逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - แล้วพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับอับรามว่า “จงรู้ไว้ว่า เชื้อสายของเจ้าจะไปอาศัยอยู่ชั่วคราวในดินแดนของชาติอื่น และจะต้องตกเป็นทาสถูกกดขี่ข่มเหงเป็นเวลา 400 ปี
- 新标点和合本 - 耶和华对亚伯兰说：“你要的确知道，你的后裔必寄居别人的地，又服侍那地的人；那地的人要苦待他们四百年。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 耶和华对亚伯兰说：“你要确实知道，你的后裔必寄居在别人的地，服事那地的人；那地的人要虐待他们四百年。
- 和合本2010（神版-简体） - 耶和华对亚伯兰说：“你要确实知道，你的后裔必寄居在别人的地，服事那地的人；那地的人要虐待他们四百年。
- 当代译本 - 耶和华对他说：“你要清楚知道，你的后裔必流落异乡，被奴役和虐待四百年。
- 圣经新译本 - 耶和华对亚伯兰说：“你要确实地知道，你的后裔必在外地寄居，也必服事那地的人，那地的人苦待他们四百年。
- 中文标准译本 - 耶和华对亚伯兰说：“你要确切知道：你的后裔将在不属于自己的地上寄居，并服事那地的人；那地的人将苦待他们四百年。
- 现代标点和合本 - 耶和华对亚伯兰说：“你要的确知道，你的后裔必寄居别人的地，又服侍那地的人，那地的人要苦待他们四百年。
- 和合本（拼音版） - 耶和华对亚伯兰说：“你要的确知道，你的后裔必寄居别人的地，又服侍那地的人，那地的人要苦待他们四百年。
- New International Version - Then the Lord said to him, “Know for certain that for four hundred years your descendants will be strangers in a country not their own and that they will be enslaved and mistreated there.
- New International Reader's Version - Then the Lord said to him, “You can be sure of what I am about to tell you. For 400 years, your family who comes after you will be strangers in another country. They will become slaves there and will be treated badly.
- English Standard Version - Then the Lord said to Abram, “Know for certain that your offspring will be sojourners in a land that is not theirs and will be servants there, and they will be afflicted for four hundred years.
- New Living Translation - Then the Lord said to Abram, “You can be sure that your descendants will be strangers in a foreign land, where they will be oppressed as slaves for 400 years.
- The Message - God said to Abram, “Know this: your descendants will live as outsiders in a land not theirs; they’ll be enslaved and beaten down for 400 years. Then I’ll punish their slave masters; your offspring will march out of there loaded with plunder. But not you; you’ll have a long and full life and die a good and peaceful death. Not until the fourth generation will your descendants return here; sin is still a thriving business among the Amorites.”
- Christian Standard Bible - Then the Lord said to Abram, “Know this for certain: Your offspring will be resident aliens for four hundred years in a land that does not belong to them and will be enslaved and oppressed.
- New American Standard Bible - Then God said to Abram, “Know for certain that your descendants will be strangers in a land that is not theirs, where they will be enslaved and oppressed for four hundred years.
- New King James Version - Then He said to Abram: “Know certainly that your descendants will be strangers in a land that is not theirs, and will serve them, and they will afflict them four hundred years.
- Amplified Bible - God said to Abram, “Know for sure that your descendants will be strangers [living temporarily] in a land (Egypt) that is not theirs, where they will be enslaved and oppressed for four hundred years.
- American Standard Version - And he said unto Abram, Know of a surety that thy seed shall be sojourners in a land that is not theirs, and shall serve them; and they shall afflict them four hundred years;
- King James Version - And he said unto Abram, Know of a surety that thy seed shall be a stranger in a land that is not theirs, and shall serve them; and they shall afflict them four hundred years;
- New English Translation - Then the Lord said to Abram, “Know for certain that your descendants will be strangers in a foreign country. They will be enslaved and oppressed for four hundred years.
- World English Bible - He said to Abram, “Know for sure that your offspring will live as foreigners in a land that is not theirs, and will serve them. They will afflict them four hundred years.
- 新標點和合本 - 耶和華對亞伯蘭說：「你要的確知道，你的後裔必寄居別人的地，又服事那地的人；那地的人要苦待他們四百年。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 耶和華對亞伯蘭說：「你要確實知道，你的後裔必寄居在別人的地，服事那地的人；那地的人要虐待他們四百年。
- 和合本2010（神版-繁體） - 耶和華對亞伯蘭說：「你要確實知道，你的後裔必寄居在別人的地，服事那地的人；那地的人要虐待他們四百年。
- 當代譯本 - 耶和華對他說：「你要清楚知道，你的後裔必流落異鄉，被奴役和虐待四百年。
- 聖經新譯本 - 耶和華對亞伯蘭說：“你要確實地知道，你的後裔必在外地寄居，也必服事那地的人，那地的人苦待他們四百年。
- 呂振中譯本 - 永恆主對 亞伯蘭 說：『你要確實知道：你的後裔必寄居在一個不是自己之地的所在，必服事那地的人，那地的人必苦害他們四百年。
- 中文標準譯本 - 耶和華對亞伯蘭說：「你要確切知道：你的後裔將在不屬於自己的地上寄居，並服事那地的人；那地的人將苦待他們四百年。
- 現代標點和合本 - 耶和華對亞伯蘭說：「你要的確知道，你的後裔必寄居別人的地，又服侍那地的人，那地的人要苦待他們四百年。
- 文理和合譯本 - 耶和華諭之曰、爾當實知、汝裔必旅於異邦、服役良苦、歷四百年、
- 文理委辦譯本 - 耶和華曰、爾當知爾苗裔必旅於異邦、服役良苦、歷四百年。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 主諭 亞伯蘭 曰、爾當知爾後裔必旅於異邦、異邦人役之苦之、歷四百年、
- Nueva Versión Internacional - El Señor le dijo: —Debes saber que tus descendientes vivirán como extranjeros en tierra extraña, donde serán esclavizados y maltratados durante cuatrocientos años.
- 현대인의 성경 - 그때 여호와께서 아브람에게 말씀하셨다. “네가 반드시 알아야 될 일이 있다. 네 후손들이 외국 땅에서 나그네가 되어 400년 동안 종살이하며 학대를 받을 것이다.
- Новый Русский Перевод - Господь сказал ему: – Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет.
- Восточный перевод - Вечный сказал ему: – Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Вечный сказал ему: – Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Вечный сказал ему: – Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет.
- La Bible du Semeur 2015 - Le Seigneur lui dit : Sache bien que tes descendants vivront en étrangers dans un pays qui ne leur appartiendra pas, on en fera des esclaves et on les opprimera pendant quatre cents ans .
- リビングバイブル - その時、主の声がしました。「あなたの子孫は四百年の間、外国で奴隷とされ、苦しめられるだろう。
- Nova Versão Internacional - Então o Senhor lhe disse: “Saiba que os seus descendentes serão estrangeiros numa terra que não lhes pertencerá, onde também serão escravizados e oprimidos por quatrocentos anos.
- Hoffnung für alle - Da sagte Gott zu ihm: »Ich vertraue dir jetzt etwas an, das in der Zukunft geschehen wird: Deine Nachkommen werden in einem fremden Land unterdrückt. Sie arbeiten dort als Sklaven – vierhundert Jahre lang.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Chúa Hằng Hữu phán cùng Áp-ram: “Con phải biết chắc chắn, dòng dõi con sẽ kiều ngụ nơi đất khách quê người, phải phục dịch dân bản xứ, và bị áp bức suốt 400 năm. Tuy nhiên, Ta sẽ đoán phạt nước mà dòng dõi con phục dịch.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอับรามว่า “จงรู้แน่เถิดว่า ลูกหลานของเจ้าจะเป็นคนต่างด้าวในต่างแดน และจะตกเป็นทาสถูกกดขี่ข่มเหงสี่ร้อยปี
交叉引用
- ปฐมกาล 17:8 - เราจะยกดินแดนที่เจ้ากำลังอพยพไปอยู่ รวมทั้งดินแดนทั้งหมดของคานาอันให้แก่เจ้า และแก่บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเจ้าที่มาภายหลังเจ้า เพื่อเป็นที่ครอบครองไปตลอดกาล และเราจะเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 10:19 - ฉะนั้นพวกท่านจงรักคนต่างด้าว เพราะท่านเคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์
- ฮีบรู 11:8 - เป็นเพราะความเชื่อ อับราฮัมจึงเชื่อฟังโดยเดินทางออกไปยังที่ท่านจะได้รับเป็นมรดกเมื่อพระเจ้าเรียกท่าน ท่านเดินทางไปโดยไม่ทราบว่าจะไปไหน
- ฮีบรู 11:9 - เป็นเพราะความเชื่อ ท่านจึงตั้งรกรากอยู่ในดินแดนที่พระเจ้าสัญญาให้ไว้ราวกับคนแปลกหน้าในต่างแดน ท่านอาศัยอยู่ในกระโจมเช่นเดียวกับอิสอัคและยาโคบ ซึ่งเป็นผู้รับมรดกร่วมกันตามพระสัญญาเดียวกัน
- ฮีบรู 11:10 - เพราะอับราฮัมตั้งตาคอยที่จะได้เมืองซึ่งมีฐานรากที่ออกแบบและสร้างขึ้นโดยพระเจ้า
- ฮีบรู 11:11 - เป็นเพราะความเชื่อ แม้อับราฮัมจะมีอายุเกินวัย (และนางซาราห์เองก็เป็นหมัน) ก็ยังสามารถเป็นบิดาได้ เพราะท่านเชื่อว่าพระองค์รักษาคำมั่นสัญญาที่ได้ให้ไว้
- ฮีบรู 11:12 - ฉะนั้นจากชายคนหนึ่งซึ่งชราจนเสมือนคนที่ตายแล้ว ก็มีผู้สืบเชื้อสายมากมายราวกับดวงดาวในท้องฟ้า และอย่างเม็ดทรายที่ชายฝั่งทะเลซึ่งนับไม่ถ้วน
- ฮีบรู 11:13 - คนเหล่านั้นทุกคนเมื่อตายไปก็ยังมีความเชื่อ โดยไม่ได้รับสิ่งที่พระเจ้าสัญญาไว้ เป็นเพียงแต่ได้เห็น และยินดีกับพระสัญญาทั้งหลายแต่ไกล และยอมรับอย่างเปิดเผยว่า พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าและเป็นคนต่างแดนในโลก
- สดุดี 105:23 - ครั้นแล้วอิสราเอลก็มาถึงประเทศอียิปต์ ยาโคบตั้งถิ่นฐานในดินแดนของฮาม
- สดุดี 105:24 - แล้วพระผู้เป็นเจ้าทำให้ชนชาติของพระองค์เพิ่มพูนจำนวนลูกหลานมากขึ้น และมีมากเกินกว่าพวกศัตรูของเขา
- สดุดี 105:25 - พระองค์ทำให้จิตใจของชาวอียิปต์เกลียดชังชนชาติของพระองค์ และปฏิบัติต่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยเล่ห์อุบาย
- อพยพ 22:21 - เจ้าอย่ากระทำการอันไม่สมควรต่อคนต่างด้าวหรือบีบบังคับเขา เพราะพวกเจ้าล้วนเคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์
- อพยพ 1:1 - ต่อไปนี้เป็นรายชื่อบุตรของอิสราเอลที่เดินทางไปยังประเทศอียิปต์พร้อมกับยาโคบ โดยแต่ละคนต่างมีครอบครัวร่วมทางไปด้วย
- อพยพ 1:2 - รูเบน สิเมโอน เลวีและยูดาห์
- อพยพ 23:9 - อย่าข่มเหงคนต่างด้าว เจ้ารู้ใจคนต่างด้าวอย่างลึกซึ้ง เพราะเจ้าเองก็เคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์
- สดุดี 105:11 - โดยกล่าวว่า “เราจะยกดินแดนคานาอันให้แก่เจ้า เป็นส่วนแบ่งที่เจ้าจะได้รับเป็นมรดก”
- สดุดี 105:12 - ในเวลาที่พวกเขามีจำนวนน้อย เป็นกลุ่มเล็กๆ และอาศัยอยู่ที่นั่นเพียงชั่วคราว
- อพยพ 5:1 - หลังจากนั้น โมเสสและอาโรนไปหาฟาโรห์ และพูดว่า “พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ ‘จงปล่อยชนชาติของเราไปเสีย เพื่อให้พวกเขาเลี้ยงฉลองเป็นการให้เกียรติแก่เราในถิ่นทุรกันดาร’”
- อพยพ 5:2 - แต่ฟาโรห์ตอบว่า “ใครคือพระผู้เป็นเจ้าที่เราควรจะต้องเชื่อฟัง ถึงกับต้องปล่อยชาวอิสราเอลไป เราไม่รู้จักพระผู้เป็นเจ้า และยิ่งกว่านั้น เราจะไม่ปล่อยชาวอิสราเอลไปไหนทั้งนั้น”
- อพยพ 5:3 - แล้วท่านทั้งสองพูดว่า “พระเจ้าของชาวฮีบรูได้ปรากฏแก่เรา โปรดปล่อยพวกเราไปเถิด ให้พวกเราเดินทาง 3 วันไปยังถิ่นทุรกันดาร และถวายเครื่องสักการะแด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา มิฉะนั้นพระองค์จะให้เราพบกับโรคระบาดหรือไม่ก็คมดาบ”
- อพยพ 5:4 - กษัตริย์แห่งอียิปต์กล่าวกับท่านว่า “โมเสสและอาโรน ทำไมเจ้าจึงทำให้ประชาชนละจากการทำงาน ให้เขากลับไปทำงานหนักต่อไปเถิด”
- อพยพ 5:5 - ฟาโรห์กล่าวต่อไปว่า “ดูสิ เวลานี้มีประชาชนจำนวนมากในแผ่นดิน และเจ้าทำให้พวกเขาหยุดทำงานกัน”
- อพยพ 5:6 - ในวันเดียวกันนั้นเอง ฟาโรห์สั่งพวกหัวหน้าคุมทาสและผู้แทนหน่วยว่า
- อพยพ 5:7 - “พวกเจ้าไม่ต้องหาฟางมาให้คนพวกนี้ทำอิฐอย่างที่เคยเป็นมา ให้เขาหากันเอง
- อพยพ 5:8 - ส่วนจำนวนอิฐที่พวกเขาเคยทำได้เท่าไหร่ก็ต้องให้เขาทำได้จำนวนเท่าเดิม อย่าให้ลดจำนวนลง เพราะคนพวกนี้เกียจคร้านนัก จึงได้พากันโอดครวญว่า ‘ปล่อยพวกเราไป และให้เราถวายเครื่องสักการะแด่พระเจ้าของเรา’
- อพยพ 5:9 - จงเพิ่มงานให้พวกเขาทำมากขึ้น จะได้ไม่มีเวลามาสนใจฟังเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้”
- อพยพ 5:10 - ดังนั้น หัวหน้าคุมทาสและผู้แทนหน่วยทั้งหลายจึงออกไปพูดกับชาวอิสราเอลว่า “ฟาโรห์สั่งว่า ‘เราจะไม่หาฟางมาให้แล้ว
- อพยพ 5:11 - พวกเจ้าไปหาฟางกันเอง จะไปหาได้ที่ไหนก็แล้วแต่ แต่จำนวนอิฐที่ได้อย่างน้อยต้องมีจำนวนเท่าเดิม’”
- อพยพ 5:12 - ดังนั้นชาวอิสราเอลจึงกระจัดกระจายออกไปทั่วดินแดนอียิปต์ เพื่อรวบรวมเศษฟาง
- อพยพ 5:13 - หัวหน้าคุมทาสพูดเร่งรัดว่า “ทำงานประจำวันของเจ้าให้เสร็จสิ้น เหมือนตอนที่มีฟางเตรียมไว้ให้”
- อพยพ 5:14 - ผู้แทนหน่วยชาวอิสราเอลที่อยู่ใต้บังคับหัวหน้าทาสของฟาโรห์ถูกเฆี่ยนและถูกซักไซ้ไล่เลียงว่า “ทำไมระยะนี้เจ้าจึงไม่ทำอิฐให้เสร็จเท่ากับจำนวนที่เคยทำ”
- อพยพ 5:15 - ผู้แทนหน่วยชาวอิสราเอลไปร้องต่อฟาโรห์ว่า “ทำไมท่านจึงกระทำอย่างนี้กับผู้รับใช้ของท่าน
- อพยพ 5:16 - ไม่มีฟางให้กับผู้รับใช้ แล้วยังจะพูดกับพวกเราอีกว่า ‘ทำอิฐสิ’ ดูเถิด บรรดาผู้รับใช้ของท่านถูกเฆี่ยน ทั้งที่ความผิดอยู่ที่คนของท่านเอง”
- อพยพ 5:17 - แต่ฟาโรห์กล่าวว่า “พวกเจ้าเกียจคร้านเต็มประดา จึงได้พูดกันว่า ‘ปล่อยพวกเราไป และให้เราถวายเครื่องสักการะแด่พระผู้เป็นเจ้า’
- อพยพ 5:18 - ไปทำงานเดี๋ยวนี้เลย เพราะไม่มีฟางจะให้พวกเจ้าแล้ว ถึงอย่างไรเจ้าก็จะต้องทำอิฐให้ได้มากเท่าเดิม”
- อพยพ 5:19 - ผู้แทนหน่วยชาวอิสราเอลเห็นว่า พวกตนตกที่นั่งลำบากแล้วเมื่อได้ยินคำว่า “แต่ละวันจำนวนอิฐที่เจ้าทำจะลดลงไม่ได้”
- อพยพ 5:20 - ขณะที่พวกเขาออกมาจากการเข้าเฝ้าฟาโรห์ ก็พบโมเสสและอาโรนซึ่งกำลังยืนรอพวกเขาอยู่
- อพยพ 5:21 - จึงพูดกับท่านทั้งสองว่า “ขอพระผู้เป็นเจ้าเห็นสิ่งที่ท่านทำและตัดสินท่านทั้งสอง เพราะท่านทำให้พวกเราเป็นที่น่ารังเกียจต่อฟาโรห์และข้าราชบริพาร ท่านเป็นผู้ยื่นดาบให้พวกเขาฆ่าพวกเรา”
- อพยพ 5:22 - ดังนั้น โมเสสจึงกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้าอีก และถามว่า “โอ พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์จึงทำให้คนของพระองค์ต้องเผชิญกับความเลวร้าย ทำไมพระองค์จึงใช้ข้าพเจ้ามา
- อพยพ 5:23 - นับตั้งแต่ข้าพเจ้าไปหาฟาโรห์เพื่อพูดในพระนามของพระองค์ ฟาโรห์ก็ได้ทำให้คนของพระองค์ต้องเผชิญกับความเลวร้าย และพระองค์ยังไม่ได้ช่วยคนของพระองค์ให้รอดปลอดภัยเลย”
- เลวีนิติ 19:34 - คนต่างด้าวที่อยู่กับเจ้านั้นเปรียบเสมือนพวกที่อยู่กับเจ้าแต่กำเนิด และเจ้าจงรักพวกเขาให้เหมือนรักตนเอง เพราะพวกเจ้าเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์ เราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเจ้า
- อพยพ 1:11 - ฉะนั้นชาวอียิปต์จึงตั้งให้มีหัวหน้าคุมทาส เพื่อบีบบังคับพวกเขาด้วยการทำงานหนัก ให้สร้างเมืองปิธมและราอัมเสสเป็นเมืองคลังหลวงให้ฟาโรห์
- อพยพ 12:40 - ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในอียิปต์อย่างคนต่างด้าวเป็นเวลา 430 ปี
- อพยพ 12:41 - ในวันสุดท้ายของปีที่สี่ร้อยสามสิบ เผ่าพันธุ์ของพระผู้เป็นเจ้าได้ไปพ้นจากแผ่นดินอียิปต์
- กิจการของอัครทูต 7:17 - เมื่อใกล้กำหนดเวลาของพระสัญญาที่พระเจ้าได้กล่าวไว้กับอับราฮัมแล้ว จำนวนคนของพวกเราได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในประเทศอียิปต์
- กาลาเทีย 3:17 - ข้าพเจ้าหมายถึงว่า กฎบัญญัติที่เกิดขึ้นมาภายหลังถึง 430 ปีไม่ได้ทำให้พันธสัญญาซึ่งพระเจ้าได้รับรองไว้แล้วกลายเป็นโมฆะ เท่ากับว่าเป็นการยกเลิกพระสัญญาไป
- กิจการของอัครทูต 7:6 - พระเจ้ากล่าวกับท่านว่า ‘เชื้อสายของเจ้าจะเป็นคนแปลกถิ่นอยู่ในประเทศซึ่งไม่ใช่ของตน และก็จะเป็นทาสถูกกดขี่ข่มเหงเป็นเวลา 400 ปี
- กิจการของอัครทูต 7:7 - แต่เราจะกล่าวโทษชาติที่ให้พวกเขาต้องรับใช้เยี่ยงทาส และในภายหลังพวกเขาจะเดินทางออกจากประเทศนั้นมาเพื่อนมัสการเราในสถานที่นี้’