逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - “จงระลึกถึงกฎบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของเรา กฎเกณฑ์ และคำบัญชาที่เรามอบให้แก่เขาที่โฮเรบสำหรับอิสราเอลทั้งปวง
- 新标点和合本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（上帝版-简体） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（神版-简体） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- 当代译本 - “你们要铭记我仆人摩西的律法，就是我在何烈山借着他传给以色列人的律例和典章。
- 圣经新译本 - “你们要谨记我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例和典章。
- 中文标准译本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山吩咐他给全体以色列人的律例和法规。
- 现代标点和合本 - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例、典章。
- 和合本（拼音版） - “你们当记念我仆人摩西的律法，就是我在何烈山为以色列众人所吩咐他的律例典章。
- New International Version - “Remember the law of my servant Moses, the decrees and laws I gave him at Horeb for all Israel.
- New International Reader's Version - “Remember the law my servant Moses gave you. Remember the rules and laws I gave him at Mount Horeb. They were for the whole nation of Israel.
- English Standard Version - “Remember the law of my servant Moses, the statutes and rules that I commanded him at Horeb for all Israel.
- New Living Translation - “Remember to obey the Law of Moses, my servant—all the decrees and regulations that I gave him on Mount Sinai for all Israel.
- The Message - “Remember and keep the revelation I gave through my servant Moses, the revelation I commanded at Horeb for all Israel, all the rules and procedures for right living.
- Christian Standard Bible - “Remember the instruction of Moses my servant, the statutes and ordinances I commanded him at Horeb for all Israel.
- New American Standard Bible - “Remember the Law of Moses My servant, the statutes and ordinances which I commanded him in Horeb for all Israel.
- New King James Version - “Remember the Law of Moses, My servant, Which I commanded him in Horeb for all Israel, With the statutes and judgments.
- Amplified Bible - “Remember [with thoughtful concern] the Law of Moses My servant, the statutes and the ordinances which I commanded him on [Mount] Horeb [to give] to all Israel.
- American Standard Version - Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, even statutes and ordinances.
- King James Version - Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, with the statutes and judgments.
- New English Translation - “Remember the law of my servant Moses, to whom at Horeb I gave rules and regulations for all Israel to obey.
- World English Bible - “Remember the law of Moses my servant, which I commanded to him in Horeb for all Israel, even statutes and ordinances.
- 新標點和合本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 和合本2010（神版-繁體） - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例典章。
- 當代譯本 - 「你們要銘記我僕人摩西的律法，就是我在何烈山藉著他傳給以色列人的律例和典章。
- 聖經新譯本 - “你們要謹記我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例和典章。
- 呂振中譯本 - 『你們要記得我僕人 摩西 的律法，就是我在 何烈 山 為 以色列 眾人所吩咐他、的律例和典章。
- 中文標準譯本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山吩咐他給全體以色列人的律例和法規。
- 現代標點和合本 - 「你們當記念我僕人摩西的律法，就是我在何烈山為以色列眾人所吩咐他的律例、典章。
- 文理和合譯本 - 我僕摩西之法律、我在何烈所命、傳於以色列之典章律例、爾其憶之、
- 文理委辦譯本 - 昔在何烈、我以禮儀法度、賜於我僕摩西、播傳於以色列族、爾當銘記、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 爾曹當記憶我僕 摩西 所傳之律法、即昔在 何烈 、我命彼傳於 以色列 民眾之律例法度、
- Nueva Versión Internacional - »Acuérdense de la ley de mi siervo Moisés. Recuerden los preceptos y las leyes que le di en Horeb para todo Israel.
- 현대인의 성경 - “너희는 내가 시내산에서 모든 이스라엘 백성을 위해 내 종 모세에게 준 법과 규정을 기억하라.
- Новый Русский Перевод - Помните Закон Моего слуги Моисея, установления и правила, которые Я вручил ему для Израиля на Хориве.
- Восточный перевод - Помните Закон Моего раба Мусы, установления и правила, которые Я вручил ему для Исраила на горе Синай .
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Помните Закон Моего раба Мусы, установления и правила, которые Я вручил ему для Исраила на горе Синай .
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Помните Закон Моего раба Мусо, установления и правила, которые Я вручил ему для Исроила на горе Синай .
- リビングバイブル - 「わたしがホレブ山（シナイ山）で、 わたしのしもべモーセを通して 全イスラエルに与えた律法を守ることを 忘れてはならない。
- Nova Versão Internacional - “Lembrem-se da Lei do meu servo Moisés, dos decretos e das ordenanças que lhe dei em Horebe para todo o povo de Israel.
- Kinh Thánh Hiện Đại - “Các ngươi phải ghi nhớ các luật lệ, quy tắc, và chỉ thị Ta truyền cho toàn dân Ít-ra-ên qua Môi-se, đầy tớ Ta tại núi Hô-rếp.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - “จงระลึกถึงบทบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของเรา คือกฎหมายและบทบัญญัติต่างๆ ซึ่งเรามอบให้โมเสสบนภูเขาโฮเรบสำหรับชนชาติอิสราเอลทั้งปวง
交叉引用
- อิสยาห์ 8:20 - ในเรื่องกฎบัญญัติและเรื่องคำพยาน ถ้าพวกเขาไม่พูดด้วยคำเช่นนี้ ก็เป็นเพราะว่า พวกเขาไม่มีแสงแห่งรุ่งอรุณ
- สดุดี 147:19 - พระองค์ประกาศคำกล่าวของพระองค์แก่ยาโคบ กฎเกณฑ์และคำบัญชาของพระองค์แก่อิสราเอล
- สดุดี 147:20 - พระองค์ไม่ได้กระทำอย่างนี้กับประชาชาติทั้งปวง พวกเขาไม่ทราบคำบัญชาของพระองค์ จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
- ลูกา 10:25 - ครั้งหนึ่งผู้เชี่ยวชาญฝ่ายกฎบัญญัติลุกขึ้นถามเป็นการทดสอบพระเยซูว่า “อาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องปฏิบัติอย่างไรจึงจะได้ชีวิตอันเป็นนิรันดร์”
- ลูกา 10:26 - พระองค์ตอบว่า “ในหมวดกฎบัญญัติเขียนไว้อย่างไร แล้วท่านอ่านได้ความว่าอย่างไร”
- ลูกา 10:27 - เขาตอบว่า “‘จงรักพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอย่างสุดดวงใจ สุดดวงจิต สุดกำลัง และสุดความคิดของท่าน’ และ ‘จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง’”
- ลูกา 10:28 - พระเยซูตอบว่า “ท่านตอบได้ถูกต้องแล้ว จงทำอย่างนั้นแล้วจะได้ชีวิต”
- ยอห์น 5:39 - ท่านค้นหาในพระคัมภีร์เพราะคิดว่าจะมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ในนั้น แต่พระคัมภีร์นั้นเองที่ยืนยันถึงเรา
- ยอห์น 5:40 - ท่านทั้งหลายกลับไม่ยอมที่จะมาหาเราเพื่อจะให้ได้ชีวิต
- ยอห์น 5:41 - เราไม่รับบารมีจากมนุษย์
- ยอห์น 5:42 - เรารู้ว่าพวกท่านเป็นอย่างไร คือท่านไม่มีความรักของพระเจ้าอยู่ในตัวท่าน
- ยอห์น 5:43 - เรามาในพระนามของพระบิดาของเรา แต่พวกท่านไม่รับเรา ในขณะที่ผู้อื่นมาในนามของเขาเอง ท่านกลับจะรับเขา
- ยอห์น 5:44 - พวกท่านจะเชื่อกันได้อย่างไร ในเมื่อท่านได้รับคำสรรเสริญจากกันและกัน โดยไม่ได้แสวงหาคำสรรเสริญที่มาจากพระเจ้าแต่พระองค์เดียว
- ยอห์น 5:45 - อย่าคิดว่าเราจะมากล่าวหาท่านต่อหน้าพระบิดา โมเสสซึ่งท่านได้ฝากความหวังไว้ต่างหากได้กล่าวหาพวกท่าน
- ยอห์น 5:46 - ถ้าพวกท่านเชื่อในโมเสสแล้ว ท่านก็จะเชื่อในเรา เพราะโมเสสเคยเขียนไว้เกี่ยวกับเรา
- ยอห์น 5:47 - แต่ถ้าหากท่านไม่เชื่อสิ่งที่โมเสสเขียนแล้ว ท่านจะเชื่อคำกล่าวของเราได้อย่างไร”
- โรม 3:31 - เช่นนั้นแล้วเรายกเลิกกฎบัญญัติโดยการมีความเชื่อหรือ ไม่มีทางจะเป็นเช่นนั้น แต่ตรงกันข้าม เราสนับสนุนกฎบัญญัติเสียอีก
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:5 - ดูสิ เราได้สอนพวกท่านเรื่องกฎเกณฑ์และคำบัญชาตามที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราบัญชาไว้ เพื่อให้ท่านปฏิบัติตามในแผ่นดินที่ท่านกำลังเข้าไปยึดครอง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:6 - ท่านจงรักษาและปฏิบัติตาม แสดงให้บรรดาชนชาติเห็นสติปัญญาและความเข้าใจของท่าน เมื่อเขาได้ยินกฎเกณฑ์เหล่านี้เขาจะพูดว่า ‘ประชาชาติที่ยิ่งใหญ่นี้กอปรด้วยสติปัญญา และเป็นชนชาติที่มีความเข้าใจจริงทีเดียว’
- อิสยาห์ 42:21 - เพื่อความชอบธรรมของพระองค์ พระผู้เป็นเจ้ายินดีที่จะให้กฎบัญญัติของพระองค์เป็นที่ประจักษ์และ ยิ่งใหญ่
- มัทธิว 5:17 - อย่าคิดว่าเรามาเพื่อล้มล้างกฎบัญญัติหรือคำสั่งสอนของผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า เรามิได้มาเพื่อล้มล้างสิ่งเหล่านั้น แต่เพื่อเป็นไปตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์
- มัทธิว 5:18 - เราขอบอกความจริงกับท่านว่า ตราบที่สวรรค์และโลกคงอยู่ แม้แต่ตัวหนังสือเล็กสุดหรือจุดๆ หนึ่งจะไม่ถูกตัดออกไปจากกฎบัญญัติ จนกว่าทุกสิ่งที่บันทึกไว้จะสัมฤทธิผล
- มัทธิว 5:19 - ฉะนั้นผู้ใดก็ตามที่ฝ่าฝืนพระบัญญัติข้อเล็กน้อย ข้อหนึ่งข้อใดและสอนผู้อื่นให้ทำตามด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้น้อยที่สุดในอาณาจักรแห่งสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามและสอนพระบัญญัติ ผู้นั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรแห่งสวรรค์
- มัทธิว 5:20 - เราขอบอกท่านว่า ถ้าการกระทำของท่านที่เป็นไปตามความชอบธรรมไม่เหนือไปกว่าของพวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติและฟาริสีแล้ว ท่านจะไม่มีวันเข้าสู่อาณาจักรแห่งสวรรค์ได้
- อพยพ 21:1 - ต่อไปนี้เป็นคำสั่งที่เจ้าจะต้องแจ้งให้พวกเขารู้
- อพยพ 21:2 - เวลาเจ้าซื้อทาสชาวฮีบรู เขาจะรับใช้ได้นานถึง 6 ปี แต่พอปีที่เจ็ด เขาจะเป็นอิสระโดยไม่ต้องจ่ายค่าไถ่ถอนอะไรเลย
- อพยพ 21:3 - ถ้าเขามาเพียงลำพัง เขาก็ไปเพียงลำพังคนเดียว แต่ถ้าเขามากับภรรยา เขาก็ควรพาภรรยาไปด้วย
- อพยพ 21:4 - ถ้านายของเขาหาภรรยาให้เขา และนางมีบุตรชายบุตรหญิงกับเขา ทั้งภรรยาและลูกๆ ของนางจะต้องเป็นของนาย และเขาจะต้องไปเพียงลำพัง
- อพยพ 21:5 - ถ้าทาสผู้นั้นบอกว่า ‘ข้าพเจ้ารักนาย ภรรยาและลูกๆ ของข้าพเจ้า และไม่ต้องการมีอิสระ’
- อพยพ 21:6 - นายของเขาจะต้องให้เขาไปหาพระเจ้า ให้เขาไปที่ประตูหรือวงกบประตู นายของเขาจะเจาะหูเขาข้างหนึ่งด้วยเหล็กแหลม แล้วเขาจะรับใช้นายของเขาไปตลอดชีวิต
- อพยพ 21:7 - ถ้าชายใดขายบุตรหญิงของตนเป็นทาส เธอจะไม่ได้รับการปลดปล่อยให้มีอิสระเหมือนทาสชาย
- อพยพ 21:8 - ถ้านายไม่พอใจจะรับเธอไว้เป็นภรรยา เขาก็จะต้องให้บิดาซื้อเธอกลับไป เขาจะไม่มีสิทธิ์ขายเธอให้กับชนชาติอื่น เพราะเขาไม่ได้ให้ความเป็นธรรมแก่เธอ
- อพยพ 21:9 - ถ้าเขาตกลงใจจะให้เธอเป็นของบุตรชายของเขา เขาจะต้องปฏิบัติต่อเธอเสมอด้วยบุตรหญิง
- อพยพ 21:10 - ถ้าเขามีภรรยาเพิ่มขึ้นอีก ก็ต้องไม่ลดจำนวนอาหาร เสื้อผ้าหรือสิทธิ์ของภรรยาคนเก่าให้น้อยลง
- อพยพ 21:11 - ถ้าหากว่าเขาไม่ปฏิบัติทั้ง 3 ข้อนี้ต่อเธอ เธอจะเป็นอิสระโดยไม่ต้องเสียเงิน
- อพยพ 21:12 - ใครก็ตามที่ทุบตีผู้อื่นจนตายต้องรับโทษถึงตาย
- อพยพ 21:13 - แต่ถ้าเขาไม่ได้ตั้งใจทำ และพระเจ้าปล่อยให้เกิดขึ้น เราก็จะเลือกที่แห่งหนึ่งเพื่อให้เขาหลบหนีไปอยู่ได้
- อพยพ 21:14 - แต่ถ้าผู้ใดทำร้ายผู้อื่นโดยจงใจฆ่าให้ตาย เจ้าจะลากตัวเขาไปจากแท่นบูชาของเรา ให้เขาต้องโทษถึงตายได้
- อพยพ 21:15 - ใครก็ตามที่ทุบตีบิดามารดาของตนต้องรับโทษถึงตาย
- อพยพ 21:16 - ใครก็ตามที่ลักตัวคนไปขายหรือถูกจับได้ว่า คนที่ถูกลักไปอยู่ด้วยกับเขา เขาจะต้องรับโทษถึงตาย
- อพยพ 21:17 - ใครก็ตามที่สาปแช่งบิดามารดาของตนจะได้รับโทษถึงตาย
- อพยพ 21:18 - ถ้าคนวิวาทกัน คนใดคนหนึ่งขว้างก้อนหินหรือชกอีกคนด้วยหมัดจนบาดเจ็บสาหัส แต่ยังไม่ถึงตาย
- อพยพ 21:19 - ถ้าเขายังลุกขึ้นยันไม้เท้าเดินไปมาได้อีก คนที่ทุบตีเขาก็จะพ้นโทษ แต่จะต้องชดใช้ค่าป่วยการและเป็นธุระจนกว่าเขาจะหายดี
- อพยพ 21:20 - หากชายใดทุบตีทาสชายและทาสหญิงของตนด้วยไม้จนตายคามือ เขาจะต้องถูกลงโทษ
- อพยพ 21:21 - แต่ถ้าทาสนั้นมีชีวิตอยู่ได้ต่ออีกวันสองวัน เขาจะไม่ถูกลงโทษ เพราะทาสเป็นสมบัติของเขา
- อพยพ 21:22 - ถ้าผู้ชายต่อสู้กัน แล้วหญิงมีครรภ์ต้องแท้งลูกด้วยเหตุจากถูกลูกหลง แต่ไม่ได้มีรอยบาดเจ็บอื่นใด คนที่ทำให้นางแท้งต้องถูกปรับตามแต่สามีของหญิงผู้นั้นจะเรียกร้อง เขาจะต้องจ่ายตามที่ผู้ตัดสินความเห็นสมควร
- อพยพ 21:23 - แต่ถ้านางเกิดบาดเจ็บสาหัส เจ้าจะต้องทดแทนชีวิตด้วยชีวิต
- มัทธิว 19:16 - ครั้งหนึ่งมีคนหนึ่งมาถามพระองค์ว่า “อาจารย์ ข้าพเจ้าควรจะทำอะไรที่ประเสริฐ เพื่อได้รับชีวิตอันเป็นนิรันดร์”
- มัทธิว 19:17 - พระองค์กล่าวว่า “ทำไมท่านจึงถามเราว่าอะไรประเสริฐ มีเพียงผู้เดียวที่ประเสริฐ แต่ถ้าท่านปรารถนาจะได้ชีวิต ก็จงปฏิบัติตามพระบัญญัติ”
- มัทธิว 19:18 - เขาพูดว่า “ข้อไหนบ้าง” พระเยซูกล่าวว่า “อย่าฆ่าคน อย่าผิดประเวณี อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ
- มัทธิว 19:19 - จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า และจงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง”
- มัทธิว 19:20 - ชายหนุ่มพูดกับพระองค์ว่า “สิ่งเหล่านี้ข้าพเจ้าปฏิบัติตามอยู่แล้ว ข้าพเจ้ายังขาดอะไรอีก”
- มัทธิว 19:21 - พระเยซูกล่าวว่า “ถ้าท่านอยากเป็นผู้ที่ดีเพียบพร้อมทุกประการ ก็จงไปขายสิ่งของที่ท่านมีเพื่อแจกจ่ายให้แก่คนยากไร้ แล้วท่านจะมีสมบัติในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด”
- มัทธิว 19:22 - เมื่อชายหนุ่มคนนั้นได้ยินคำที่กล่าวแล้ว ก็เดินจากไปด้วยความเศร้า เพราะเขาเป็นคนที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย
- โรม 13:1 - ทุกคนควรยอมเชื่อฟังพวกที่มีสิทธิอำนาจในระดับปกครองบ้านเมือง เพราะไม่มีอำนาจใดเลยที่ไม่ได้มาจากพระเจ้า และอำนาจที่มีอยู่นั้นพระเจ้าได้กำหนดขึ้น
- โรม 13:2 - ฉะนั้นคนที่ฝ่าฝืนอำนาจ ก็เท่ากับต่อต้านสิ่งที่พระเจ้าได้แต่งตั้งขึ้น แล้วพวกเขาเหล่านั้นจะได้รับการลงโทษเอง
- โรม 13:3 - เพราะว่าบรรดาผู้มีสิทธิอำนาจไม่เป็นที่น่ากลัวเลยสำหรับคนประพฤติดี แต่น่ากลัวสำหรับคนประพฤติชั่ว ท่านอยากใช้ชีวิตโดยไม่มีความกลัวต่อผู้มีสิทธิอำนาจไหม ถ้าเช่นนั้นก็จงประพฤติดี และเขาจะยกย่องท่าน
- โรม 13:4 - เพราะเขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าที่มีไว้เพื่อให้ประโยชน์แก่ท่าน แต่ถ้าท่านทำสิ่งชั่วร้าย ก็จงมีความกลัวเถิด เพราะเขาไม่ได้ถือดาบไว้เฉยๆ ในเมื่อเขาเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า คือเป็นผู้ลงโทษคนที่ประพฤติชั่ว
- โรม 13:5 - ฉะนั้นท่านจึงจำเป็นต้องยอมเชื่อฟัง ไม่ใช่เพื่อเลี่ยงการถูกลงโทษเท่านั้น แต่เพื่อมโนธรรมด้วย
- โรม 13:6 - เพราะเหตุนี้ ท่านจึงต้องเสียภาษีด้วย เพราะว่าผู้อยู่ในระดับปกครองเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า และอุทิศตนในการปฏิบัติหน้าที่นี้
- โรม 13:7 - จงให้แก่ทุกคนที่ควรจะได้รับ เสียภาษีรายได้และภาษีสินค้าตามที่ควรจะเสีย จงเกรงกลัวคนที่น่ายำเกรง จงให้เกียรติแก่คนที่ควรได้รับ
- โรม 13:8 - อย่าเป็นหนี้ผู้ใด นอกจากความรักที่มีต่อกัน เพราะคนที่รักเพื่อนบ้านได้ปฏิบัติตามกฎบัญญัติอย่างครบถ้วนแล้ว
- โรม 13:9 - กฎบัญญัติมีว่า “อย่าผิดประเวณี อย่าฆ่าคน อย่าขโมย อย่าโลภ” และพระบัญญัติอื่นใดอีกที่มีก็รวมความได้คือ “จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง”
- โรม 13:10 - คนที่มีความรักย่อมไม่กระทำผิดต่อเพื่อนบ้าน ฉะนั้นความรักจึงเป็นการปฏิบัติตามกฎบัญญัติอย่างครบถ้วน
- ลูกา 16:29 - อับราฮัมตอบว่า ‘คนพวกนั้นมีโมเสสและเหล่าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า จงให้น้องๆ ของเจ้าฟังพวกเขาเถิด’
- ลูกา 16:30 - เขาพูดว่า ‘อย่าเลย คุณพ่ออับราฮัม ถ้าคนที่ตายแล้วไปบอกพวกเขา เขาจะได้กลับใจ’
- ลูกา 16:31 - อับราฮัมตอบว่า ‘ถ้าเขาไม่ฟังโมเสสและเหล่าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า แม้จะมีผู้ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย เขาก็จะไม่มีวันเชื่อ’”
- เลวีนิติ 1:1 - พระผู้เป็นเจ้าเรียกโมเสสจากกระโจมที่นัดหมายและกล่าวกับท่านว่า
- เลวีนิติ 1:2 - “จงบอกชาวอิสราเอลตามนี้ ‘เมื่อผู้ใดนำของมาถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า เจ้าจงนำสัตว์เลี้ยงอันเป็นของถวายมาจากฝูงโคหรือฝูงแพะแกะ
- เลวีนิติ 1:3 - ถ้าสัตว์ที่เขาจะใช้เผาเป็นของถวาย เป็นสัตว์ที่มาจากฝูงโค เขาจะต้องถวายโคหนุ่มที่ปราศจากตำหนิ ณ ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย เพื่อพระผู้เป็นเจ้าจะได้ยอมรับเขา
- เลวีนิติ 1:4 - ให้เขาวางมือบนหัวสัตว์ที่จะใช้เผาเป็นของถวาย เพื่อให้มีการยอมรับในพิธีชดใช้บาปของเขา
- เลวีนิติ 1:5 - แล้วให้เขาฆ่าโคหนุ่มตัวนั้น ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า บรรดาปุโรหิตผู้เป็นบุตรของอาโรนถวายเลือดด้วยการสาดลงรอบๆ แท่นบูชาซึ่งตั้งอยู่หน้าทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย
- เลวีนิติ 1:6 - และให้เขาถลกหนังสัตว์ที่จะเผาเป็นของถวาย แล้วหั่นเป็นท่อนๆ
- เลวีนิติ 1:7 - บรรดาบุตรของอาโรนปุโรหิตก็จุดไฟที่แท่นบูชาแล้วเรียงฟืนไว้ให้เป็นระเบียบ
- มาระโก 12:28 - คนหนึ่งในพวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติมาและได้ยินการโต้เถียงกัน และทราบว่าพระเยซูได้ตอบพวกเขาได้ดีจึงถามพระองค์ว่า “พระบัญญัติข้อใดสำคัญที่สุด”
- มาระโก 12:29 - พระเยซูกล่าวว่า “ข้อที่สำคัญที่สุดคือ ‘จงฟังเถิด อิสราเอลเอ๋ย พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราเป็นพระผู้เป็นเจ้าแต่เพียงผู้เดียว
- มาระโก 12:30 - และจงรักพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอย่างสุดดวงใจ สุดดวงจิต สุดความคิด และสุดกำลังของท่าน’
- มาระโก 12:31 - ข้อที่สองคือ ‘จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง’ ไม่มีพระบัญญัติข้ออื่นใดที่ยิ่งใหญ่กว่า 2 ข้อนี้”
- มาระโก 12:32 - อาจารย์ฝ่ายกฎบัญญัติพูดกับพระองค์ว่า “ถูกต้องแล้ว อาจารย์ ท่านได้กล่าวโดยแท้จริงว่ามีเพียงพระเจ้าผู้เดียว และนอกจากพระองค์แล้วไม่มีผู้ใดอีก
- มาระโก 12:33 - และการที่รักพระองค์อย่างสุดดวงใจ สุดความคิด และสุดกำลัง และจงรักเพื่อนบ้านของท่านให้เหมือนรักตนเอง สำคัญยิ่งกว่าสัตว์ที่เผาเป็นของถวายและเครื่องสักการะทั้งปวง”
- มาระโก 12:34 - เมื่อพระเยซูเห็นว่าเขาได้ตอบด้วยการไตร่ตรองจากสติปัญญา พระองค์จึงกล่าวกับเขาว่า “ท่านอยู่ใกล้อาณาจักรของพระเจ้าแล้ว” หลังจากนั้นไม่มีใครกล้าซักถามสิ่งใดกับพระองค์อีก
- มัทธิว 22:36 - “อาจารย์ พระบัญญัติข้อใดในหมวดกฎบัญญัติยิ่งใหญ่ที่สุด”
- มัทธิว 22:37 - พระองค์ตอบว่า “‘จงรักพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอย่างสุดดวงใจ สุดดวงจิต และสุดความคิดของท่าน’
- มัทธิว 22:38 - นี่คือพระบัญญัติแรกและสำคัญที่สุด
- มัทธิว 22:39 - พระบัญญัติที่สองก็เหมือนกัน ‘จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง’
- มัทธิว 22:40 - ทั้งหมวดกฎบัญญัติและหมวดผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าขึ้นอยู่กับพระบัญญัติ 2 ข้อนี้”
- อพยพ 20:3 - นอกจากเราแล้ว เจ้าจงอย่านมัสการเทพเจ้าใดๆ
- อพยพ 20:4 - อย่าสร้างรูปเคารพหรือสิ่งใดที่มีลักษณะเหมือนสิ่งที่อยู่ในสวรรค์เบื้องบน หรืออยู่ในโลกเบื้องล่าง หรืออยู่ในน้ำใต้โลกให้แก่ตนเอง
- อพยพ 20:5 - อย่าก้มกราบหรือบูชาสิ่งเหล่านั้น เพราะเราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า พระเจ้าผู้หวงแหน เราจะทำให้บาปของบิดาตกทอดถึงบุตรของเขาต่อเนื่องไปจน 3 และ 4 ชั่วอายุของผู้ที่เกลียดชังเรา
- อพยพ 20:6 - แต่เราจะแสดงความรักอันมั่นคงนับพันๆ ชั่วอายุของผู้ที่รักเราและปฏิบัติตามบัญญัติของเรา
- อพยพ 20:7 - อย่าใช้ชื่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้าในทางที่ผิด เพราะพระองค์จะถือโทษต่อคนที่นำชื่อของพระองค์ไปใช้ในทางที่ผิด
- อพยพ 20:8 - จงระลึกถึงวันสะบาโตโดยนับว่าเป็นวันบริสุทธิ์
- อพยพ 20:9 - เจ้าจะลงแรงทำงานทั้งสิ้นของเจ้า 6 วัน
- อพยพ 20:10 - แต่วันที่เจ็ดเป็นวันสะบาโตสำหรับพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า เจ้าอย่าทำงานใดๆ ในวันนั้น ไม่ว่าจะเป็นตัวเจ้า บุตรชายบุตรหญิง ผู้รับใช้ชายและหญิง หรือแม้แต่สัตว์ใช้งานของเจ้า และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในเมืองของเจ้า
- อพยพ 20:11 - เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าได้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ทะเลและทุกสิ่งที่มีอยู่ในที่เหล่านั้นในเวลา 6 วัน แล้วพระองค์พักผ่อนในวันที่เจ็ด ฉะนั้นพระผู้เป็นเจ้าให้พรวันสะบาโตและทำให้เป็นวันบริสุทธิ์
- อพยพ 20:12 - จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า เพื่อเจ้าจะได้มีชีวิตยืนยาวในแผ่นดินที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้ามอบให้แก่เจ้า
- อพยพ 20:13 - อย่าฆ่าคน
- อพยพ 20:14 - อย่าผิดประเวณี
- อพยพ 20:15 - อย่าขโมย
- อพยพ 20:16 - อย่าเป็นพยานเท็จกล่าวหาเพื่อนบ้านของเจ้า
- อพยพ 20:17 - อย่าโลภ อยากได้บ้านเรือนของเพื่อนบ้านเจ้า อย่าโลภอยากได้ภรรยาของเพื่อนบ้านเจ้า หรือผู้รับใช้ชายและหญิงของเขา โคหรือลาของเขา หรืออะไรก็ตามที่เป็นของเพื่อนบ้านของเจ้า”
- อพยพ 20:18 - เมื่อประชาชนเห็นฟ้าร้อง ฟ้าแลบและได้ยินเสียงแตรงอน อีกทั้งเห็นควันพลุ่งขึ้นจากภูเขา พวกเขาก็กลัวจนตัวสั่นและยืนอยู่ห่างๆ
- อพยพ 20:19 - พลางพูดกับโมเสสว่า “ท่านพูดกับเราเถิด เราจะฟัง แต่อย่าให้พระเจ้าพูดกับเราโดยตรงเลย เพราะเกรงว่าพวกเราจะถึงกาลวิบัติ”
- อพยพ 20:20 - โมเสสพูดกับประชาชนว่า “อย่ากลัวเลย เพราะพระเจ้ามาทดสอบท่าน เพื่อท่านจะได้ยำเกรงพระองค์ และไม่ทำบาป”
- อพยพ 20:21 - ประชาชนยืนอยู่ห่างๆ ในขณะที่โมเสสเดินเข้าไปใกล้ความมืดมิดที่พระเจ้าสถิต
- ยากอบ 2:9 - แต่ถ้าพวกท่านลำเอียง ท่านก็ทำบาป และถูกตัดสินโดยกฎบัญญัติว่าท่านละเมิดกฎ
- ยากอบ 2:10 - เพราะใครก็ตามที่รักษากฎบัญญัติทั้งหมดแต่พลั้งผิดเพียงข้อเดียว ก็นับว่าเขาผิดต่อกฎบัญญัติทั้งหมด
- ยากอบ 2:11 - เพราะองค์ที่กล่าวว่า “อย่าผิดประเวณี” ก็กล่าวด้วยว่า “อย่าฆ่าคน” ถ้าท่านไม่ผิดประเวณีแต่ฆ่าคน ท่านก็กลายเป็นคนละเมิดกฎแล้ว
- ยากอบ 2:12 - จงพูดและประพฤติให้เหมือนกับคนที่จะถูกตัดสินโดยกฎบัญญัติที่นำไปสู่อิสรภาพ
- ยากอบ 2:13 - เพราะว่าพระเจ้าจะไม่เมตตาในการพิพากษาคนที่ไม่มีความเมตตา ความเมตตาย่อมมีชัยชนะเหนือการพิพากษา
- กาลาเทีย 5:24 - บรรดาผู้ที่เป็นฝ่ายพระเยซูคริสต์ได้เอาฝ่ายเนื้อหนังพร้อมกับตัณหาและกิเลสตรึงไว้ที่ไม้กางเขนแล้ว
- กาลาเทีย 5:25 - ถ้าเรามีชีวิตอยู่โดยพระวิญญาณ ก็จงดำเนินชีวิตอย่างที่มีพระวิญญาณเถิด
- กาลาเทีย 5:13 - พี่น้องเอ๋ย ด้วยว่าพระเจ้าเรียกพวกท่านเพื่อให้เป็นอิสระ แต่อย่าฉวยโอกาสใช้อิสรภาพมาบำรุงบำเรอเนื้อหนัง แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด
- กาลาเทีย 5:14 - ด้วยว่ากฎบัญญัติทั้งหมดสรุปได้เป็นคำสั่งเดียวคือ “จงรักเพื่อนบ้านของเจ้าให้เหมือนรักตนเอง”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 4:10 - ถึงวันที่ท่านได้ยืนอยู่ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านที่ภูเขาโฮเรบ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเราว่า ‘จงพาประชาชนมาหาเรา เพื่อให้เขาได้ยินคำพูดของเรา เขาจะได้รู้จักเกรงกลัวเราตลอดชีวิตของเขาในโลก และให้เขาสอนลูกหลานของเขาด้วยเช่นกัน’