逐节对照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - พระผู้เป็นเจ้าให้นาธานไปหาดาวิด นาธานก็ไปหาท่านและกล่าวกับท่านว่า “ที่เมืองหนึ่ง มีชายสองคน คนหนึ่งมั่งมี ส่วนอีกคนหนึ่งยากไร้
- 新标点和合本 - 耶和华差遣拿单去见大卫。拿单到了大卫那里，对他说：“在一座城里有两个人：一个是富户，一个是穷人。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 耶和华差遣拿单到大卫那里。拿单到了他那里，对他说：“在一座城里有两个人，一个是富翁，一个是穷人。
- 和合本2010（神版-简体） - 耶和华差遣拿单到大卫那里。拿单到了他那里，对他说：“在一座城里有两个人，一个是富翁，一个是穷人。
- 当代译本 - 耶和华派拿单先知去见大卫。拿单对大卫说：“一座城里有两个人，一个富有，一个贫穷。
- 圣经新译本 - 耶和华差派拿单去见大卫。于是拿单来到大卫那里，对他说：“在一座城里有两个人，一个富有，一个贫穷。
- 中文标准译本 - 耶和华派遣拿单去见大卫。拿单来到大卫那里，对他说：“在一座城中有两个人，一个富有，一个贫穷。
- 现代标点和合本 - 耶和华差遣拿单去见大卫。拿单到了大卫那里，对他说：“在一座城里有两个人，一个是富户，一个是穷人。
- 和合本（拼音版） - 耶和华差遣拿单去见大卫。拿单到了大卫那里，对他说：“在一座城里有两个人：一个是富户，一个是穷人。
- New International Version - The Lord sent Nathan to David. When he came to him, he said, “There were two men in a certain town, one rich and the other poor.
- New International Reader's Version - The Lord sent the prophet Nathan to David. When Nathan came to him, he said, “Two men lived in the same town. One was rich. The other was poor.
- English Standard Version - And the Lord sent Nathan to David. He came to him and said to him, “There were two men in a certain city, the one rich and the other poor.
- New Living Translation - So the Lord sent Nathan the prophet to tell David this story: “There were two men in a certain town. One was rich, and one was poor.
- The Message - But God was not at all pleased with what David had done, and sent Nathan to David. Nathan said to him, “There were two men in the same city—one rich, the other poor. The rich man had huge flocks of sheep, herds of cattle. The poor man had nothing but one little female lamb, which he had bought and raised. It grew up with him and his children as a member of the family. It ate off his plate and drank from his cup and slept on his bed. It was like a daughter to him.
- Christian Standard Bible - So the Lord sent Nathan to David. When he arrived, he said to him: There were two men in a certain city, one rich and the other poor.
- New American Standard Bible - Then the Lord sent Nathan to David. And he came to him and said, “There were two men in a city, the one wealthy and the other poor.
- New King James Version - Then the Lord sent Nathan to David. And he came to him, and said to him: “There were two men in one city, one rich and the other poor.
- Amplified Bible - And the Lord sent Nathan [the prophet] to David. He came and said to him, “There were two men in a city, one rich and the other poor.
- American Standard Version - And Jehovah sent Nathan unto David. And he came unto him, and said unto him, There were two men in one city; the one rich, and the other poor.
- King James Version - And the Lord sent Nathan unto David. And he came unto him, and said unto him, There were two men in one city; the one rich, and the other poor.
- New English Translation - So the Lord sent Nathan to David. When he came to David, Nathan said, “There were two men in a certain city, one rich and the other poor.
- World English Bible - Yahweh sent Nathan to David. He came to him, and said to him, “There were two men in one city; the one rich, and the other poor.
- 新標點和合本 - 耶和華差遣拿單去見大衛。拿單到了大衛那裏，對他說：「在一座城裏有兩個人：一個是富戶，一個是窮人。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 耶和華差遣拿單到大衛那裏。拿單到了他那裏，對他說：「在一座城裏有兩個人，一個是富翁，一個是窮人。
- 和合本2010（神版-繁體） - 耶和華差遣拿單到大衛那裏。拿單到了他那裏，對他說：「在一座城裏有兩個人，一個是富翁，一個是窮人。
- 當代譯本 - 耶和華派拿單先知去見大衛。拿單對大衛說：「一座城裡有兩個人，一個富有，一個貧窮。
- 聖經新譯本 - 耶和華差派拿單去見大衛。於是拿單來到大衛那裡，對他說：“在一座城裡有兩個人，一個富有，一個貧窮。
- 呂振中譯本 - 於是永恆主差遣 拿單 去見 大衛 。 拿單 到了 大衛 那裏，對他說：『在一座城裏有兩個人；一個富足，一個窮乏。
- 中文標準譯本 - 耶和華派遣拿單去見大衛。拿單來到大衛那裡，對他說：「在一座城中有兩個人，一個富有，一個貧窮。
- 現代標點和合本 - 耶和華差遣拿單去見大衛。拿單到了大衛那裡，對他說：「在一座城裡有兩個人，一個是富戶，一個是窮人。
- 文理和合譯本 - 耶和華遣拿單見大衛、遂詣之、曰、有二人居於一邑、一富一貧、
- 文理委辦譯本 - 耶和華遣拿單見大闢、告曰、邑中有二人、一富一貧、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 主遣 拿單 往見 大衛 、 拿單 至 大衛 前、謂之曰、二人居一邑、一富一貧、
- Nueva Versión Internacional - El Señor envió a Natán para que hablara con David. Cuando se presentó ante David, le dijo: —Dos hombres vivían en un pueblo. El uno era rico, y el otro pobre.
- 현대인의 성경 - 그때 예언자 나단이 여호와의 보내심을 받고 다윗에게 가서 이렇게 말하였다. “어떤 성에 두 사람이 있었습니다. 한 사람은 양과 소를 아주 많이 가진 부자였고
- Новый Русский Перевод - Господь послал к Давиду Нафана. Он пришел к нему и сказал: – В одном городе было два человека, один богатый, а другой бедный.
- Восточный перевод - Вечный послал к Давуду пророка Нафана. Он пришёл к нему и сказал: – В одном городе было два человека, один богатый, а другой бедный.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Вечный послал к Давуду пророка Нафана. Он пришёл к нему и сказал: – В одном городе было два человека, один богатый, а другой бедный.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Вечный послал к Довуду пророка Нафана. Он пришёл к нему и сказал: – В одном городе было два человека, один богатый, а другой бедный.
- La Bible du Semeur 2015 - L’Eternel envoya Nathan chez David. Le prophète alla donc le trouver et lui dit : Dans une ville vivaient deux hommes, l’un riche et l’autre pauvre .
- リビングバイブル - 主は預言者ナタンを遣わし、ダビデにこんな話を聞かせました。「ある町に二人の人がいました。一人は大金持ちで、羊ややぎをたくさん持っていました。
- Nova Versão Internacional - E o Senhor enviou a Davi o profeta Natã. Ao chegar, ele disse a Davi: “Dois homens viviam numa cidade, um era rico e o outro pobre.
- Hoffnung für alle - Der Herr sandte den Propheten Nathan zu David. Als Nathan vor dem König stand, sagte er zu ihm: »Ich muss dir etwas erzählen: Ein reicher und ein armer Mann lebten in derselben Stadt.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Chúa Hằng Hữu sai Na-than đến gặp Đa-vít. Ông kể cho Đa-vít nghe câu chuyện này: “Trong thành kia có hai người, một giàu một nghèo.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้นาธันมาพบดาวิด นาธันจึงมาเข้าเฝ้าและทูลว่า “ในเมืองแห่งหนึ่งมีชายสองคน คนหนึ่งรวยคนหนึ่งจน
交叉引用
- ลูกา 16:19 - ครั้งหนึ่งมีคนมั่งมีผู้หนึ่งนุ่งห่มด้วยผ้าสีม่วงและผ้าป่านเนื้อดีและใช้ชีวิตอย่างหรูหราทุกวัน
- ลูกา 16:20 - ส่วนลาซารัสเป็นชายขอทานที่มีแผลเต็มตัว ได้มานอนอยู่ที่หน้าประตูบ้านของคนมั่งมี
- ลูกา 16:21 - เขามักจะคอยกินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของคนมั่งมี แม้แต่พวกสุนัขก็ยังมาเลียแผลของเขา
- ลูกา 16:22 - เมื่อชายขอทานตายลง บรรดาทูตสวรรค์มารับเขาไปอยู่ใกล้ทรวงอกของอับราฮัม คนมั่งมีก็ตายเช่นกันและถูกฝัง
- ลูกา 16:23 - เขาอยู่ในแดนคนตายซึ่งเต็มด้วยความทุกข์ทรมาน เมื่อเขาแหงนหน้าขึ้นเห็นอับราฮัมอยู่ไกลๆ โดยมีลาซารัสอยู่ข้างๆ
- ลูกา 16:24 - เขาจึงร้องเรียกว่า ‘คุณพ่ออับราฮัม โปรดสงสารข้าพเจ้าด้วย ช่วยส่งลาซารัสมาหยดน้ำจากปลายนิ้วสู่ลิ้นของข้าพเจ้าให้เย็นชุ่มหน่อย ข้าพเจ้าทรมานเหลือเกินที่อยู่ท่ามกลางไฟนรกเช่นนี้’
- ลูกา 16:25 - แต่อับราฮัมตอบว่า ‘ลูกเอ๋ย จำไว้ด้วยว่าในชีวิตของเจ้า เจ้าได้รับความสบาย ขณะที่ลาซารัสได้รับสิ่งตรงกันข้าม ขณะนี้ ณ ที่นี้เขาได้รับความสำราญ และเจ้าทนทุกข์ทรมาน
- ลูกา 16:26 - และนอกจากสิ่งเหล่านี้แล้ว ยังมีเหวลึกซึ่งกั้นระหว่างเราและเจ้า ผู้ที่ปรารถนาจะข้ามจากที่นี่ไปหาเจ้าก็มิอาจทำได้ และใครจะข้ามจากที่โน่นมาหาเราก็มิอาจทำได้’
- ลูกา 16:27 - เขาจึงตอบว่า ‘ถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้าขอร้องท่าน คุณพ่ออับราฮัมช่วยส่งลาซารัสไปยังบ้านคุณพ่อของข้าพเจ้าเถิด
- ลูกา 16:28 - เพื่อตักเตือนน้องชายอีก 5 คน พวกเขาจะได้ไม่ต้องมาทรมานในที่นี้ด้วย’
- ลูกา 16:29 - อับราฮัมตอบว่า ‘คนพวกนั้นมีโมเสสและเหล่าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า จงให้น้องๆ ของเจ้าฟังพวกเขาเถิด’
- ลูกา 16:30 - เขาพูดว่า ‘อย่าเลย คุณพ่ออับราฮัม ถ้าคนที่ตายแล้วไปบอกพวกเขา เขาจะได้กลับใจ’
- ลูกา 16:31 - อับราฮัมตอบว่า ‘ถ้าเขาไม่ฟังโมเสสและเหล่าผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า แม้จะมีผู้ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย เขาก็จะไม่มีวันเชื่อ’”
- 2 ซามูเอล 7:1 - หลังจากที่กษัตริย์ได้ใช้ชีวิตอยู่ในวังของท่าน และพระผู้เป็นเจ้าได้ให้ท่านหยุดพักจากศัตรูรอบด้าน
- 2 ซามูเอล 7:2 - กษัตริย์กล่าวกับนาธานผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าว่า “ดูสิ เราอาศัยอยู่ในวังไม้ซีดาร์ แต่หีบของพระเจ้ากลับอยู่ในกระโจม”
- 2 ซามูเอล 7:3 - นาธานพูดกับกษัตริย์ว่า “เชิญท่านกระทำตามสิ่งที่อยู่ในใจท่านเถิด เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับท่าน”
- 2 ซามูเอล 7:4 - แต่ในคืนเดียวกันนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับนาธานว่า
- 2 ซามูเอล 7:5 - “จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า ‘เจ้าจะสร้างตำหนักให้เราอยู่หรือ
- อิสยาห์ 5:1 - โปรดให้ข้าพเจ้าร้องเพลงให้กับเพื่อนรักของข้าพเจ้า เพลงรักของสวนองุ่นของเพื่อนข้าพเจ้า เพื่อนรักของข้าพเจ้ามีสวนองุ่น บนเนินเขาที่อุดมสมบูรณ์ยิ่ง
- อิสยาห์ 5:2 - พระองค์พรวนดินและเก็บก้อนหินไปทิ้ง และปลูกสวนองุ่นพันธุ์ดีที่สุด พระองค์สร้างหอคอยที่กลางสวน และทำเครื่องสกัดเหล้าองุ่นในสวน พระองค์หวังว่าจะมีองุ่นผลงาม แต่ผลที่ได้กลับเป็นองุ่นป่า
- อิสยาห์ 5:3 - “บัดนี้ โอ ผู้อยู่อาศัยในเยรูซาเล็ม และคนของยูดาห์เอ๋ย จงตัดสินระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา
- อิสยาห์ 5:4 - ยังขาดอะไรหรือที่เรายังไม่ได้ทำ เพื่อสวนองุ่นของเรา เมื่อเราหวังว่าจะมีองุ่นผลงาม ทำไมจึงได้ผลองุ่นป่า
- อิสยาห์ 5:5 - เราจะบอกพวกเจ้าว่า บัดนี้เราจะทำอะไรกับสวนองุ่นของเรา เราจะถอนพุ่มไม้ที่ปลูกเป็นแถว แทนรั้ว แล้วโยนให้สัตว์กิน เราจะพังกำแพงลง และมันจะถูกเหยียบย่ำ
- อิสยาห์ 5:6 - เราจะทำให้สวนเป็นที่รกร้าง จะไม่มีการลิดกิ่งหรือพรวนดิน พุ่มไม้หนามและต้นหนามจะงอกโตขึ้น เราจะสั่งเมฆไม่ให้โปรยฝนลงในสวน”
- อิสยาห์ 5:7 - เพราะสวนองุ่นของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา คือพงศ์พันธุ์อิสราเอล และคนของยูดาห์ คือต้นองุ่นที่น่าชื่นชมของพระองค์ พระองค์มองหาความเป็นธรรม แต่ดูเถิด กลับมีการนองเลือด มองหาความชอบธรรม แต่ดูเถิด กลับมีแต่การร้องทุกข์
- 2 ซามูเอล 14:14 - ถึงอย่างไรเราทุกคนก็ต้องตาย เราเป็นเหมือนน้ำที่หกบนพื้นดิน และจะเก็บรวมขึ้นมาอีกก็ไม่ได้ แต่พระเจ้าไม่พรากชีวิตไป และพระองค์หาหนทางเพื่อผู้ที่ถูกเนรเทศจะได้หลุดพ้นจากการเป็นคนที่ใครๆ ไม่ยอมรับ
- มัทธิว 21:33 - จงฟังคำอุปมาอีกเรื่องหนึ่ง มีเจ้าของสวนคนหนึ่งปลูกสวนองุ่นไว้ ซึ่งมีกำแพงที่สร้างล้อมไว้โดยรอบ และขุดบ่อเก็บเครื่องสกัดเหล้าองุ่น เขาสร้างหอคอยไว้และให้พวกชาวสวนเช่า แล้วก็เดินทางไปต่างประเทศ
- มัทธิว 21:34 - เมื่อถึงเวลาเก็บพืชผล เขาใช้บรรดาคนรับใช้ของเขาไปหาพวกคนเช่าสวน เพื่อรับส่วนปันผลของเขา
- มัทธิว 21:35 - พวกคนเช่าสวนจับตัวพวกผู้รับใช้ไว้ ทุบตีเสียคนหนึ่ง ฆ่าอีกคนหนึ่งและเอาหินขว้างอีกคนหนึ่ง
- มัทธิว 21:36 - เจ้าของสวนส่งพวกผู้รับใช้อีกกลุ่มไป ซึ่งมากคนกว่าครั้งแรก พวกคนเช่าสวนก็กระทำต่อเขาเหล่านั้นเหมือนครั้งแรก
- มัทธิว 21:37 - หลังจากนั้นเขาจึงส่งลูกชายของเขาไปหาคนเช่าสวนโดยคิดว่า ‘พวกเขาจะนับถือลูกของเราคนนั้น’
- มัทธิว 21:38 - แต่เมื่อพวกคนเช่าสวนเห็นลูกคนนั้นก็พูดกันว่า ‘คนนี้เป็นทายาท มาช่วยกันฆ่าเขาเถิด มรดกจะได้ตกเป็นของเรา’
- มัทธิว 21:39 - เขาทั้งหลายจึงจับตัวลูกคนนั้นโยนออกไปจากสวนองุ่นแล้วฆ่าเสีย
- มัทธิว 21:40 - ฉะนั้นเมื่อเจ้าของสวนองุ่นมา เขาจะทำอย่างไรกับพวกคนเช่าสวน”
- มัทธิว 21:41 - พวกเขาตอบว่า “เขาจะฆ่าคนชั่วร้ายเหล่านั้นอย่างแน่นอน และจะให้คนสวนอื่นเช่าสวนเสีย จะได้แบ่งปันผลให้แก่เขาเมื่อถึงเวลา”
- มัทธิว 21:42 - พระเยซูกล่าวว่า “ท่านไม่เคยอ่านในพระคัมภีร์หรือว่า ‘ศิลาที่พวกช่างก่อสร้างทิ้ง ได้กลายเป็นศิลามุมเอก พระผู้เป็นเจ้าได้กระทำการนี้ และเป็นสิ่งวิเศษยิ่งในสายตาของเรา’
- มัทธิว 21:43 - ฉะนั้น เราขอบอกท่านว่า อาณาจักรของพระเจ้าจะต้องถูกยึดไปจากท่าน และยกให้แก่ชนชาติหนึ่งที่จะผลิตผลได้ตามควร
- มัทธิว 21:44 - คนที่ล้มลงบนศิลานี้จะแตกหักกระจายเป็นชิ้นๆ หากแต่ศิลานั้นล้มทับผู้ใดแล้ว ผู้นั้นจะแหลกเป็นผุยผงไป”
- มัทธิว 21:45 - ครั้นพวกมหาปุโรหิตและฟาริสีได้ยินคำอุปมาของพระองค์แล้ว ก็เข้าใจว่าพระองค์กล่าวถึงพวกเขา
- 2 ซามูเอล 24:11 - ก่อนที่ดาวิดจะตื่นนอนในวันรุ่งขึ้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวผ่านกาดผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ซึ่งเป็นผู้รู้ของดาวิดว่า
- 2 ซามูเอล 24:12 - “จงไปบอกดาวิดดังนี้ว่า ‘พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า เราเสนอ 3 สิ่งแก่เจ้า จงเลือก 1 สิ่ง แล้วเราจะกระทำต่อเจ้า’”
- 2 ซามูเอล 24:13 - ดังนั้นกาดจึงมาหาดาวิดและเรียนท่านว่า “จะให้เกิดทุพภิกขภัยเป็นเวลา 3 ปีในแผ่นดินของท่าน หรือว่าท่านจะหลบหนีศัตรูของท่านเป็นเวลา 3 เดือนขณะที่พวกเขาไล่ล่าท่าน หรือจะให้เกิดโรคระบาดในแผ่นดินของท่านเป็นเวลา 3 วัน จงพิจารณาดูและตัดสินใจว่าจะเป็นคำตอบข้อใดที่ข้าพเจ้าจะกลับไปยังพระองค์ที่ส่งข้าพเจ้ามา”
- 2 ซามูเอล 11:10 - เมื่อคนไปเรียนดาวิดว่า “อุรียาห์ไม่ได้ลงไปที่บ้านของเขา” ดาวิดพูดกับอุรียาห์ว่า “เจ้าเพิ่งเดินทางกลับมามิใช่หรือ แล้วทำไมไม่ลงไปที่บ้านของเจ้าล่ะ”
- 2 ซามูเอล 11:11 - อุรียาห์ตอบดาวิดว่า “หีบพันธสัญญา เหล่าทหารของอิสราเอลและยูดาห์พักอยู่ในเพิง ส่วนโยอาบเจ้านายข้าพเจ้ากับพวกทหารรับใช้ของท่านก็อยู่ในค่ายที่โล่งแจ้ง ข้าพเจ้าควรหรือที่จะกลับไปบ้าน เพื่อดื่มกินและนอนกับภรรยาข้าพเจ้า ตราบที่ท่านมีชีวิตอยู่ และตราบที่จิตวิญญาณของท่านมีชีวิตอยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะไม่กระทำเช่นนั้น”
- 2 ซามูเอล 11:12 - ดาวิดจึงบอกอุรียาห์ว่า “วันนี้เจ้าก็อยู่ที่นี่ต่อ พรุ่งนี้เราก็จะให้เจ้ากลับออกไป” ดังนั้นอุรียาห์อยู่ต่อที่เยรูซาเล็มในวันนั้นและวันรุ่งขึ้น
- 2 ซามูเอล 11:13 - ดาวิดเชิญเขาให้รับประทานร่วมกับท่าน และดื่มจนกระทั่งท่านทำให้เขาเมา ในเวลาเย็นเขาออกไปนอนที่เดียวกับที่ทหารรับใช้ของเจ้านายของเขานอน แต่ไม่ได้ลงไปที่บ้านของเขา
- 2 ซามูเอล 11:14 - ครั้นรุ่งเช้าดาวิดเขียนข้อความถึงโยอาบ และให้อุรียาห์ยื่นให้โยอาบ
- 2 ซามูเอล 11:15 - ท่านเขียนข้อความว่า “สั่งอุรียาห์ให้ไปอยู่กองหน้าตรงที่ประจัญศึกหนักที่สุด แล้วถอยทัพทิ้งเขาไว้คนเดียว ให้ถูกฆ่าตายไป”
- 2 ซามูเอล 11:16 - ในขณะที่โยอาบกำลังล้อมเมือง เขาบอกอุรียาห์ให้ไปอยู่ในตำแหน่งที่เขารู้ว่ามีชายผู้กล้าหาญสู้ต่อต้านอยู่
- 2 ซามูเอล 11:17 - และพวกผู้ชายของเมืองนั้นออกมาต่อสู้กับโยอาบ ทหารรับใช้ของดาวิดบางคนล้มตาย อุรียาห์ชาวฮิตก็ตายด้วย
- 2 ซามูเอล 7:17 - นาธานแจ้งให้ดาวิดทราบตามคำกล่าวและทุกสิ่งที่พระเจ้าเผยให้ทราบ
- ลูกา 15:11 - พระองค์กล่าวต่อไปอีกว่า “ชายผู้หนึ่งมีลูกชาย 2 คน
- ลูกา 15:12 - คนเล็กพูดกับพ่อว่า ‘พ่อช่วยแบ่งทรัพย์สมบัติในส่วนที่เป็นของลูกเถิด’ พ่อจึงแบ่งสมบัติให้ลูกทั้งสอง
- ลูกา 15:13 - ไม่นานนัก ลูกคนเล็กก็รวบรวมทรัพย์สมบัติของเขา แล้วออกเดินทางไปต่างแดน ใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาและสุรุ่ยสุร่าย
- ลูกา 15:14 - หลังจากที่เขาใช้ทรัพย์หมดแล้วทั้งยังเกิดข้าวยากหมากแพงทั่วท้องถิ่นนั้น เขาจึงขัดสนยิ่ง
- ลูกา 15:15 - จึงได้ไปรับจ้างเลี้ยงหมูในทุ่งให้คนหนึ่งที่เป็นชาวเมืองนั้น
- ลูกา 15:16 - ชายคนนี้หิวโหยมากจนแทบจะกลืนกินฝักถั่วที่ใช้เลี้ยงหมู แต่ก็ไม่มีใครสักคนหยิบยื่นอาหารให้แก่เขา
- ลูกา 15:17 - เขาจึงได้รู้สำนึกตัวและกล่าวว่า ‘ผู้รับจ้างของพ่อเรามีจำนวนมากเพียงไรที่มีอาหารเหลือกิน เราเองกำลังอดตายอยู่ที่นี่
- ลูกา 15:18 - เราจะเดินทางกลับไปหาพ่อ แล้วสารภาพผิดกับพ่อว่า ข้าพเจ้าได้กระทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่าน
- ลูกา 15:19 - ข้าพเจ้าไม่สมควรที่จะได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีกต่อไป ช่วยให้ข้าพเจ้าได้เป็นผู้รับจ้างคนหนึ่งของท่านเถิด’
- ลูกา 15:20 - เขาจึงรีบรุดเดินทางกลับไปหาพ่อในบัดนั้น เมื่อพ่อเห็นเขาเดินมาแต่ไกล เกิดความสงสารยิ่งจึงวิ่งไปโอบคอและจูบแก้มลูก
- ลูกา 15:21 - ลูกชายพูดกับพ่อว่า ‘พ่อท่าน ข้าพเจ้าได้กระทำบาปต่อสวรรค์และต่อท่าน และไม่สมควรที่จะได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีกต่อไป’
- ลูกา 15:22 - แต่พ่อพูดกับพวกคนรับใช้ว่า ‘เร็วๆ เอาเสื้อคลุมที่ดีที่สุด ทั้งแหวนและรองเท้ามาสวมให้เขาเสียด้วย
- ลูกา 15:23 - ฆ่าลูกโคอ้วนๆ เอามาเลี้ยงฉลองกันให้สนุกเถิด
- ลูกา 15:24 - เพราะว่าลูกชายของเราคนนี้ตายไปแล้ว กลับมีชีวิตขึ้นมาอีก เขาหายไปและเราก็พบแล้ว’ ดังนั้นงานฉลองจึงได้เริ่มขึ้น
- ลูกา 15:25 - ขณะนั้นลูกชายคนโตยังอยู่ในทุ่ง เมื่อเขาเข้ามาใกล้บ้านก็ได้ยินเสียงดนตรีและเต้นรำในงาน
- ลูกา 15:26 - จึงได้ถามเอาความจากคนรับใช้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
- ลูกา 15:27 - เขาตอบว่า ‘น้องชายได้กลับมาแล้ว พ่อของท่านได้ฆ่าลูกโคอ้วน เพราะว่าท่านได้ตัวเขากลับมาอย่างปลอดภัย’
- ลูกา 15:28 - พี่ชายคนโตโมโหจึงไม่ยอมเข้าบ้าน พ่อจำต้องไปอ้อนวอนให้เข้ามา
- ลูกา 15:29 - แต่เขากลับตอบว่า ‘ดูเถิด หลายปีที่ผ่านมาลูกได้รับใช้พ่ออย่างขยันขันแข็งและไม่เคยขัดคำสั่งท่านเลย แต่ท่านไม่เคยให้แม้แต่แพะหนุ่มสักตัวเพื่อฉลองกับสหายของลูก
- ลูกา 15:30 - เมื่อลูกชายของพ่อคนนี้เป็นคนที่ผลาญเงินทองไปกับหญิงแพศยาได้กลับมา ท่านก็ฆ่าลูกโคอ้วนเพื่อเขา’
- ลูกา 15:31 - พ่อจึงตอบว่า ‘ลูกเอ๋ย เจ้าอยู่กับพ่อเสมอ ทุกสิ่งที่เป็นของพ่อก็เสมือนเป็นของเจ้า
- ลูกา 15:32 - แต่เราต้องฉลองและยินดีกัน เพราะว่าน้องชายของเจ้าคนนี้ได้ตายไปแล้ว กลับมีชีวิตอีก เขาหายไปและเราก็พบแล้ว’”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 1:3 - แต่ทูตสวรรค์ของพระผู้เป็นเจ้าบอกเอลียาห์ชาวทิชบีว่า “ไปเถิด ไปพบกับบรรดาผู้ส่งข่าวของกษัตริย์แห่งสะมาเรีย และบอกเขาว่า ‘ไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลหรือ ท่านจึงจะไปถามบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน’
- อิสยาห์ 57:17 - เพราะสิ่งที่เขาได้มาจากความไม่เป็นธรรมเป็นความชั่ว เราจึงโกรธกริ้วและลงโทษเขา เราซ่อนหน้าและโกรธนัก แต่เขาก็หันออกห่างไปในทางที่หัวใจของเขาเรียกร้อง
- อิสยาห์ 57:18 - เราได้เห็นวิถีทางของเขา แต่เราจะรักษาเขาให้หายขาด เราจะนำทางเขาไปและให้กำลังใจเขาและคนที่ร้องคร่ำครวญ
- 1 พงศ์กษัตริย์ 18:1 - หลายวันต่อมา พระผู้เป็นเจ้ากล่าวผ่านเอลียาห์ในปีที่สามว่า “จงไปแสดงตัวกับอาหับ และเราจะให้ฝนตกบนแผ่นดินโลก”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 13:1 - ดูเถิด คนของพระเจ้าคนหนึ่งจากยูดาห์มายังเบธเอลตามคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า ขณะนั้นเยโรโบอัมกำลังยืนมอบเครื่องสักการะอยู่ที่ข้างแท่นบูชา
- สดุดี 51:1 - โอ พระเจ้า โปรดเมตตาข้าพเจ้า เพราะความรักอันมั่นคงของพระองค์ เพราะพระองค์มีเมตตาเป็นล้นพ้น โปรดลบล้างการล่วงละเมิดของข้าพเจ้า
- สดุดี 51:2 - ชำระล้างความชั่วทั้งปวงของข้าพเจ้าให้หมดสิ้น และทำให้ข้าพเจ้าบริสุทธิ์จากบาป
- สดุดี 51:3 - เพราะข้าพเจ้าทราบว่าข้าพเจ้าล่วงละเมิด และตระหนักในบาปของข้าพเจ้าแล้ว
- สดุดี 51:4 - ข้าพเจ้าทำบาปต่อพระองค์ ต่อพระองค์เพียงผู้เดียว และได้กระทำสิ่งที่ชั่วในสายตาของพระองค์ เพื่อพระองค์เป็นที่เห็นว่าถูกต้องเวลาพระองค์กล่าว และไร้ความผิดเวลาพระองค์ตัดสินโทษ
- สดุดี 51:5 - จริงทีเดียวที่ข้าพเจ้าเป็นคนบาปตั้งแต่แรกเกิด เป็นคนบาปตั้งแต่เริ่มชีวิตในครรภ์มารดา
- สดุดี 51:6 - ดูเถิด พระองค์ต้องการความภักดีที่มาจากใจ ฉะนั้นขอพระองค์สั่งสอนสติปัญญาให้กับส่วนลึกๆ ในใจของข้าพเจ้า
- สดุดี 51:7 - โปรดลบล้างบาปข้าพเจ้าด้วยก้านหุสบ ข้าพเจ้าจะได้สะอาด ชำระล้างข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะได้ขาวยิ่งกว่าหิมะ
- สดุดี 51:8 - ให้ข้าพเจ้าได้สัมผัสกับเสียงแห่งความยินดีและรื่นเริงใจ ให้กระดูกที่พระองค์หักเป็นเสี่ยงๆ ยินดีได้เถิด
- สดุดี 51:9 - โปรดซ่อนหน้าพระองค์ไปเสียจากบาปของข้าพเจ้า และลบล้างความชั่วทั้งปวงของข้าพเจ้าให้หมดสิ้น
- สดุดี 51:10 - โอ พระเจ้า โปรดบันดาลให้ใจของข้าพเจ้าสะอาด และทำให้วิญญาณของข้าพเจ้ามั่นคงขึ้นมาใหม่
- สดุดี 51:11 - อย่าขับไสข้าพเจ้าไปให้พ้นจากพระองค์ และอย่าพรากพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ไปจากข้าพเจ้า
- สดุดี 51:12 - ขอให้ความรอดพ้นที่มาจากพระองค์ช่วยให้ข้าพเจ้าเกิดความยินดีขึ้นอีก และด้วยวิญญาณที่ยอมเชื่อฟัง พระองค์ให้ข้าพเจ้ายืนหยัดได้
- สดุดี 51:13 - แล้วข้าพเจ้าจะสอนวิถีทางของพระองค์แก่คนที่ล่วงละเมิด และพวกคนบาปจะกลับมาหาพระองค์
- สดุดี 51:14 - โอ พระเจ้า ช่วยข้าพเจ้าให้พ้นโทษอันเนื่องมาจากการฆาตกรรม พระองค์เป็นพระเจ้าผู้ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น และลิ้นของข้าพเจ้าจะเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดีถึงความชอบธรรมของพระองค์
- สดุดี 51:15 - โอ พระผู้เป็นเจ้า เปิดริมฝีปากของข้าพเจ้าเถิด และปากของข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์
- สดุดี 51:16 - เพราะพระองค์ไม่ชื่นชอบกับเครื่องสักการะ ถ้าหากว่าข้าพเจ้ามอบสัตว์ที่เผาเป็นของถวาย พระองค์จะไม่พึงพอใจ
- สดุดี 51:17 - เครื่องสักการะอันแท้จริงสำหรับพระเจ้าคือจิตวิญญาณที่น้อมนอบถ่อมลง โอ พระเจ้า พระองค์ไม่ปฏิเสธคนที่สำนึกตัวและกลับใจอย่างแท้จริง
- สดุดี 51:18 - ขอพระองค์กรุณาต่อศิโยนตามความประสงค์อันเป็นพระคุณของพระองค์ ขอพระองค์สร้างกำแพงเมืองของเยรูซาเล็มขึ้นใหม่
- สดุดี 51:19 - แล้วพระองค์จะพึงพอใจกับเครื่องสักการะอันแท้จริง กับสัตว์ทั้งตัวที่เผาเป็นของถวาย และโคจะเป็นเครื่องสักการะบนแท่นบูชาของพระองค์
- ผู้วินิจฉัย 9:7 - เมื่อมีคนมาบอกโยธาม เขาจึงขึ้นไปยืนอยู่บนยอดภูเขาเกริซิม และตะโกนร้องบอกพวกเขาว่า “ผู้นำของเชเคมทั้งหลายจงฟังเรา เพื่อพระเจ้าจะได้ฟังพวกท่าน
- ผู้วินิจฉัย 9:8 - วันหนึ่งต้นไม้หลายต้นออกไปแต่งตั้งกษัตริย์ให้มาปกครองพวกตน และพูดกับต้นมะกอกว่า ‘มาปกครองพวกเราเถิด’
- ผู้วินิจฉัย 9:9 - แต่ต้นมะกอกพูดกับต้นไม้อื่นๆ ว่า ‘เราควรจะทิ้งความอุดมสมบูรณ์ของเราไปอย่างนั้นหรือ ทั้งบรรดาเทพเจ้าและคนทั้งหลายก็ใช้เราในการถวายเกียรติ แล้วจะให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้อื่นๆ งั้นหรือ’
- ผู้วินิจฉัย 9:10 - แล้วพวกต้นไม้ก็ไปพูดกับต้นมะเดื่อว่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’
- ผู้วินิจฉัย 9:11 - แต่ต้นมะเดื่อพูดตอบว่า ‘เราควรจะทิ้งความหวานของเรากับผลอันงามของเรา แล้วจะให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้อื่นๆ งั้นหรือ’
- ผู้วินิจฉัย 9:12 - แล้วพวกต้นไม้ก็ไปพูดกับเถาองุ่นว่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’
- ผู้วินิจฉัย 9:13 - แต่เถาองุ่นพูดตอบว่า ‘เราควรจะทิ้งเหล้าองุ่นของเราที่ทำให้พระเจ้าและมนุษย์ยินดี แล้วให้เราเอนไปเอนมาอยู่เหนือต้นไม้อื่นๆ งั้นหรือ’
- ผู้วินิจฉัย 9:14 - แล้วพวกต้นไม้ก็ไปพูดกับพืชพันธุ์ไม้มีหนามว่า ‘ท่านมาปกครองพวกเราเถิด’
- ผู้วินิจฉัย 9:15 - พืชพันธุ์ไม้มีหนามพูดตอบว่า ‘ถ้าท่านต้องการเจิมเราให้เป็นกษัตริย์ปกครองพวกท่าน ก็จงมาพักพิงในที่ร่มของเราเถิด มิฉะนั้นก็ให้ไฟลุกขึ้นจากพืชพันธุ์ไม่มีหนาม และเผาผลาญต้นไม้ซีดาร์ในเลบานอนเถิด’
- 2 ซามูเอล 11:25 - ดาวิดบอกผู้ส่งข่าวว่า “เจ้าจงไปบอกโยอาบว่า ‘อย่าให้เรื่องนี้ทำให้ท่านหนักใจไปเลย เพราะดาบย่อมฆ่าโดยไม่เลือกว่าเป็นใคร จงโจมตีเมืองให้หนักจนพินาศไป’ และเจ้าจงให้กำลังใจเขา”
- 2 ซามูเอล 14:5 - กษัตริย์ถามนางว่า “เจ้าทุกข์ใจเรื่องอะไร” นางตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นม่าย สามีเสียแล้ว
- 2 ซามูเอล 14:6 - ข้าพเจ้ามีบุตรสองคน เขาวิวาทกันในทุ่ง ไม่มีใครห้ามให้เขาหยุด คนหนึ่งฆ่าอีกคนหนึ่งตาย
- 2 ซามูเอล 14:7 - บัดนี้ ทั้งตระกูลกลับต่อว่าข้าพเจ้า พูดกันว่า ‘มอบตัวคนที่ฆ่าพี่ชายของเขาให้เราเถิด เราจะได้กำจัดชีวิตของเขาให้สิ้นไป แลกกับชีวิตของพี่ชายที่เขาฆ่า เราจะได้กำจัดทายาทด้วย’ ซึ่งเป็นเหมือนว่าพวกเขาจะดับถ่านที่ลุกอยู่เพียงก้อนเดียวที่ข้าพเจ้าเหลืออยู่ โดยไม่มีชื่อหรือผู้สืบเชื้อสายของสามีอยู่บนโลกนี้อีกเลย”
- 2 ซามูเอล 14:8 - และกษัตริย์กล่าวกับหญิงนั้นว่า “เจ้าจงกลับบ้านไป และเราจะจัดการเรื่องของเจ้าให้”
- 2 ซามูเอล 14:9 - แล้วหญิงจากเทโคอาคนนั้นพูดกับกษัตริย์ว่า “เจ้านายผู้เป็นกษัตริย์ ขอให้ความผิดตกอยู่กับข้าพเจ้าและครอบครัวข้าพเจ้าเถิด ขอให้กษัตริย์และบัลลังก์ของท่านไร้ความผิด”
- 2 ซามูเอล 14:10 - กษัตริย์กล่าวว่า “ถ้าหากว่าใครพูดอะไรกับเจ้า ก็จงพาเขามาหาเรา และเขาจะไม่แตะต้องเจ้าอีกเลย”
- 2 ซามูเอล 14:11 - นางพูดอีกว่า “ขอให้กษัตริย์วิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน เพื่อให้ผู้ตามล่าล้างแค้นหยุดฆ่า และบุตรของข้าพเจ้าจะไม่ถูกสังหาร” ท่านกล่าวว่า “ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด ผมสักเส้นเดียวของบุตรของเจ้าจะไม่ตกลงบนพื้นดิน”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:35 - ชายผู้หนึ่งในกลุ่มผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าพูดกับเพื่อนร่วมกลุ่มตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าว่า “โปรดชกเราที” แต่เพื่อนไม่ยอมชกเขา
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:36 - ชายคนแรกพูดว่า “เป็นเพราะท่านไม่ทำตามคำสั่งของพระผู้เป็นเจ้า ดูเถิด ทันทีที่ท่านจากเราไป สิงโตตัวหนึ่งจะฆ่าท่าน” และทันทีที่ชายคนที่สองจากไป สิงโตตัวหนึ่งมาพบเขาและฆ่าเขาเสีย
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:37 - ชายคนแรกพูดกับชายอีกคนหนึ่งที่เขาพบว่า “โปรดชกเราที” เขาก็ชกจนทำให้เขาบาดเจ็บ
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:38 - แล้วผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าก็จากไป เขาเอาผ้าปิดตาปลอมตัวยืนรอกษัตริย์ซึ่งจะผ่านมาทางนั้น
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:39 - และขณะที่กษัตริย์ผ่านมา เขาร้องบอกกษัตริย์ว่า “ผู้รับใช้ของท่านไปต่อสู้ในสนามรบ ดูเถิด ทหารคนหนึ่งนำชายผู้หนึ่งมา และพูดว่า ‘คุมตัวคนนี้ไว้ แต่ถ้าเขาหายไปด้วยเหตุใดก็ตาม ท่านจะต้องทดแทนชีวิตเขาด้วยชีวิตของท่านเอง มิฉะนั้น ท่านจะต้องจ่ายเป็นเงินจำนวน 1 ตะลันต์’
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:40 - และในขณะที่ผู้รับใช้ของท่านง่วนอยู่กับหลายสิ่ง เขาก็หายไป” กษัตริย์แห่งอิสราเอลกล่าวกับเขาว่า “คำตัดสินก็จะเป็นไปตามที่ท่านพูด ตัวท่านเองที่เป็นคนตัดสินใจ”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 20:41 - ครั้นแล้ว เขาก็รีบดึงผ้าปิดตาออก กษัตริย์จึงจำได้ว่าเขาเป็นหนึ่งในจำนวนผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า