1ครั้น​แล้ว​คำกล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​มา​ถึง​โยนาห์​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง โดย​กล่าว​ดังนี้​ว่า

2“จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ไป​ยัง​นีนะเวห์​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่ และ​ประกาศ​ต่อต้าน​เมือง​นั้น เป็น​คำ​ประกาศ​ตาม​ที่​เรา​กำลัง​จะ​บอก​เจ้า”

3ดังนั้น​เขา​จึง​ลุก​ขึ้น และ​ไป​ยัง​เมือง​นีนะเวห์​ตาม​คำ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใน​เวลา​นั้น​นีนะเวห์​เป็น​เมือง​ที่​ยิ่ง​ใหญ่​นัก ถ้า​จะ​เดิน​ให้​ทั่ว​เมือง​ต้อง​ใช้​เวลา 3 วัน

4โยนาห์​เริ่ม​เข้า​ไป​ใน​เมือง เดิน​เป็น​เวลา​หนึ่ง​วัน เขา​ประกาศ​กล่าว​โทษ​ว่า “อีก 40 วัน นีนะเวห์​จะ​ถูก​ทำลาย”

5แล้ว​ชาว​เมือง​นีนะเวห์​ก็​เชื่อ​ใน​พระ​เจ้า พวก​เขา​ประกาศ​ให้​ทั้ง​ผู้ใหญ่​และ​ผู้​น้อย​อด​อาหาร​และ​สวม​ผ้า​กระสอบ

6เมื่อ​กษัตริย์​แห่ง​นีนะเวห์​ได้ยิน​เรื่องราว ท่าน​จึง​ลุก​ขึ้น​จาก​ที่​นั่ง ถอด​เสื้อ​คลุม​ออก คลุม​กาย​ด้วย​ผ้า​กระสอบ และ​นั่ง​บน​กอง​ขี้เถ้า

7แล้ว​กษัตริย์​ก็​สั่ง​ให้​เขียน​ข้อความ​ประกาศ​ทั่ว​นีนะเวห์​ว่า “มี​คำ​สั่ง​จาก​กษัตริย์​และ​บรรดา​ผู้​สูง​ศักดิ์​ของ​ท่าน​ดังนี้ ‘อย่า​ให้​คน สัตว์​เลี้ยง ฝูง​โค และ​ฝูง​แพะ​แกะ​ลิ้ม​รส​สิ่ง​ใด​เลย และ​อย่า​ให้​ดื่ม​น้ำ

8แต่​ให้​คน​และ​สัตว์​สวม​ผ้า​กระสอบ และ​ร้อง​เรียก​ถึง​พระ​เจ้า​อย่าง​ไม่​ย่อท้อ ทุก​คน​จง​หัน​จาก​วิถีทาง​ที่​ชั่วร้าย​และ​จาก​การ​ประพฤติ​ที่​รุนแรง

9ใคร​จะ​ทราบ​ได้ พระ​เจ้า​อาจ​จะ​เปลี่ยน​ใจ​และ​สงสาร และ​ถอน​ความ​กริ้ว​อัน​ร้อน​แรง​ของ​พระ​องค์ พวก​เรา​จะ​ได้​ไม่​วอดวาย’”

10เมื่อ​พระ​เจ้า​เห็น​การ​กระทำ​ของ​พวก​เขา​ว่า พวก​เขา​ได้​หัน​ไป​จาก​ทาง​ที่​ชั่วร้าย พระ​เจ้า​จึง​เปลี่ยน​ใจ​เรื่อง​ภัย​พิบัติ​ที่​พระ​องค์​ได้​ประกาศ​ไว้​ว่า จะ​ให้​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​เขา และ​พระ​องค์​ไม่​ให้​มัน​เกิด​ขึ้น