逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - และนางตั้งชื่อเขาว่า โยเซฟ นางพูดว่า “ขอให้พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ฉันได้ลูกชายอีกคนเถิด”
- 新标点和合本 - 就给他起名叫约瑟（就是“增添”的意思），意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本2010（上帝版-简体） - 拉结就给他起名叫约瑟 ，说：“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 和合本2010（神版-简体） - 拉结就给他起名叫约瑟 ，说：“愿耶和华再增添一个儿子给我。”
- 当代译本 - 她给孩子取名叫约瑟 ，说：“愿上帝再给我添一个儿子！”
- 圣经新译本 - 于是给孩子起名叫约瑟，说：“愿耶和华再给我一个儿子。”
- 中文标准译本 - 于是给孩子起名为约瑟，说：“愿耶和华再给我增添一个儿子。”
- 现代标点和合本 - 就给他起名叫约瑟 ，意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- 和合本（拼音版） - 就给他起名叫约瑟 ，意思说：“愿耶和华再增添我一个儿子。”
- New International Version - She named him Joseph, and said, “May the Lord add to me another son.”
- New International Reader's Version - She said, “May the Lord give me another son.” So she named him Joseph.
- English Standard Version - And she called his name Joseph, saying, “May the Lord add to me another son!”
- New Living Translation - And she named him Joseph, for she said, “May the Lord add yet another son to my family.”
- Christian Standard Bible - She named him Joseph and said, “May the Lord add another son to me.”
- New American Standard Bible - And she named him Joseph, saying, “May the Lord give me another son.”
- New King James Version - So she called his name Joseph, and said, “The Lord shall add to me another son.”
- Amplified Bible - She named him Joseph (may He add) and said, “May the Lord add to me another son.”
- American Standard Version - and she called his name Joseph, saying, Jehovah add to me another son.
- King James Version - And she called his name Joseph; and said, The Lord shall add to me another son.
- New English Translation - She named him Joseph, saying, “May the Lord give me yet another son.”
- World English Bible - She named him Joseph, saying, “May Yahweh add another son to me.”
- 新標點和合本 - 就給他起名叫約瑟（就是增添的意思），意思說：「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 拉結就給他起名叫約瑟 ，說：「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 和合本2010（神版-繁體） - 拉結就給他起名叫約瑟 ，說：「願耶和華再增添一個兒子給我。」
- 當代譯本 - 她給孩子取名叫約瑟 ，說：「願上帝再給我添一個兒子！」
- 聖經新譯本 - 於是給孩子起名叫約瑟，說：“願耶和華再給我一個兒子。”
- 呂振中譯本 - 於是她給孩子起名叫 約瑟 ，說：『永恆主把另一個兒子增添給我。』
- 中文標準譯本 - 於是給孩子起名為約瑟，說：「願耶和華再給我增添一個兒子。」
- 現代標點和合本 - 就給他起名叫約瑟 ，意思說：「願耶和華再增添我一個兒子。」
- 文理和合譯本 - 乃命名約瑟、曰、願耶和華復增我子、○
- 文理委辦譯本 - 乃命名約瑟、曰、耶和華必復賜子。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 名之曰 約瑟 、 約瑟譯即增加之義 蓋言天主必復賜我一子、○
- Nueva Versión Internacional - Por eso lo llamó José, y dijo: «Quiera el Señor darme otro hijo».
- Новый Русский Перевод - Она назвала его Иосиф , потому что она сказала: «Да добавит мне Господь еще одного сына».
- Восточный перевод - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Она назвала его Юсуф («пусть прибавит»), потому что она сказала: «Да добавит мне Вечный ещё одного сына».
- La Bible du Semeur 2015 - Elle le nomma Joseph (Il ajoute ) en priant : Que l’Eternel m’ajoute un autre fils !
- Nova Versão Internacional - Deu-lhe o nome de José e disse: “Que o Senhor me acrescente ainda outro filho”.
- Hoffnung für alle - Hoffentlich gibt der Herr mir noch einen Sohn dazu!«, sagte sie und nannte ihn Josef (»hinzufügen«) .
- Kinh Thánh Hiện Đại - Nàng đặt tên con là Giô-sép và thầm nguyện: “Xin Chúa Hằng Hữu cho con thêm một đứa nữa!”
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - นางตั้งชื่อเขาว่าโยเซฟ และกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเพิ่มลูกชายให้ฉันอีกคนหนึ่ง”
交叉引用
- เอเสเคียล 37:16 - “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้มาอันหนึ่งและเขียนบนไม้ดังนี้ ‘เป็นของยูดาห์และทุกคนที่ชาวอิสราเอลมีสัมพันธไมตรีด้วย’ และเอาไม้อีกอันหนึ่งมาและเขียนบนไม้ว่า ‘ไม้ของเอฟราอิม ซึ่งเป็นของโยเซฟและพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งปวงที่มีสัมพันธไมตรีด้วย’
- กิจการของอัครทูต 7:9 - ต้นตระกูลเหล่านั้นอิจฉาโยเซฟ จึงได้ขายเขาไปเป็นทาสในประเทศอียิปต์ แต่พระเจ้าสถิตกับโยเซฟ
- กิจการของอัครทูต 7:10 - จึงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ยาก พระองค์ได้ให้สติปัญญา ทั้งยังโปรดให้ฟาโรห์กษัตริย์ของประเทศอียิปต์โปรดปรานโยเซฟ และแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลพระราชฐานและทั้งประเทศด้วย
- กิจการของอัครทูต 7:11 - ต่อมาได้เกิดทุพภิกขภัยขึ้นทั่วทั้งประเทศอียิปต์และดินแดนคานาอัน ทำให้ผู้คนได้รับความลำบากเป็นอย่างมาก บรรพบุรุษของเราจึงไม่มีอาหาร
- กิจการของอัครทูต 7:12 - แต่เมื่อยาโคบทราบว่ามีข้าวอยู่ในประเทศอียิปต์ จึงได้ส่งบรรพบุรุษของเราไปเป็นครั้งแรก
- กิจการของอัครทูต 7:13 - ครั้งที่สอง โยเซฟบอกพวกพี่ๆ ให้ทราบว่าท่านคือใคร ฟาโรห์จึงทราบเรื่องราวของครอบครัวโยเซฟ
- กิจการของอัครทูต 7:14 - หลังจากนั้นโยเซฟได้เรียกยาโคบผู้เป็นบิดาและสมาชิกในครอบครัวมาทั้ง 75 คน
- กิจการของอัครทูต 7:15 - ครั้นแล้วยาโคบก็ออกเดินทางไปยังประเทศอียิปต์ ที่นั่นแหละเป็นที่ซึ่งท่านและบรรพบุรุษของเราได้สิ้นชีวิต
- ฮีบรู 11:21 - เป็นเพราะความเชื่อ ขณะที่ยาโคบกำลังจะตาย ท่านก็ได้ให้พรแก่บุตรทั้งสองของโยเซฟ แล้วได้พิงอยู่กับปลายไม้เท้าของตนขณะที่นมัสการพระเจ้า
- ฮีบรู 11:22 - เป็นเพราะความเชื่อ โยเซฟจึงได้พูดถึงการอพยพของชาวอิสราเอลออกจากประเทศอียิปต์ และสั่งเรื่องกระดูกของท่านเมื่อท่านกำลังจะตาย
- ปฐมกาล 42:6 - ขณะนั้นโยเซฟเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เขาเป็นผู้ที่ขายข้าวให้แก่พวกราษฎรทั่วไปในแผ่นดิน เมื่อพี่ๆ ของโยเซฟมาถึงก็ก้มหน้าจรดดิน กราบอยู่ ณ เบื้องหน้าโยเซฟ
- ปฐมกาล 48:1 - หลังจากนั้นระยะหนึ่งมีคนบอกโยเซฟว่า “ดูเถิด บิดาของท่านไม่สบาย” เขาจึงพามนัสเสห์และเอฟราอิมบุตรทั้งสองของเขาไป
- ปฐมกาล 48:2 - มีคนบอกยาโคบว่า “โยเซฟลูกชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงรวบรวมกำลังของตนและลุกขึ้นนั่งบนเตียง
- ปฐมกาล 48:3 - ยาโคบพูดกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพได้ปรากฏแก่พ่อที่ลูสในดินแดนคานาอันและให้พรแก่พ่อ
- ปฐมกาล 48:4 - แล้วกล่าวกับพ่อว่า ‘ดูเถิด เราจะทำให้เจ้าเกิดลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง ทวีคนของเจ้าขึ้น และเราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง และจะยกดินแดนนี้ให้แก่บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้าที่มาภายหลังเจ้า เพื่อเป็นที่ครอบครองไปตลอดกาล’
- ปฐมกาล 48:5 - มาบัดนี้ ลูกชายทั้งสองของเจ้า ที่เกิดแก่เจ้าในดินแดนอียิปต์ก่อนพ่อมาหาเจ้าที่อียิปต์เป็นของพ่อ เอฟราอิมและมนัสเสห์เป็นของพ่อ เท่าๆ กับที่รูเบนและสิเมโอนเป็น
- ปฐมกาล 48:6 - และลูกคนต่อๆ ไปที่เกิดแก่เจ้าจะเป็นของเจ้า และอาณาเขตที่พวกเขาจะได้เป็นมรดกจะมาจากเอฟราอิมและมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:7 - ขณะที่พ่อกำลังมาจากปัดดาน ราเชลก็เสียชีวิตที่ดินแดนคานาอันระหว่างทางก่อนถึงเอฟราธาห์ พ่อเศร้าใจมาก และฝังร่างแม่ของเจ้าไว้ที่นั่นระหว่างทางไปเอฟราธาห์” (คือเบธเลเฮม)
- ปฐมกาล 48:8 - เมื่ออิสราเอลเห็นบุตรทั้งสองของโยเซฟก็ถามว่า “นี่ใคร”
- ปฐมกาล 48:9 - โยเซฟบอกบิดาของตนว่า “ลูกทั้งสองเป็นลูกที่พระเจ้าได้มอบแก่ลูกที่นี่” และท่านพูดว่า “ช่วยพาเขามาหาพ่อหน่อย พ่อจะได้ให้พรแก่เขา”
- ปฐมกาล 48:10 - อิสราเอลตามัวลงตามอายุของท่านจึงมองไม่เห็น ดังนั้นโยเซฟจึงพาสองคนเข้าใกล้บิดาของตน แล้วท่านก็จูบแก้ม และกอดหลานทั้งสอง
- ปฐมกาล 48:11 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าเจ้าอีก แต่ดูเถิด พระเจ้าได้ให้พ่อเห็นลูกๆ ของเจ้าด้วย”
- ปฐมกาล 48:12 - โยเซฟให้บุตรทั้งสองลุกขึ้นจากเข่ายาโคบ แล้วเขาก็ก้มตัวลงราบกับพื้น หน้าซบดิน
- ปฐมกาล 48:13 - และโยเซฟจับตัวเอฟราอิมมายืนด้านขวาของตน คือทางซ้ายมือของอิสราเอล และมนัสเสห์ยืนด้านซ้ายของตน คือทางขวามือของอิสราเอล และพาทั้งสองเข้ามาใกล้ยาโคบ
- ปฐมกาล 48:14 - อิสราเอลก็ยื่นมือขวาของตนไปวางบนศีรษะของเอฟราอิมผู้น้อง และมือซ้ายอยู่บนศีรษะของมนัสเสห์โดยไขว้มือของตน แม้ว่ามนัสเสห์เป็นบุตรหัวปี
- ปฐมกาล 48:15 - แล้วท่านก็ให้พรแก่โยเซฟ โดยพูดว่า “ขอให้พระเจ้าที่บรรพบุรุษของข้าพเจ้าคืออับราฮัมและอิสอัคได้รับใช้มา พระเจ้าผู้เฝ้าดูแลข้าพเจ้ามาตลอดชีวิตจนถึงทุกวันนี้
- ปฐมกาล 48:16 - อีกทั้งทูตสวรรค์ที่ช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากภัยทั้งปวง อวยพรเด็กทั้งสอง ขอให้คนระลึกถึงชื่อข้าพเจ้า ชื่ออับราฮัมและอิสอัคบรรพบุรุษของข้าพเจ้าได้โดยเด็กสองคนนี้ และขอให้เขาทั้งสองทวีจำนวนทายาทเป็นชนกลุ่มใหญ่บนแผ่นดินโลก”
- ปฐมกาล 48:17 - ครั้นโยเซฟเห็นว่าบิดาของตนวางมือขวาบนศีรษะของเอฟราอิม เขาไม่พอใจและยกมือของบิดาจากศีรษะเอฟราอิมไปวางบนศีรษะมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:18 - และโยเซฟพูดกับบิดาของตนว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น พ่อช่วยวางมือขวาของพ่อบนศีรษะของคนนี้ซึ่งเป็นคนหัวปี”
- ปฐมกาล 48:19 - แต่บิดาปฏิเสธและพูดว่า “พ่อรู้ ลูกเอ๋ย พ่อรู้ เขาจะเป็นชนชาติกลุ่มหนึ่ง และเขาจะมีความสำคัญด้วย แต่อย่างไรก็ดีน้องชายของเขาจะสำคัญยิ่งกว่าเขา และบรรดาผู้สืบเชื้อสายของเขาจะเป็นประชาชาติจำนวนมาก”
- ปฐมกาล 48:20 - ท่านอวยพรทั้งสองคนในวันนั้นว่า “ชาวอิสราเอลจะกล่าวคำอวยพรในนามของเจ้าว่า ‘ขอให้พระเจ้าโปรดเจ้าอย่างที่โปรดเอฟราอิมและมนัสเสห์เถิด’” แสดงว่ายาโคบให้เอฟราอิมขึ้นหน้าก่อนมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:21 - แล้วอิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “ดูเถิด พ่อใกล้จะตายแล้ว แต่พระเจ้าจะอยู่กับลูก และจะนำเจ้ากลับไปยังดินแดนของบรรพบุรุษของเจ้า
- ปฐมกาล 48:22 - ยิ่งกว่านั้น เนินเขาลูกหนึ่งที่พ่อได้มาด้วยดาบและธนูของพ่อจากมือของชาวอาโมร์ พ่อก็ยกให้แก่เจ้าแทนที่จะให้แก่พี่น้องของเจ้า”
- ปฐมกาล 35:17 - เมื่อนางเจ็บครรภ์มาก หมอตำแยพูดกับนางว่า “อย่ากลัวเลย เพราะท่านได้ลูกชายอีก”
- ปฐมกาล 35:18 - ขณะที่วิญญาณกำลังจากร่างนางไป เพราะนางกำลังจะสิ้นลม นางเรียกชื่อเขาว่า เบนโอนี แต่บิดาของเขาตั้งชื่อเขาว่า เบนยามิน
- ปฐมกาล 37:4 - เมื่อพวกพี่ๆ เห็นว่าบิดารักเขามากกว่าพวกตน จึงทำให้พวกเขาเกลียดและพูดจาไม่เป็นมิตรกับโยเซฟ
- วิวรณ์ 7:8 - จากเผ่าเศบูลุน 12,000 คน จากเผ่าโยเซฟ 12,000 คน จากเผ่าเบนยามิน 12,000 คน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:13 - ท่านกล่าวถึงโยเซฟว่า “ขอให้พระผู้เป็นเจ้าให้พรแผ่นดินของเขา ด้วยหยาดน้ำค้างดีที่สุดจากฟ้าสวรรค์เบื้องบน และจากห้วงน้ำลึกที่หมอบอยู่เบื้องล่าง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:14 - และด้วยพืชผลชนิดดีที่สุดภายใต้แสงอาทิตย์ และพืชผลอันอุดมเดือนแล้วเดือนเล่า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:15 - ด้วยสิ่งดีที่สุดจากเทือกเขาแห่งโบราณกาล และความอุดมของเนินเขาอันยืนยง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:16 - ด้วยสิ่งดีที่สุดของแผ่นดินและความอุดมที่ผลิตได้ และเป็นที่โปรดปรานของพระองค์ผู้เป็นที่ประจักษ์ในพุ่มไม้ที่ลุกเป็นไฟ ให้สิ่งเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟ และอยู่บนหน้าผากของราชา ท่ามกลางพี่น้องของเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:17 - พละกำลังของเขาเป็นดั่งโคตัวผู้หัวปี และแข็งแกร่งดั่งเขากระทิง เขาจะผลักดันบรรดาชนชาติไปทั่วแหล่งหล้า เขากระทิงคือพลังนับหมื่นของเอฟราอิม และพลังนับพันของมนัสเสห์”
- ปฐมกาล 39:1 - ฝ่ายโยเซฟก็ถูกพาตัวลงไปยังประเทศอียิปต์ และเจ้าหน้าที่ชาวอียิปต์คนหนึ่งชื่อโปทิฟาร์ซึ่งเป็นหัวหน้าองครักษ์ของฟาโรห์ได้ซื้อตัวโยเซฟมาจากพวกอิชมาเอลที่พาเขาลงไปที่นั่น
- ปฐมกาล 39:2 - พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับโยเซฟ ดังนั้นไม่ว่าโยเซฟจะทำอะไรก็ทำได้สำเร็จ เขาอาศัยอยู่ในบ้านของนายชาวอียิปต์
- ปฐมกาล 39:3 - นายของเขาเห็นว่า พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา และพระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ทุกสิ่งที่เขาทำเกิดผลดี
- ปฐมกาล 39:4 - ดังนั้นโยเซฟเป็นที่พอใจของโปทิฟาร์ ได้ทำหน้าที่ดูแลนายอย่างใกล้ชิด เป็นหัวหน้าคุมงาน และได้รับมอบหมายดูแลทุกสิ่งที่เป็นของนาย
- ปฐมกาล 39:5 - นับตั้งแต่เวลาที่เขาให้โยเซฟเป็นหัวหน้าคุมงานของเขา และดูแลทุกสิ่งที่เป็นของนาย พระผู้เป็นเจ้าก็ได้อวยพรครอบครัวของชาวอียิปต์ผู้นี้ เพราะเห็นแก่โยเซฟ พระพรของพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับทุกสิ่งที่เขามีทั้งในบ้านและในนา
- ปฐมกาล 39:6 - นับว่าเขายกทุกสิ่งที่เขามีให้อยู่ในการดูแลของโยเซฟ และไม่กังวลเรื่องใดๆ เลย เว้นแต่เรื่องอาหารที่เขารับประทานเท่านั้น โยเซฟมีร่างกายกำยำและรูปหล่อ
- ปฐมกาล 39:7 - ไม่นานต่อมาภรรยาของเจ้านายมองโยเซฟด้วยความพิศวาส และพูดว่า “มานอนกับฉันเถิด”
- ปฐมกาล 39:8 - แต่เขาปฏิเสธและพูดกับภรรยาเจ้านายว่า “โปรดฟัง เจ้านายของข้าพเจ้าไม่ต้องกังวลกับเรื่องใดๆ ในบ้านเรือนก็เพราะข้าพเจ้าอยู่ที่นี่ ท่านให้ข้าพเจ้าดูแลทุกสิ่งที่ท่านมี
- ปฐมกาล 39:9 - ไม่มีใครในบ้านนี้ที่มีความรับผิดชอบเกินกว่าข้าพเจ้า และท่านไม่เคยหวงห้ามสิ่งใดที่เป็นของท่าน ยกเว้นตัวท่านเท่านั้น เพราะท่านเป็นภรรยาของนาย ข้าพเจ้าจะกระทำความเลวอันใหญ่หลวงนี้ และกระทำบาปต่อพระเจ้าได้อย่างไร”
- ปฐมกาล 39:10 - และแม้ว่านางจะพูดกับโยเซฟวันแล้ววันเล่า เขาก็ปฏิเสธที่จะข้องเกี่ยวกับนางหรือใกล้ชิดกับนาง
- ปฐมกาล 39:11 - อยู่มาวันหนึ่งโยเซฟเข้าไปในบ้านเรื่องการงาน ไม่มีผู้รับใช้ชายอยู่ในบ้านสักคนเดียว
- ปฐมกาล 39:12 - นางได้คว้าผ้าชิ้นหนึ่งที่เขาสวมอยู่ พลางพูดว่า “มานอนกับฉันเถิด” แต่เขาทิ้งผ้าที่อยู่ในมือนางไว้และรีบหนีออกไปนอกบ้าน
- ปฐมกาล 39:13 - เมื่อนางเห็นว่าเขาได้ทิ้งผ้าที่อยู่ในมือนางไว้ และรีบหนีออกไปนอกบ้าน
- ปฐมกาล 39:14 - นางจึงเรียกผู้รับใช้ชายทั้งหลายให้มาหาและพูดว่า “ดูสิ สามีฉันพาคนฮีบรูมาดูถูกพวกเรา เขาเข้ามาหาฉันเพื่อจะนอนกับฉัน แต่ฉันตะโกนดังลั่น
- ปฐมกาล 39:15 - เมื่อเขาได้ยินฉันส่งเสียงร้องและตะโกน เขาเลยทิ้งผ้าของเขาไว้กับฉัน แล้วรีบหนีออกไปนอกบ้าน”
- ปฐมกาล 39:16 - แล้วนางก็วางผ้าชิ้นนั้นไว้ข้างนางกระทั่งนายกลับมาบ้าน
- ปฐมกาล 39:17 - นางเล่าเรื่องเหมือนเดิมว่า “ผู้รับใช้ชาวฮีบรูที่ท่านพามาอยู่กับพวกเรา เขาได้เข้ามาหาฉันซึ่งแสดงถึงการสบประมาทฉัน
- ปฐมกาล 39:18 - แต่ทันทีที่ฉันส่งเสียงร้องตะโกน เขาเลยทิ้งผ้าของเขาไว้กับฉัน แล้วรีบหนีออกไปนอกบ้าน”
- ปฐมกาล 39:19 - เมื่อนายของเขาได้ยินคำพูดที่ภรรยาเล่าถึงโยเซฟว่า “นี่เป็นวิธีที่ผู้รับใช้ของท่านปฏิบัติต่อฉัน” เขาก็โกรธมาก
- ปฐมกาล 39:20 - นายของโยเซฟจึงจับตัวเขาเข้าคุก ที่ที่นักโทษหลวงถูกจำขัง เขาต้องอยู่ที่นั่น
- ปฐมกาล 39:21 - แต่พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับโยเซฟและแสดงให้เห็นความรักอันมั่นคงของพระองค์ ให้พัศดีโปรดปรานเขา
- ปฐมกาล 39:22 - พัศดีให้นักโทษทุกคนในเรือนจำอยู่ภายใต้การควบคุมของโยเซฟ และโยเซฟรับผิดชอบทุกอย่างที่นั่น
- ปฐมกาล 39:23 - พัศดีไม่กังวลในสิ่งใดที่โยเซฟควบคุม เพราะพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา และพระองค์ให้ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติบังเกิดผลดี
- ปฐมกาล 35:24 - บุตรที่เกิดจากนางราเชลชื่อ โยเซฟ และเบนยามิน
- ปฐมกาล 37:2 - ต่อไปนี้เป็นลำดับเชื้อสายของยาโคบ โยเซฟชายหนุ่มอายุ 17 ปี กำลังเลี้ยงฝูงแพะแกะกับพวกพี่ชายที่เป็นบุตรของบิลฮาห์และศิลปาห์ภรรยาบิดาของเขา โยเซฟบอกบิดาเรื่องความประพฤติไม่ดีของพวกพี่ๆ
- ปฐมกาล 49:22 - โยเซฟเป็นเสมือนเถาไม้อุดมผล เถาไม้อุดมผลที่ข้างน้ำพุ กิ่งก้านขยายปกคลุมทั่วกำแพง
- ปฐมกาล 49:23 - นายขมังธนูโจมตีเขาอย่างดุร้าย ยิงใส่เขา และรังควานด้วยความเคียดแค้น
- ปฐมกาล 49:24 - แต่คันธนูของเขาไม่สะทกสะท้าน มือและแขนของเขาแข็งแรงได้ โดยมือขององค์ผู้มีอานุภาพของยาโคบ โดยผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ ศิลาของอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:25 - โดยพระเจ้าของบิดาของเจ้า ผู้ช่วยเหลือเจ้า โดยพระเจ้า ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ ผู้อวยพรเจ้าด้วยพระพรจากฟ้าสวรรค์เบื้องบน พระพรจากห้วงน้ำลึกที่อยู่เบื้องล่าง พระพรจากอกและครรภ์
- ปฐมกาล 49:26 - พระพรของบิดาของเจ้าเหนือยิ่งไปกว่า พระพรของเทือกเขาที่ตั้งอย่างถาวร และเหนือกว่าความอุดมของเนินเขาที่ยืนยง ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟ บนหน้าผากของผู้นำ ท่ามกลางพี่น้องของเขา