señor, Dios de nuestros antepasados, ¿no eres tú el Dios del cielo, y el que gobierna a todas las naciones? ¡Es tal tu fuerza y tu poder que no hay quien pueda resistirte!
  • 2 Crónicas 20:7 - ¿No fuiste tú, Dios nuestro, quien a los ojos de tu pueblo Israel expulsó a los habitantes de esta tierra? ¿Y no fuiste tú quien les dio para siempre esta tierra a los descendientes de tu amigo Abraham?
  • 2 Crónicas 20:8 - Ellos la habitaron y construyeron un santuario en tu honor, diciendo:
  • 2 Crónicas 20:9 - “Cuando nos sobrevenga una calamidad, o un castigo por medio de la espada, o la peste o el hambre, si nos congregamos ante ti, en este templo donde habitas, y clamamos a ti en medio de nuestra aflicción, tú nos escucharás y nos salvarás”.
  • 2 Crónicas 20:10 - »Cuando Israel salió de Egipto, tú no le permitiste que invadiera a los amonitas, ni a los moabitas ni a los del monte de Seír, sino que lo enviaste por otro camino para que no destruyera a esas naciones.
  • 2 Crónicas 20:11 - ¡Mira cómo nos pagan ahora, viniendo a arrojarnos de la tierra que tú nos diste como herencia!
  • 2 Crónicas 20:12 - Dios nuestro, ¿acaso no vas a dictar sentencia contra ellos? Nosotros no podemos oponernos a esa gran multitud que viene a atacarnos. ¡No sabemos qué hacer! ¡En ti hemos puesto nuestra esperanza!»
  • 2 Crónicas 20:13 - Todos los hombres de Judá estaban de pie delante del Señor, junto con sus mujeres y sus hijos, aun los más pequeños.
  • 2 Crónicas 20:14 - Entonces el Espíritu del Señor vino sobre Jahaziel, hijo de Zacarías y descendiente en línea directa de Benaías, Jeyel y Matanías. Este último era un levita de los hijos de Asaf que se encontraba en la asamblea.
  • 2 Crónicas 20:15 - Y dijo Jahaziel: «Escuchen, habitantes de Judá y de Jerusalén, y escuche también Su Majestad. Así dice el Señor: “No tengan miedo ni se acobarden cuando vean ese gran ejército, porque la batalla no es de ustedes, sino mía.
  • 2 Crónicas 20:16 - Mañana, cuando ellos suban por la cuesta de Sis, ustedes saldrán contra ellos y los encontrarán junto al arroyo, frente al desierto de Jeruel.
  • 2 Crónicas 20:17 - Pero ustedes no tendrán que intervenir en esta batalla. Simplemente, quédense quietos en sus puestos, para que vean la salvación que el Señor les dará. ¡Habitantes de Judá y de Jerusalén, no tengan miedo ni se acobarden! Salgan mañana contra ellos, porque yo, el Señor, estaré con ustedes”».
  • 2 Crónicas 20:18 - Josafat y todos los habitantes de Judá y de Jerusalén se postraron rostro en tierra y adoraron al Señor,
  • 2 Crónicas 20:19 - y los levitas de los hijos de Coat y de Coré se pusieron de pie para alabar al Señor a voz en cuello.
  • 2 Crónicas 20:20 - Al día siguiente, madrugaron y fueron al desierto de Tecoa. Mientras avanzaban, Josafat se detuvo y dijo: «Habitantes de Judá y de Jerusalén, escúchenme: ¡Confíen en el Señor, y serán librados! ¡Confíen en sus profetas, y tendrán éxito!»
  • 2 Crónicas 20:21 - Después de consultar con el pueblo, Josafat designó a los que irían al frente del ejército para cantar al Señor y alabar el esplendor de su santidad con el cántico: «Den gracias al Señor; su gran amor perdura para siempre».
  • 2 Crónicas 20:22 - Tan pronto como empezaron a entonar este cántico de alabanza, el Señor puso emboscadas contra los amonitas, los moabitas y los del monte de Seír que habían venido contra Judá, y los derrotó.
  • 2 Crónicas 20:23 - De hecho, los amonitas y los moabitas atacaron a los habitantes de los montes de Seír y los mataron hasta aniquilarlos. Luego de exterminar a los habitantes de Seír, ellos mismos se atacaron y se mataron unos a otros.
  • 2 Crónicas 20:24 - Cuando los hombres de Judá llegaron a la torre del desierto para ver el gran ejército enemigo, no vieron sino los cadáveres que yacían en tierra. ¡Ninguno había escapado con vida!
  • 2 Crónicas 20:25 - Entonces Josafat y su gente fueron para apoderarse del botín, y entre los cadáveres encontraron muchas riquezas, vestidos y joyas preciosas. Cada uno se apoderó de todo lo que quiso, hasta más no poder. Era tanto el botín que tardaron tres días en recogerlo.
  • 2 Crónicas 20:26 - El cuarto día se congregaron en el valle de Beracá, y alabaron al Señor; por eso llamaron a ese lugar el valle de Beracá, nombre con el que hasta hoy se le conoce.
  • 2 Crónicas 20:27 - Más tarde, todos los de Judá y Jerusalén, con Josafat a la cabeza, regresaron a Jerusalén llenos de gozo porque el Señor los había librado de sus enemigos.
  • 2 Crónicas 20:28 - Al llegar, entraron en el templo del Señor al son de arpas, liras y trompetas.
  • 2 Crónicas 20:29 - Al oír las naciones de la tierra cómo el Señor había peleado contra los enemigos de Israel, el temor de Dios se apoderó de ellas.
  • 2 Crónicas 20:30 - Por lo tanto, el reinado de Josafat disfrutó de tranquilidad, y Dios le dio paz por todas partes.
  • 2 Crónicas 20:31 - Josafat tenía treinta y cinco años cuando ascendió al trono de Judá, y reinó en Jerusalén veinticinco años. El nombre de su madre era Azuba hija de Siljí.
  • 2 Crónicas 20:32 - Siguió el buen ejemplo de su padre Asá y nunca se desvió de él, sino que hizo lo que agrada al Señor.
  • 2 Crónicas 20:33 - Sin embargo, no se quitaron los santuarios paganos, pues el pueblo aún no se había consagrado al Dios de sus antepasados.
  • 2 Crónicas 20:34 - Los demás acontecimientos del reinado de Josafat, desde el primero hasta el último, están escritos en las crónicas de Jehú hijo de Jananí, que forman parte del libro de los reyes de Israel.
  • 2 Crónicas 20:35 - Después de esto, Josafat se alió con el perverso Ocozías, rey de Israel,
  • 2 Crónicas 20:36 - para construir una flota mercante que iría a Tarsis. Los barcos los hacían en Ezión Guéber.
  • 2 Crónicas 20:37 - Entonces Eliezer hijo de Dodías, de Maresá, profetizó contra Josafat: «Por haberte aliado con Ocozías, el Señor destruirá lo que estás haciendo». En efecto, los barcos naufragaron y no pudieron ir a Tarsis.
  • Isaías 37:33 - »”Yo, el Señor, declaro esto acerca del rey de Asiria: »”No entrará en esta ciudad, ni lanzará contra ella una sola flecha. No se enfrentará a ella con escudos, ni construirá contra ella una rampa de asalto.
  • Isaías 37:34 - Volverá por el mismo camino que vino; ¡en esta ciudad no entrará! Yo, el Señor, lo afirmo.
  • Isaías 37:35 - Por mi causa, y por consideración a David mi siervo, defenderé esta ciudad y la salvaré”».
  • Isaías 37:36 - Entonces el ángel del Señor salió y mató a ciento ochenta y cinco mil hombres del campamento asirio. A la mañana siguiente, cuando los demás se levantaron, ¡allí estaban tendidos todos los cadáveres!
  • Salmo 76:1 - Dios es conocido en Judá; su nombre es exaltado en Israel.
  • Salmo 76:2 - En Salén se halla su santuario; en Sión está su morada.
  • Salmo 76:3 - Allí hizo pedazos las centelleantes saetas, los escudos, las espadas, las armas de guerra. Selah
  • Salmo 76:4 - Estás rodeado de esplendor; eres más imponente que las montañas eternas.
  • Salmo 76:5 - Los valientes yacen ahora despojados; han caído en el sopor de la muerte. Ninguno de esos hombres aguerridos volverá a levantar sus manos.
  • Salmo 46:7 - El Selah
  • Salmo 125:1 - Los que confían en el Señor son como el monte Sión, que jamás será conmovido, que permanecerá para siempre.
  • 2 Crónicas 14:9 - Zera el cusita marchó contra ellos al frente de un ejército de un millón de soldados y trescientos carros de guerra, y llegó hasta Maresá.
  • 2 Crónicas 14:10 - Asá le salió al encuentro en el valle de Sefata, y tomó posiciones cerca de Maresá.
  • 2 Crónicas 14:11 - Allí Asá invocó al Señor su Dios y le dijo: «Señor, solo tú puedes ayudar al débil y al poderoso. ¡Ayúdanos, Señor y Dios nuestro, porque en ti confiamos, y en tu nombre hemos venido contra esta multitud! ¡Tú, Señor, eres nuestro Dios! ¡No permitas que ningún mortal se alce contra ti!»
  • 2 Crónicas 14:12 - El Señor derrotó a los cusitas cuando estos lucharon contra Asá y Judá. Los cusitas huyeron,
  • 2 Crónicas 14:13 - pero Asá y su ejército los persiguieron hasta Guerar. Allí cayeron los cusitas, y ni uno de ellos quedó con vida, porque el Señor y su ejército los aniquilaron. Los de Judá se llevaron un enorme botín,
  • 2 Crónicas 14:14 - luego atacaron todas las ciudades que había alrededor de Guerar, las cuales estaban llenas de pánico ante el Señor, y las saquearon, pues había en ellas un gran botín.
  • 2 Crónicas 14:15 - Además, atacaron los campamentos, donde había mucho ganado, y se llevaron una gran cantidad de ovejas y camellos. Después de eso, regresaron a Jerusalén.
  • Zacarías 2:4 - y le dijo: «Corre a decirle a ese joven: »“Tanta gente habrá en Jerusalén, y tanto ganado, que Jerusalén llegará a ser una ciudad sin muros.
  • Zacarías 2:5 - En torno suyo —afirma el Señor— seré un muro de fuego, y dentro de ella seré su gloria”.
  • Isaías 4:5 - Entonces el Señor creará una nube de humo durante el día y un resplandor de fuego llameante durante la noche, sobre el monte Sión y sobre los que allí se reúnan. Por sobre toda la gloria habrá un toldo
  • Isaías 4:6 - que servirá de cobertizo, para dar sombra contra el calor del día, y de refugio y protección contra la lluvia y la tormenta.
圣经
资源
计划
奉献